Η σύγκριση, όμως, στη δεδομένη συγκυρία δεν μπορεί να αφορά τους φιλοξενούμενους, αλλά τους γηπεδούχους:
Εβλεπες τους «κιτρινόμαυρους», έβλεπες και τους «πράσινους» κι αν δεν ήξερες θα νόμιζες ότι οι κατηγορίες στις οποίες αγωνίζονται για το πρωτάθλημα είναι αντίστροφες! Η Ενωση ήταν εκείνη που έδινε την εντύπωση ομάδας Super League (των υψηλών πατωμάτων, των play offs) και το «τριφύλλι» ομάδας Football League…
Κι αυτό για την ΑΕΚ είναι το (επιτυχές) απολύτως φυσιολογικό, καθώς δομήθηκε έτσι το καλοκαίρι ώστε να ομοιάζει με ομάδα Super League προκειμένου να μη βρει κανένα εμπόδιο στον φετινό δρόμο της επιστροφής της στα «σαλόνια». Κι ως «απολύτως φυσιολογικό» επιβεβαιώνεται κιόλας από τα αποτελέσματά της κόντρα σε «ομοίους» της (αήττητη σε Κομοτηνή και Κέρκυρα, εμφατικές εμφανίσεις και νίκες στο ΟΑΚΑ με Ατρόμητο και Κασσιόπη)…
Για τον Παναθηναϊκό, ωστόσο, η οικτρή του εικόνα στο «σπίτι» του μπορεί να εκληφθεί ως «φυσιολογική» μόνο αν ανατραπούν οι (ψευδείς) παραδοχές που ορισμένοι, από το καλοκαίρι ως χτες, πασχίζουν να μας πείσουν πως είναι αληθείς:
Οτι δηλαδή (στο μέτρο του οικονομικά δυνατού) το ρόστερ επαρκεί, πως ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές δουλεύουν στις αδυναμίες τους (κάτι τέτοιο θα είχε ως συνέπεια μια στοιχειώδη βελτίωση από μήνα σε μήνα αντί της χειροτέρευσης που παρατηρείται –ειδικά- το τελευταίο δίμηνο), ότι εντός και πέριξ του ποδοσφαιρικού τμήματος γίνονται τα αρμοστά αλλά το εχθρικό περιβάλλον δεν τα αφήνει να «ανθίσουν» κ.ο.κ…
Στη Λεωφόρο η Ξάνθη ήταν εκείνη που έπαιξε ως «Παναθηναϊκός»! Και δικαιότατα, χωρίς αμφισβήτηση, προκρίθηκε. Η Ξάνθη, άλλωστε, αγωνίστηκε για το γκολ. Οι «πράσινοι» δεν ήξεραν γιατί έπαιζαν (αν πιστέψω ότι όντως ήξεραν και πως το πλάνο του Αναστασίου ήταν να βγάλει το ματς με 0-0, τότε η κουβέντα θα πρέπει να πάει από τις «αδυναμίες» στις «ανοησίες»)…
Το φετινό μότο της ΑΕΚ είναι «ερχόμαστε». Ακόμα κι αν τυχόν δεν το πετύχαινε, δεν παύει να είναι μια ξεκάθαρη (αγωνιστική) θέση. Του Παναθηναϊκού, μετά από 35 φετινά ματς, δεν ξέρω (γνωρίζει μήπως κάποιος;) ποιο είναι! Κι ακριβώς αυτή τη θολούρα –φυσιολογικό- ξαναέβγαλε στο χορτάρι του «Απόστολος Νικολαΐδης»…
Πηγή: Goal