Εγώ έχω καταλήξει σε ένα συμπέρασμα, αλλά νομίζω πως αυτό θα έπρεπε σε μία στιγμή χαράς να μας προβληματίσει.
Όπως όλοι σας ξέρετε, ακολουθώ την ομάδα σχεδόν παντού. Ο μόνος λόγος να μην την ακολουθήσω, είναι να έχω βγάλει τέτοια κόπωση που να πρέπει να αράξω λίγο.
Αυτό σημαίνει πως γνωρίζω τις φυσιογνωμίες της, την λογική της, την φιλοσοφία της, πολύ περισσότερο από την πλατιά μάζα.
Επίσης, είμαι σε θέση να γνωρίζω ποδόσφαιρο, πάνω από τον μέσο όρο εκτιμώ, να μπορώ να κατανοήσω πότε με στήνουν και πότε όχι.
Κατέληξα λοιπόν σε ένα συμπέρασμα, όχι και τόσο ποδοσφαιρικό. Νομίζω, είναι περισσότερο κοινωνικό.
Τον ΠΑΟΚ τον κυνηγάνε και το θέμα είναι γιατί; Τελικά είναι πολύ απλό.
Σε μία χώρα που αυτή την στιγμή το κίνημα που δείχνει να είναι πιο οργανωμένο είναι αυτό κατά των διοδίων στην εθνική οδό, ένα κίνημα ανεξάρτητο όπως αυτό του ΠΑΟΚ χαλάει την πιάτσα.
Όσο είχαμε κομματόσκυλα μέσα στον οργανισμό μας, μας είχαν υπό καθεστώς κατοχής, όταν αυτά έφυγαν, μας δεσμεύουν με τα χρέη που δημιούργησαν αυτά.
Έλα όμως που ξεχρεώνω κούτσα – κούτσα.
Το οικονομικό ναι μεν πιέζει, αλλά δεν μας σφίγγει και καμιά θηλιά στον λαιμό. Για να λυγίσεις, πρέπει να μειωθούν τα έσοδά σου.
Για να μειωθούν αυτά, πρέπει να υπάρχει αγωνιστική αποτυχία. Στο πρωτάθλημα, αν εξαιρέσουμε την διαιτησία του Τριτσώνη στο ΟΑΚΑ με Παναθηναϊκό και τις δύο του κοπανημένου σήμερα Σιδηρόπουλου σε Λάρισα και Βόλο, οι υπόλοιπες είναι προκλητικά αρνητικές απέναντι στον ΠΑΟΚ. Έμεινες 15 βαθμούς από την κορυφή, αλλά δεν φτάνει αυτό.
Τους κόβεις τον βήχα γιατί προχωράς στην Ευρώπη, αλλά επειδή γνωρίζουν πως είσαι ένας άκρως συναισθηματικός οργανισμός, σε χτυπάνε στο κύπελλο.
Πας να παίξεις σήμερα κύπελλο και το έργο είναι πολύ καλά δουλεμένο.
Μία ομάδα που σκέφτεται όπως ο κόσμος της, είναι θεωρητικά εύκολο να τρυπηθεί.
Το παιχνίδι στο πρωτάθλημα το χάνεις γιατί σου σπάνε τα νεύρα και αντιδράς ηλίθια.
Το ίδιο κάνουν και σήμερα, απλά το ξεκινάνε από το πρώτο λεπτό με τις πλάτες του Τριτσώνη.
Αυτή τη φορά τσιμπάς, τρως το γκολ, αλλά τα νεύρα σου φεύγουν γιατί έχεις μοιράσει φάπες στη φισούνα. Μπαίνεις στο δεύτερο ημίχρονο και είσαι ήρεμος.
Παρότι η εικόνα της ομάδας δεν ήταν καλή, το συναίσθημα πως κάτι θα γίνει ήταν πιο έντονο από ποτέ.
Ήρθε το γκολ, το οποίο σε κρατάει μέσα στη πρόκριση και βέβαια, έχεις τον Ολυμπιακό δις στην έδρα σου. Είναι και το πρωτάθλημα.
Εκεί που σου την έστησαν με την αστυνομία στο Βόλο, προσπάθησαν να σου δώσουν το τελειωτικό εγχώριο χτύπημα που θα έχει αντίκτυπο και στο οικονομικό.
Έλα όμως που το κίνημά μου δεν λυγίζει ούτε έτσι.
Ο μόνος τρόπος να λυγίσει το κίνημα που λέγεται ΠΑΟΚ, είναι το τρύπημα εκ των έσω. Η πίστη κάποιων πως υπάρχει μία διοίκηση που κλέβει και δεν μπορεί να ελέγξει την κατάσταση.
Το κλίμα πως υπάρχει ένας αδύναμος πρόεδρος που δεν μπορεί να ελέγξει τα κέντρα αποφάσεων.
Μα πώς να ελέγξεις κάτι που δεν σε θέλει; Πώς να μπορέσεις να δημιουργήσεις συνθήκες ισονομίας όταν αντιπροσωπεύεις αυτό που αν γιγαντωθεί μπορεί να προκαλέσει το σύμπαν με την έκρηξή του.
Εγώ ξέρω ένα πράγμα. Ξέρω πως ξεκινήσαμε όλοι αυτή την προσπάθεια, πιστεύοντας πως ο ΠΑΟΚ μπορεί να γιγαντωθεί.
Το τι κατάφερε σε 3,5 χρόνια βαριέμαι να το αναλύσω. Είναι γνωστό.
Το τι μπορεί να καταφέρει αν διατηρήσει την συνοχή του, είναι κάτι που οφείλουμε στους εαυτούς μας να το δει.
Όποιος ΠΑΟΚτσής, κατηγορεί ομοϊδεάτη του, είναι προδότης, ρουφιάνος και σίχαμα της κοινωνίας. Τάσεις μπορούν να υπάρχουν, όπως όμως και αρχές.
Οι εχθροί είναι εκτός των πυλών και όχι μέσα τους.
Είσαι σε μία χώρα που σε μισούν γιατί τυγχάνει να είσαι διαφορετικός. Σε μισούν τόσο, που έχουν εντοπίσει την αδυναμία σου και σε τρυπάνε εκμεταλλευόμενοι κυρίως τον συναισθηματισμό σου, αλλά και την αφέλεια των λίγων.
ΥΓ Ο Ζαγοράκης είναι σήμερα ο πρόεδρός μας. Η στάση όλων μας, η σκέψη όλων μας, πρέπει να έχει ως βασικό άξονα το πώς θα τον βοηθήσουμε να λειτουργήσει καλύτερα και όχι το πώς θα σηκώσουμε βλαχομπόι για να φανούμε ψηλότεροι. Εγώ βλέπω εχθρούς μόνο έξω από τον ΠΑΟΚ. Είμαι μαλάκας;
ΠΗΓΗ: www.paok24.gr