Ολοι είχαμε λίγο-πολύ επισημάνει ότι η ΑΕΚ θα ποντάρει πάλι στο τρέξιμό της και ότι ο Ολυμπιακός έχει περισσότερα λεπτά ποδοσφαίρου στα πόδια του και ότι ειδικά μετά το 70' θα είναι πολύ πιο επικίνδυνος: ο Ολυμπιακός προκρίθηκε με ένα γκολ του Χάρα στο 89' όχι τυχαία. Το μόνο που είχαμε ξεχάσει είναι ότι η ηλιθιότητα κάποιων παραμένει ανίκητη.

 

 

H ΑΕΚ ήθελε την πρόκριση πιο πολύ. Στο γήπεδο πήγαν 65 χιλιάδες φίλοι της, στο πρώτο ματς είχε πάρει ένα καλό αποτέλεσμα: αρκούσε να κρατήσει το μηδέν για να προκριθεί. Ο Ολυμπιακός από την άλλη έπαιξε για να γλιτώσει έναν αποκλεισμό που θα προκαλούσε γκρίνια τεράστια. Ο Ολυμπιακός, που ξεκίνησε για να κατακτήσει το νταμπλ κι όχι για να κάνει πρωταθλητισμό στη Football League, ήταν λογικό να είναι λιγάκι αγχωμένος: ένα πιθανό κάζο την επόμενη των γενεθλίων του θα αποτελούσε ασυγχώρητο ιστορικό πατατράκ. Κι όμως η ΑΕΚ κατάφερε να αγχωθεί πιο πολύ: ίσως γιατί οι υπεύθυνοί της σήκωσαν πολύ τους τόνους, απαιτώντας από την ομάδα πράγματα για τα οποία δεν είναι ακόμα έτοιμη.

 

Πρέσινγκ

Στο πρώτο ημίχρονο το παιχνίδι δεν ήταν απλώς κακό, ήταν άθλιο. Η ΑΕΚ ακριβώς όπως στο Καραϊσκάκη προσπάθησε να πιέσει ψηλά και να μην αφήσει τον Ολυμπιακό να κυκλοφορήσει την μπάλα. Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός την μπάλα δεν την κυκλοφόρησε όσο και όπως ήθελε, αλλά και το πρέσινγκ της ΑΕΚ δεν έφερε φάσεις, όπως στο Καραϊσκάκη. Με τον Γιόχανσον να ακολουθεί παντού τον Τσόρι, τους πλάγιους να βοηθάνε πολύ τα μπακ, την άμυνα να μη βγαίνει ποτέ για να μην αφήσει χώρους, η ΑΕΚ προσπάθησε να κρατήσει το μηδέν της πρόκρισης. Στο πρώτο ημίχρονο το κατάφερε εύκολα, γιατί οι μέσοι και οι εξτρέμ του Ολυμπιακού δεν έκαναν ούτε τα στοιχειώδη. Φάση δεν υπήρξε.

 

Καλύτερα

Ο Περέιρα προσπάθησε στην ανάπαυλα να ξυπνήσει τους παίκτες του μιλώντας τους για την ανάγκη να δημιουργήσουν κι αυτοί ξέχασαν ότι πρέπει να προστατεύσουν και την άμυνα: ο Ολυμπιακός ανοίχτηκε (ειδικά μετά τον τραυματισμό του Μανιάτη), η ΑΕΚ βρήκε χώρους και έτρεξε ακόμα πιο πολύ. Αλλά σε αυτό το καλό της διάστημα δεν βρήκε το γκολ και άδειασε και εντελώς από δυνάμεις. Οταν ο Περέιρα έριξε στο ματς τον Φορτούνη και ο Τσόρι άρχισε να κερδίζει μέτρα, όλοι κατάλαβαν ότι ο Ολυμπιακός είχε ένα εικοσάλεπτο για να πάρει το ματς. Αν ο Ντοσεβί δεν έχανε την ευκαιρία της χρονιάς στο 77', στο φινάλε θα υπήρχαν λιγότερα καρδιοχτύπια.

 

Μάνταλος

Μετά το 70' η ΑΕΚ χάνοντας και τον Μάνταλο από τραυματισμό ήταν αδύνατο να κρατήσει μπάλα: υπήρξε μια κριτική στον Δέλλα για το πέρασμα του Ντ' Ακόλ αλλά ο κόουτς της ΑΕΚ στον πάγκο χαφ τύπου Μάνταλου δεν έχει. Βάζοντας τον Βραζιλιάνο προσπάθησε να κρατήσει τον Ολυμπιακό λίγο πίσω, αλλά αυτό δεν συνέβη: στην τέταρτη επικίνδυνη επίσκεψη του Ολυμπιακού στα καρέ της ΑΕΚ ο Χάρα έστειλε την μπάλα στα δίχτυα με το στήθος, αιφνιδιάζοντας τον ασταθέστατο Ανέστη, που λύγισε κι αυτός από το άγχος. Μετά οι γνωστοί-άγνωστοι έδειξαν πού έχουν γραμμένους υφυπουργούς και λοιπούς παράγοντες: μπήκαν στο γήπεδο, διέκοψαν το ματς και στέρησαν από την ομάδα τους μια τελευταία κατάθεση ψυχής που 65 χιλιάδες Ενωσίτες περίμεναν.

 

Χαρακτήρα

Ο Ολυμπιακός έδειξε χαρακτήρα, αλλά έχασε τον Ντουρμάζ και τον Μανιάτη: η σεζόν του εξακολουθεί να είναι ένας Γολγοθάς. Η νίκη θα συμβιβάσει την ομάδα με μια μερίδα του κόσμου που γκρινιάζει, αλλά κι ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι ο εφετινός Ολυμπιακός χρειάζεται την υποστήριξή του, γιατί δεν είναι ούτε άτρωτος, ούτε πανίσχυρος.

 

Διάβασμα

Και η ΑΕΚ; Η ΑΕΚ οφείλει να προσγειωθεί στην πραγματικότητα και να διαβάσει σωστά τα δυο ματς κόντρα στον πρωταθλητή τώρα που τελείωσαν: οι διαμαρτυρίες για τον άριστο Καλογερόπουλο δεν μου επιτρέπουν να είμαι σίγουρος ότι αυτό θα συμβεί. Η ΑΕΚ, κάνοντας υπέρβαση, άντεξε και τις δυο φορές 60 με 70 λεπτά - όσα περίπου και η Παναχαϊκή όταν έπαιξε με τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο. Είναι λογικό ότι αυτό το ματς το αντιμετώπισε σαν το ματς της χρονιάς, όμως του χρόνου για να είναι ανταγωνιστική στη Super League πρέπει να κερδίζει διαδικαστικά κι όχι περιμένοντας καταθέσεις ψυχής από τους παίκτες της. Αυτοί οι παίκτες κόντρα στον Ολυμπιακό αποκλείστηκαν, δίνοντας τα πάντα. Η ψυχή επιτρέπει ηρωισμούς, τίτλους όμως δίνει η ποιότητα. Κι αυτή εμφανώς απουσιάζει…

 

 

 

Ατμομηχανή

Η Σάλκε τρόμαξε την πανίσχυρη Ρεάλ Μαδρίτης κερδίζοντάς την στο «Μπερναμπέου» με 4-3. Aν η Σάλκε δεν είχε χάσει στο πρώτο παιχνίδι με 0-2 θα είχε σίγουρα πετύχει τη μεγαλύτερη έκπληξη στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ, αφού θα είχε αποκλείσει την πρωταθλήτρια Ευρώπης. Λίγες μέρες πριν η Μπάγερ Λεβερκούζεν, και αυτή, κόντρα στα προγνωστικά, είχε κερδίσει την Ατλέτικο Μαδρίτης, δευτεραθλήτρια πέρυσι στο Τσάμπιονς Λιγκ με 1-0. Την άλλη βδομάδα η Λεβερκούζεν θα πάει στη Μαδρίτη κυνηγώντας μια πρόκριση, η οποία μετά από αυτά που είδαμε στο «Μπερναμπέου» μόνο απίθανη δεν είναι. Οι δύο αυτές γερμανικές ομάδες δημιούργησαν ένα πλήθος προβλήματα στις περσινές φιναλίστ του τελικού, μία τρίτη, η Μπορούσια Ντόρτμουντ θα προσπαθήσει να αποκλείσει τη Γιουβέντους έχοντας ρεαλιστικές πιθανότητες να το καταφέρει κι ας μην τα πηγαίνει πολύ καλά στην Μπουντεσλίγκα.

 

Οι Γερμανοί έκλεψαν τις εντυπώσεις φέτος. Νομίζω ότι έχει συμβεί κάτι απλό: οι επιτυχίες της Μπάγερν Μονάχου στο Τσάμπιονς Λιγκ έχουν βοηθήσει τις γερμανικές ομάδες ν' αντιμετωπίζουν τη συγκεκριμένη διοργάνωση χωρίς τον παραμικρό φόβο. Ιστορικά συμβαίνει, όταν ο πρωταθλητής μιας χώρας στην Ευρώπη να διακρίνεται, αργά ή γρήγορα ν' αρχίζουν να διακρίνονται και οι ομάδες που στο πρωτάθλημα της χώρας που παίρνουν μέρος τον κυνηγάνε. Συνέβη κάποτε στην Αγγλία, όταν στις αρχές της δεκαετίας του '80 η μεγάλη Λίβερπουλ έδειξε τον δρόμο προς την επιτυχία σε πολλές αγγλικές ομάδες: θυμίζω ότι ομάδες όπως η Νότιγχαμ Φόρεστ, η Αστον Βίλα, η Τότεναμ, η Ιπσουιτς έπαιξαν τότε τελικούς ευρωπαϊκών Κυπέλλων. Συνέβη το ίδιο στην Ιταλία όταν η μεγάλη Μίλαν βοήθησε την πρόοδο του ιταλικού ποδοσφαίρου, συνέβη και στην Ισπανία με την Μπαρτσελόνα, συμβαίνει και τώρα με την Μπάγερν. Η μεγάλη ομάδα είναι σαν ατμομηχανή: μπαίνει μπροστά και τραβά τους πάντες προς την επιτυχία μαζί της.

 

 

Κι όμως γυρίζει

Ολα είναι έτοιμα για την επιστροφή του Κώστα Κατσουράνη στην Εθνική. Ο Σέρχιο Μαρκαριάν αποφάσισε στις πρώτες κλήσεις να φωνάξει τους πάντες - κυρίως σε μια προσπάθεια δημιουργίας του καλύτερου δυνατού κλίματος. Ενδεικτικά αναφέρω ότι κλήθηκε μέχρι και ο Αβραάμ Παπαδόπουλος που παίζει στην Κίνα και κανείς δεν ήξερε ότι είναι τραυματίας. Φυσικά θα γυρίσει και ο μεγάλος «Κατσούρ»: οι φροντιστές στον Αγιο Κοσμά παρήγγειλαν ήδη τα νέα του παπούτσια!

 

Πηγή: Sportday

Κύπελλο Ελλάδας Ποδόσφαιρο ΑΕΚ SPORTS Ολυμπιακός