Η μπάλα τιμωρεί. Η μπάλα διδάσκει. Και η μπάλα επίσης, είναι εκείνη που μας δείχνει όλες τις αλήθειες. Όπως αυτά που βγήκαν στο γήπεδο στο ματς της ΑΕΚ με τη Λαμία. Το δεδομένο της υπόθεσης πλέον είναι πως μπορούμε να λέμε με ασφάλεια, ότι η ΑΕΚ είναι στον τελικό. Όχι γιατί η Λαμία δεν είναι καλή ομάδα -το αντίθετο έδειξε και στο ΟΑΚΑ με τον ικανότατο Χάβο- αλλά γιατί ο Χιμένεθ ξέρει πώς να παίρνει αποτελέσματα.

Αυτό είναι που μετρά και στο κάτω κάτω. Γίνονται αναλύσεις επί αναλύσεων, γκρίνιες, μουρμούρες, κουβέντες και τα πάντα αναιρούνται σε λίγα δευτερόλεπτα. Οσα έκανε να φύγει η μπάλα συστημένη από τα πόδια του Μάνταλου και να καταλήξει στα δίχτυα από την κεφαλιά του Πόνσε. Όλα αλλάζουν μέσα σε μια στιγμή. Εκεί που φαίνονται μαύρα και άραχνα, αρχίζουν να βρίσκουν ουσία.

Τα έχουμε πει πολλές φορές. Ο Χιμένεθ μπορεί να μην είναι ο προπονητής των ονείρων, να μην έχει κατά νου να εμφανίσει μια θεαματική ομάδα, να έχει πολλές εμμονές και ζητήματα, αλλά ξέρει να βγάζει αποτελεσματικότητα. Να παίρνει αποτελέσματα, να οδηγεί την ΑΕΚ σε τίτλους. Εάν πάρει και αυτήν την κούπα, είναι ο πιο πετυχημένος μετά τον Μπάγεβιτς.

Όταν δεν είναι φαβορί, φαίνεται πως λειτουργεί πιο απελευθερωμένα. Ξέρει να κινείται καλύτερα και να βρίσκει λύσεις. Το έλεγα και όταν το επιχείρησε ο Ουζουνίδης. Το 3-5-2 δεν είναι πανάκεια. Δεν είναι αυτό που θα λύσει τα προβλήματα, είναι αμφίβολο εάν ταιριάζει και στο ρόστερ της ΑΕΚ με τη φόρμα που βρίσκονται τώρα οι παίκτες. Φάνηκε χθες, πόσο προβληματικό μπορεί να γίνει.

Ο Χάβος μπλόκαρε τον Κρίστισιτς και έκοψε την ΑΕΚ στα δύο. Γιατί για όσους δεν πήραν χαμπάρι, για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι μετά τη διακοπή, ο Σέρβος ήταν ο εγκέφαλος της ΑΕΚ. Από τα πόδια του περνούσαν όλες οι μπάλες, εκείνος ήταν που έδινε το ρυθμό, εκείνος που δεν μπόρεσε να βρει χώρους και άρα εγκλωβίστηκε όλη η ΑΕΚ. Η εικόνα του πρώτου ημιχρόνου, παρά τη γρήγορη αλλαγή σχηματισμού, οφειλόταν κυρίως στην εξουδετέρωση του Σέρβου και την παρουσία πολλών αμυντικογενών παικτών στην ομάδα.

Να πω την αλήθεια, δεν περίμενα τη χρησιμοποίηση του Κλωναρίδη ως πρώτη αλλαγή. Ειδικά όταν στον πάγκο υπάρχουν Μπογέ και Αλμπάνης, ο τρόπος παιχνιδιού της Λαμίας δεν βολεύει τον Κλωναρίδη και παράλληλα είναι η τρίτη θέση που χρησιμοποιείται σε δέκα ημέρες. Αλλά έχει καλό φεγγάρι και σίγουρα ο Χιμένεθ ξέρει καλύτερα. Αποτέλεσμα; Ο Κλωναρίδης είχε την ευκαιρία με την αδύναμη κεφαλιά, στρώνει το δεύτερο γκολ.

Για την ΑΕΚ τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα από τη στιγμή που μπήκε το γκολ και ηρέμησαν όλοι. Φάνηκε πως απελευθερώθηκαν οι παίκτες, δημιουργήθηκαν φάσεις, υπήρξαν χώροι από τη στιγμή που η Λαμία αναγκάστηκε να ανοιχτεί. Και απλά ήρθε το γκολ του Κρίστισιτς στο φινάλε, για να κλείσει και τυπικά κάθε αμφιβολία για την πρόκριση της ΑΕΚ στον τελικό.

Δεν θα φτάσω ακόμα σε όσα περιμένω να συμβούν στις 11 Μαΐου. Έχουμε καιρό να τα αναλύσουμε ως τότε. Το σημαντικό είναι πως σε αυτήν την κρίσιμη καμπή, η ΑΕΚ βρίσκει σταθερές για να στηριχθεί. Βρίσκει τον Πόνσε να σκοράρει ακατάπαυστα, τον Μάνταλο να μοιράζει ασίστ, τον Κρίστισιτς να οργανώνει το παιχνίδι, τον Μπάρκα να κάνει επέμβαση που μένει στην ιστορία.

Με αυτά τα δεδομένα, η ΑΕΚ βρίσκει το δρόμο της. Πάει στον τελικό και ετοιμάζεται να σώσει τη χρονιά της με την κατάκτηση του κυπέλλου. Αλλά όσα γίνονται πριν, όσα φαίνονται πλέον με την εικόνα που εμφανίζει η Ενωση σε όλα τα παιχνίδια της, δείχνει πως χρειάζεται ηρεμία και ορθή αξιολόγηση στο σχεδιασμό της νέας ομάδας το καλοκαίρι.

 

Λαμία Κύπελλο Ελλάδας ΑΕΚ