Ελπίζεις σε ένα παιχνίδι με καλό θέαμα, αφού αυτό το ματς είναι το τελευταίο της χρονιάς και οι ομάδες δεν χρειάζεται να κάνουν οικονομία δυνάμεων. Φυσικά, ήταν δεδομένο ότι η κατάκτηση του τροπαίου για τον Ολυμπιακό ήταν θέμα γοήτρου, ενώ για την Ξάνθη θα σήμαινε συμμετοχή στο Γιουρόπα Λιγκ και σοβαρή οικονομική ενίσχυση από τα πριμ της ΟΥΕΦΑ.

 

Σε αναμετρήσεις με διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις ομάδες, η πρωτοβουλία για δημιουργικό, για καλό ποδόσφαιρο, ανήκει εξ ολοκλήρου στον ισχυρό. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με έναν μόνο Ελληνα στην αρχική εντεκάδα, είχε τον Μήτρογλου στον πάγκο και τον Χάρα στη θέση του, στην κορυφή της επίθεσης. Η Ξάνθη, αντίθετα από ό,τι θα περίμενε κάποιος, επέλεξε να πιέσει ψηλά για να εκμεταλλευτεί το πιθανό λάθος των αμυντικών του Ολυμπιακού, που δεν διακρίνονται για τη σταθερότητά τους.

 

Το συνεχές τρέξιμο των παικτών της θρακιώτικης ομάδας και η κατοχή που είχαν, έκλεισε τους «ερυθρόλευκους» στο μισό γήπεδο στο πρώτο εικοσάλεπτο, τους απέφερε μία σειρά από κόρνερ και δεν επέτρεψε στους Πειραιώτες να κάνουν παιχνίδι. Λίγο πριν από το μισάωρο, η Ξάνθη παρέμενε δραστήρια, είχε την πρωτοβουλία, έκλεινε καλά τις πλευρές της και τον κινητήριο μοχλό του Ολυμπιακού, τον Τσόρι Ντομίνγκες.

 

Μάλιστα, δύο λεπτά πριν από τη λήξη του ημιχρόνου η ακριτική ομάδα είχε μία σπουδαία διπλή ευκαιρία. Βασιλακάκης, Ουσέρο, Κλέιτον και Γούτας, οι καλύτεροι της Ξάνθης που είχε 9-4 κόρνερ στο πρώτο ημίχρονο και έδειχνε ότι θα πήγαινε με το μηδέν και τις εντυπώσεις στα αποδυτήρια, ώσπου ακριβώς στη λήξη, ένα τραγικό λάθος του Μπέρτου έδωσε στον Χάρα την ευκαιρία να ανοίξει το σκορ. Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με την ίδια εικόνα μέχρι που στο 63' μία μαγική ενέργεια του Τσόρι Ντομίνγκες, από εκείνες που θυμάσαι για χρόνια και διηγείσαι σε όλους όσοι δεν την είδαν, εδραίωσε το προβάδισμα του Ολυμπιακού και τον έφερε δίπλα στην κατάκτηση του τροπαίου.

 

Ο Λουτσέσκου, μετά το 2-0 άλλαξε τη σύνθεση και την τακτική της ομάδας του, αφού ήθελε οπωσδήποτε γκολ. Το γεγονός αυτό, μετρίασε κατά πολύ την πίεση της Ξάνθης, ο Ολυμπιακός βρήκε χώρους, πήρε την πρωτοβουλία και 9 λεπτά πριν από τη λήξη μία εξαίρετη εκτέλεση φάουλ του Φορτούνη τελείωσε τον τελικό. Το γκολ του Καπετάνου έσωσε για την Ξάνθη την τιμή των όπλων.

 

 

 

Τελικός χωρίς λάμψη

Σε κάθε χώρα, ο τελικός Κυπέλλου είναι η κορωνίδα μιας διοργάνωσης που αντιμετωπίζεται σαν ένα είδος γιορτής, αφού συμπίπτει με το τέλος της αγωνιστικής περιόδου. Η ιδιαιτερότητα του θεσμού, με τα εκτός έδρας παιχνίδια σε δύσκολες έδρες, με τα νοκ άουτ παιχνίδια, με τη συμμετοχή και ομάδων μικρότερων κατηγοριών, με το αντίκρυσμα της κατάκτησης που δεν προσφέρει για τους ισχυρούς κάποιο ισχυρό κίνητρο (πέρα από το γόητρο), δίνει τη δυνατότητα σε μικρότερες ομάδες να κυνηγήσουν την έκπληξη και να φτιάξουν ωραίες ποδοσφαιρικές ιστορίες. Εδώ, η ανικανότητα της ΕΠΟ που διοργανώνει το θεσμό, οι παλινωδίες της, η άγνοιά της για την αξιοποίηση του θεσμού μεταμόρφωσαν ένα ωραίο πετράδι σε κάρβουνο.

Πηγή: Sportday

Κύπελλο Ελλάδας Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός