Ολυμπιακός – ΑΕΚ: Ο Δικηγόρος Νίκος Λαγαρίας, expert witness στο CAS, προταθείς από τον ΠΑΟΚ μίλησε για την υπόθεση πολυϊδιοκτησίας.

Μεταξύ των όσων είπε ανέφερε πως η απόφαση του CAS, η οποία έστειλε πίσω στην Επιτροπή Εφέσεων την υπόθεση του ΠΑΟΚ με την Ξάνθη και επέστρεψε τους 7 βαθμούς στον Δικέφαλο, ότι η απόφαση του Ανώτατοι δικαστηρίου της Λωζάνης είναι δεσμεύει τους εφέτες.

Αναλυτικά όσα ανέφερε

Πώς βλέπετε την αναβολή του τελικού του κυπέλλου, μετά τη δήλωση της ΕΛ.ΑΣ ότι αδυνατεί να εγγυηθεί την ασφάλεια αν διοργανωθεί ο τελικός εντός Αττικής;

«Πρώτα απ’ όλα ο ΚΑΠ προβλέπει ότι η επικύρωση της βαθμολογίας μπορεί να γίνει και πριν από τον τελικό του κυπέλλου. Επομένως, υπό αυτή την έννοια, ο τελικός μπορεί να πάει και αργότερα. Από αθλητικής απόψεως όμως, από αγωνιστικής, αυτό δεν είναι ό,τι καλύτερο, παίζει και η εθνική ομάδα όπως μου λέτε. Είναι και τα συμβόλαια των παικτών. Είναι κάποιοι παίκτες των οποίων τα συμβόλαια λήγουν, που θα φύγουν. Δεν μπορούν παίζουν ταυτόχρονα, σε ένα πρωτάθλημα αλλού και σε έναν τελικό εδώ. Αυτά είναι ζητήματα που προκλήθηκαν εν μέρει από τον κορονοϊό, αλλά και από μια γενικευμένη «ανοργανωσιά». Φτάνουμε πια να λέμε ότι δεν άλλαξε τίποτα σε σχέση με τον θλιβερό τελικό του ΟΑΚΑ, που έγινε κεκλεισμένων των θυρών και έγινε το «έλα να δεις». Στο Βόλο είχαν γίνει τα ίδια και χειρότερα. Δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα από τότε. Είναι κάτι που δεν τιμά την ελληνική πολιτεία ούτε το ποδόσφαιρο. Διαβάζουμε ότι υπάρχει εισήγηση να γίνει ο τελικός κυπέλλου εκτός Αττικής. Και τι ακριβώς διαφοροποιείται σ’ αυτή την περίπτωση, αν παιχτεί στη Λιβαδειά ή στη Λάρισα»;

Εδώ αναπτύσσεται μια εχθροπάθεια, η ΑΕΚ λέει θέλω να γίνει στη Ριζούπολη, έρχεται ο Ολυμπιακός και λέει ελάτε να κάνουμε τον τελικό στο ΟΑΚΑ, στο γήπεδό σας.

«Είναι μείζον ζήτημα για το ποδόσφαιρο, το πού θα γίνει ο τελικός, γιατί όταν βάζεις δύο από τις καλύτερες ομάδες, τον καταξιωμένο πρωταθλητή, με διαφορά από τον δεύτερο, και την ΑΕΚ, και αυτή σε πολύ ψηλό επίπεδο, πρέπει να προσέχεις σε τι αγωνιστικό χώρο τους βάζεις να παίζουν».

Έρχεται ο Ολυμπιακός και λέει ΟΑΚΑ, που είναι γήπεδο της ΑΕΚ.

«Πολύ ωραία το κάνει ο Ολυμπιακός, γιατί έτσι ξεπερνάει και το πρόβλημα της προκήρυξης που προβλέπει να μη γίνει ο τελικός στην έδρα του ενός ή του άλλου φιναλίστ. Όταν έρχεται όμως ο ένας από τους δύο φιναλίστ και λέει εμένα δεν με πειράζει να γίνει στην έδρα σου, νομίζω ότι θα μπορούσε να γίνει στο ΟΑΚΑ, τελικά».

Αν συμφωνούσε βέβαια και ο Αττικάρχης της ΕΛ.ΑΣ.

«Τα θέματα ασφάλειας είναι πολύ σοβαρά, αλλά υπάρχει μια μεγάλη κουβέντα αν και κατά πόσο πρέπει να εμπλέκεται η αστυνομία στις ποδοσφαιρικές διοργανώσεις. Και αυτή την κουβέντα την ξέρουμε ότι γίνεται, μεταξύ του υπουργού προστασίας του πολίτη, του υφυπουργού αθλητισμού και άλλων κυβερνητικών παραγόντων, νομίζω και του πρωθυπουργού, που αν δεν κάνω λάθος έχει πει ότι δεν πρέπει να απασχολούνται τόσες χιλιάδες αστυνομικοί κάθε φορά που κάποια παλικάρια παίζουν ξύλο στα γήπεδα. Έχουμε τις γειτονιές, έχουμε ηλικιωμένους ανθρώπους που δεν μπορούν να ανοίξουν ένα παράθυρο να πάρουν αέρα, γιατί φοβούνται την εγκληματικότητα. Είναι μια ιδιωτική διοργάνωση το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα, ας πληρώσουν και μια ιδιωτική ασφάλεια-security».

Και η ΕΛ.ΑΣ να αναλαμβάνει τον περιβάλλοντα χώρο.

«Μέχρι ένα βαθμό, δεν μπορεί όμως να διαθέτει χιλιάδες αστυνομικούς για ένα τελικό κυπέλλου, όταν δεν έχει κόσμο μέσα στο γήπεδο, ή όταν έχει μόνο οκτακόσια άτομα. Υπάρχει και η υπόλοιπη Ελλάδα, που πρέπει να έχει ασφάλεια».

Πάντως είναι εντυπωσιακό, εκ του αποτελέσματος, ότι εδώ και χρόνια δεν μπορούμε να πάμε με ομαλότητα στη διοργάνωση ενός τελικού κυπέλλου.

«Αυτό δείχνει την ποιοτική στάθμη του ποδοσφαίρου μας».

Η συζήτηση πριν τη διοργάνωση του τελικού είναι πολύ μεγαλύτερη απ’ αυτή που γίνεται αφού διοργανωθεί ο τελικός.

«Φτάσαμε πέντε μέρες πριν τον τελικό και δεν ξέρουμε ακόμα τι θα γίνει. Ο Ολυμπιακός έχει υποβάλλει ένα αίτημα και το υποστηρίζει με νομικά μέσα, λέει ότι αν δεν τον κάνετε στο ΟΑΚΑ, για το οποίο συναινώ, που αυτό είναι το λογικό, επιφυλάσσομαι παντός νομίμου δικαιώματός μου. Και δεν ξέρω αν έχει ληφθεί απόφαση από την Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΠΟ, για την αναβολή του τελικού. Κατά τη γνώμη μια απόφαση της Επιτροπής Εκτάκτων Θεμάτων της ΕΠΟ, για ένα τέτοιο θέμα, δεν αρκεί. Δεν διοικεί το ποδόσφαιρο η Επιτροπή Εκτάκτων Θεμάτων, αλλά η Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΠΟ. Ο τελικός του κυπέλλου είναι η γιορτή του ποδοσφαίρου. Το πρωτάθλημα είναι ένας μαραθώνιος, αλλά το κύπελλο έχει τη δική του γοητεία. Ο τελικός είναι ένα παιχνίδι, που έχει τη γοητεία των εκπλήξεων. Στην Αγγλία γινόταν η απονομή με τον τρόπο που γινόταν, στο Γουέμπλεϊ…».

… Στην όμως Αγγλία γίνονταν και άλλα πράγματα, παρακολουθώντας στην εκπνοή του Γουέμπλεϊ, λίγο πριν γκρεμιστεί, έναν τελικό του κυπέλλου Αγγλίας, Λέστερ – Τότεναμ, πηγαίνοντας με το μετρό, διαπίστωσα ότι δύο κύριοι, πενηντάρηδες, ο ένας φορούσε τα χρώματα της Λέστερ και ο άλλος τα χρώματα της Τότεναμ, και από τη συζήτηση, που κρυφάκουγα, κατάλαβα ότι ο ένας ήταν Λίβερπουλ και ο άλλος Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ. Και όταν του ρώτησα, καλά, εσείς είστε ντυμένοι έτσι, με κοιτάξαν και μου είπαν, μα ήρθαμε με τα χρώματα της γιορτής.

«Και στην Ελλάδα, ξέρετε, μπορεί να γίνει αυτό. Να ντυθούν με τα χρώματα της γιορτής για να μπούνε μέσα να παίξουνε ξύλο. Πάμε, σου λέει, να δώσουμε ραντεβού να πλακωθούμε. Και στην Αγγλία βέβαια γίνονται επεισόδια, αλλά εκεί, κατ’ αρχάς, καταδικάζουν αμέσως οι ποδοσφαιριστές. Σε λυπάμαι, είπε πρόσφατα ένας τερματοφύλακας, σε οπαδό που μπήκε μέσα στο γήπεδο και τον χτύπησε. Έκανε την άλλη μέρα ανάρτηση στο twitter και είπε σε λυπάμαι για τη ζωή που έχεις, γι’ αυτά που πέρασες για να φτάσεις σ’ αυτό το σημείο, και είπε επίσης ότι όλοι ξέρουν ποιοι είναι οι πρωταγωνιστές μέσα στα γήπεδα. Ότι «είμαστε εμείς οι ποδοσφαιριστές, δεν είστε εσείς που κάνετε τη φασαρία». Στην Ελλάδα λέει ο άλλος, «λατρεύουμε τον κόσμο μας». Τον κόσμο σου να τον λατρέψεις, ποιον κόσμο όμως; Όταν είναι 30 – 40.000 κόσμου με τα παιδιά, τις οικογένειες, και είναι γιορτή, να τους λατρέψεις όλους. Άμα μου λες ότι λατρεύω τον άλλον με τα καδρόνια και τους σιδηρολοστούς, κάτι δεν πάει καλά».

Και όχι μόνο αυτό, είναι και ζήτημα νοοτροπίας. Ο διπλανός σε ένα αγγλικό γήπεδο μπορεί να δείξει στον security κάποιον άλλο που έριξε ένα μπουκάλι μέσα στο γήπεδο. Αυτός στην Αγγλία δεν θεωρείται «ρουφιάνος». Είναι ευσεινήδητος πολίτης που έκανε το καθήκον του.

«Έχουμε άλλη αντίληψη, γενικά, για το ποδόσφαιρο, καλύτερα ας μην πούμε περισσότερα».

Να δούμε τώρα τι αντίληψη έχουμε και για τον συνωστισμό, γιατί είναι πολύ σοκαριστική η εικόνα, την οποία εντόπισε ο κ. Πέτσας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, και καλώς την εντόπισε, μιλώ για τον συγχρωτισμό χθες στο Καραϊσκάκης.

«Άκουσα χθες τα σχόλια των εκλεκτών προσκεκλημένων σας, στην τηλεοπτική σας εκπομπή, «γιατί δεν ανοίγανε το γήπεδο να μπουν μέσα, να έχει και μια ωραία ατμόσφαιρα τουλάχιστον, αφού το κάνανε που το κάνανε»; Κοιτάξτε, η ελληνική πολιτεία επέτρεψε να γίνει αυτό που έγινε. Καθαρές κουβέντες. Βλέπεις, μαζεύονται από νωρίς, δύο χιλιάδες, πέντε χιλιάδες κόσμος, και δεν κουνιέσαι, το επιτρέπεις. Το επέτρεψε. Εφόσον επέτρεψε αυτό, γιατί δεν επιτρέπει και στη Γωγώ Τσαμπά να κάνει ένα πανηγύρι στον Ορχομενό, να βγει ο κόσμος να χορέψει; Γιατί δεν μ’ αφήνετε και μένα να τραγουδήσω ρε παιδιά, θα πει και η Γωγώ Τσαμπά! Και πώς θα τη «βγάλουμε» και εμείς, θα πει και ο Γιώργος ο Μάγκας, έτσι δεν είναι; Και έχουν, μάλιστα, σοβαρό πρόβλημα οι καλλιτέχνες. Έτσι κι αλλιώς κρέμονται από μια κλωστή, δεν είναι εύκολο. Παρεμπιπτόντως, για να μιλήσουμε λίγο πιο σοβαρά, πώς θα ζήσουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι»;

Εσείς άλλωστε έχετε και μια έφεση στη μουσική.

«Μου αρέσει πολύ, όχι απλώς έχω έφεση».

Έχετε παίξει και στο Σπύρο.

«Και στο Σπύρο Παπαδόπουλο, «Στην υγειά μας», και αλλού. Πρόσφατα παίξαμε με τη χορωδία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και στη Λυρική Σκηνή, ήταν παρών και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας».

Άρα είναι συμβατά, ακούει ο άλλος Λαγαρίας, λέει εξπέρ στη νομική, τι δουλειά έχει το μπουζούκι;

«Το μπουζούκι, αν μου πουν να διαλέξω το ένα ή το άλλο, μάλλον το μπουζούκι θα διάλεγα!»

Και στο κύπελλο, όποιος το πάρει, τι θα του πουν, μη βγείτε έξω να πανηγυρίσετε;

«Απ’ ότι ακούμε ψάχνουν ένα γήπεδο για τον τελικό, που να μην είναι προσιτό στον κόσμο. Ας τον κάνουν σ’ ένα νησί!»

Είχανε πει να γίνει στη Σκωτία, πάντως, κάποια στιγμή.

«Ωραία θα είναι, γιατί είναι και ωραίο ταξίδι, να δούνε και τα Highlands!»

Θυμάμαι, παρεμπιπτόντως, ότι οι Σκωτσέζοι είχαν κάνει πρωτάθλημα με δέκα ομάδες, σε τρεις ή τέσσερις γύρους.

«Προσωπικά, το πρωτάθλημα το έχω στο μυαλό μου ως ένα μαραθώνιο αγώνων. Να παίζεται όλη τη χρονιά, δηλαδή, το έχουν πει πολλοί αυτό για τα play off, δεν υπάρχει η άγρια ομορφιά του ποδοσφαίρου, οι ομάδες κάνουν συντήρηση στην κανονική περίοδο, κοιτάζουν μόνο να πλασαριστούν στα play off, ενώ αν παίζεται όλη το χρονιά και μετράει και ο μισός βαθμός που χάνεις, μέσα στη λάσπη ή μέσα στο λιοπύρι, είναι διαφορετικό το πρωτάθλημα. Είμαι υπέρ της κανονικής, της μιας και μοναδικής περιόδου, γιατί αυτή είναι η ομορφιά του ποδοσφαίρου. Η διαφορά του με το μπάσκετ είναι ότι δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος».

Γι ‘ αυτό είναι βασιλιάς το ποδόσφαιρο, επειδή έχει το στοιχείο της έκπληξης.

«Να σας πω όμως κάτι, το ποδόσφαιρο αντιγράφει συνέχεια το μπάσκετ, και στα συστήματα μέσα στο γήπεδο. Και τα play off απ’ το μπάσκετ είναι».

Χθες αποκαλύψαμε ότι βρήκαμε μέσα σε μια δικογραφία εκβιαστών του Πειραιά, την πρόσφατη, με 35 κατηγορούμενους, συνομιλίες για στημένο παιχνίδι. Δηλαδή η εγκληματική οργάνωση ήξερε ότι το Αιγάλεω θα κερδίσει τα Τρίκαλα, τη στιγμή που τα Τρίκαλα ήταν πρώτα στη Football League και το Αιγάλεω ήταν προς το τέλος και μάλιστα το έκανε δωράκι, ως εγκληματική οργάνωση, στα στελέχη της. Και ξέπλυνε και τα λεφτά στο διαδικτυακό στοίχημα. Έδινε και κάβα ο αρχηγός, καμιά είκοσι χιλιάρικα. Αυτό καταγράφεται στον υπερκοριό, δεν αμφισβητείται.

«Δεν μπορώ να κάνω σχόλιο για την υπόθεση τη συγκεκριμένη, άλλωστε δεν ξέρω τι έχει συμβεί, είναι και εκκρεμής η υπόθεση. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά όμως, σε σχέση με αυτό που λέτε, είναι τους στίχους από ένα τραγούδι που έχει τραγουδήσει ο Στράτος Διονυσίου: «Όσο υπάρχει τράπουλα, θα βγαίνουνε ρηγάδες, κι όσο υπάρχουν δάσκαλοι θα βγαίνουν μαθητάδες». Υπάρχει μια επιτροπή παιγνίων στην Ελλάδα, υπάρχει διαδικτυακό στοίχημα, υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα με τα domain names, Μαλαισία κλπ, υπάρχει μια black list, και πολλές, όχι μόνο μια, της επιτροπής παιγνίων, η black list μεγαλώνει τόσο πολύ που στο τέλος θα μπει και η επιτροπή παιγνίων μέσα. Κάτι πρέπει να γίνει. Υποτίθεται ότι έχει ρυθμιστεί το πεδίο αυτό, του διαδικτυακού στοιχήματος, αλλά όσο υπάρχει τράπουλα, ανεξέλεγκτη, θα βγαίνουνε ρηγάδες. Κάποιοι, πρώτα φτιάχνουν το παράνομο στοίχημα και μετά στήνουν το παιχνίδι. Πρέπει να καταπολεμηθεί το παράνομο στοίχημα».

Να πάμε στην Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ, που όλο συγκροτείται και παραιτούνται οι εφέτες, και τελικά δεν συγκροτείται. Και βλέπω και άρθρα περισπούδαστων, έφτασε στο σημείο ο εφέτης, ο κ. Σεβαστίδης, που είναι και στην Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, και λέει, καλός ο θεσμός των τακτικών δικαστών στην ποδοσφαιρική δικαιοσύνη, αλλά πρέπει να συνομολογήσουμε ότι έτσι όπως έγινε, απέτυχε.

«Δεν έχω διαβάσει το άρθρο του κ. Σεβαστίδη. Είναι μια σημαντική άποψη που καταγράφεται στο δημόσιο διάλογο, γιατί είναι η πρώτη φορά που ακούγεται επίσημα, να το πω έτσι, μ’ ένα δελτίο Τύπου, η άποψη αυτή. Άκουσα κάπου ότι κάποιοι άλλοι προτείνουν, ενδεχομένως και θεσμικά, εν όψει και του προβλήματος ότι δεν συγκροτείται και η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ, να τοποθετηθούν στις Επιτροπές εξειδικευμένοι δικηγόροι-διαιτητές. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με μια τροπολογία, αλλά δεν σημαίνει ότι όταν η Βουλή ψηφίζει μια τροπολογία, αυτή ενσωματώνεται αυτόματα στο καταστατικό και στους κανονισμούς της ΕΠΟ. Πρέπει να σας πω ότι αυτή η διάταξη που ισχύει, για τους τακτικούς δικαστές, έχει ενσωματωθεί στο καταστατικό της ΕΠΟ. Δηλαδή το ορθόδοξο, το σωστό είναι, αν υπάρξει μια τέτοια τροπολογία, η οποιαδήποτε τροπολογία, που να λέει το ο,τιδήποτε, πρέπει πάντα να ενσωματώνεται και στα κανονιστικά κείμενα και στο καταστατικό της ΕΠΟ».

Επί της ουσίας, στο ανώτατο Αθλητικό Δικαστήριο της Λωζάννης, στο CAS, δικηγόροι δικάσανε, διαιτητές. Στο Ανώτατο Διαιτητικό Δικαστήριο της ΕΠΟ, δικάζουν Αρεοπαγίτες, μαζί με δικηγόρους. Πώς είναι δυνατόν το CAS να συγκροτείται από δικηγόρους και στην Ελλάδα να έχουμε δικαστές; Εγώ είμαι υπέρ των τακτικών δικαστών, αλλά με δεδομένα που διατηρούν το εχέγγυο της ανεξαρτησίας τους.

«Και εγώ είμαι υπέρ των τακτικών δικαστών, έτσι κι αλλιώς. Υπάρχει ένα ερώτημα βασικό, που νομίζω ότι δεν έχει τεθεί εμφατικά στην Ελλάδα. Βέβαια, στο CAS, απασχόλησε. Πρέπει να αποσαφηνίσουν οι αρμόδιοι, μ’ ένα τρόπο ξεκάθαρο, τελικά αυτά τα πειθαρχικά όργανα του ποδοσφαίρου, τα δικαιοδοτικά, τι νομικής φύσης είναι. Αυτό κατά τη γνώμη μου δεν έχει επιλυθεί. Λένε κάποιοι ότι είναι δικαστήρια. Δεν είναι δικαστήρια, σας βάζω υπογραφή. Εκ του λόγου δηλαδή ότι υπηρετούν τακτικοί δικαστές, δεν σημαίνει ότι είναι δικαστήρια. Άλλος λέει, ας μην το σκαλίζουμε, είναι απλώς πειθαρχικά όργανα. Ναι αλλά τι σημαίνει αυτό, τι είναι αυτό; Η προσωπική μου άποψη είναι ότι πρόκειται για διαιτητικά όργανα. Δηλαδή, οι δικαστικοί λειτουργοί που υπηρετούν στην ΕΠΟ, αλλά και οι εισαγγελικοί λειτουργοί, είναι διαιτητές. Πώς το αποδεικνύω αυτό, μ’ έναν απλό τρόπο, χωρίς να βάλω θεωρητικές προεκτάσεις; Αναδείχθηκε τώρα, έρχεται το CAS με τρεις δικηγόρους και λέει στους Έλληνες εφέτες της Επιτροπής Εφέσεων της ΕΠΟ, ότι κάνατε λάθος σ’ αυτό το σημείο. Οι εφέτες και οι λοιποί τακτικοί δικαστές της ελληνικής ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης είναι ενταγμένοι σ’ ένα σύστημα διαιτητικής επίλυσης διαφορών. Δεν θα γινόταν ποτέ, μια απόφαση ενός δικαστηρίου, ενός Εφετείου ας πούμε, να προσβαλλόταν σ’ ένα διαιτητικό όργανο, όπως είναι το CAS. Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι τα όργανα αυτά στην ΕΠΟ είναι διαιτητικά όργανα. Άρα λοιπόν, κατά τη γνώμη μου οι δικαστές υπηρετούν ως διαιτητές».

Και, επομένως, είναι δύσκολο για τακτικό δικαστή να βγάλει το μανδύα του τακτικού δικαστή και να δικάζει ως διαιτητής, ως αθλητικός δικαστής.

«Υπάρχει μια συζήτηση, δεσμεύονται οι εφέτες από την απόφαση του CAS; Βεβαίως δεσμεύονται. Αυτό είναι το σύστημα απονομής, ενσωματωμένο μέσα στο καταστατικό της ΕΠΟ, η οποία οφείλει να αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία και να σέβεται τις αποφάσεις του CAS. Θ' αναρωτηθούν όμως κάποιοι, επιτρέπεται ένας δικαστής να είναι διαιτητής; Βεβαίως επιτρέπεται. Να πούμε τι θα πει διαιτησία, πρώτα. Είναι ένας τρόπος επίλυσης διαφορών, όχι από τα πολιτειακά δικαστήρια, ας πούμε το Πρωτοδικείο Αθηνών ή το Εφετείο, αλλά από ιδιώτες, τους διαιτητές, τους οποίους ορίζουν τα μέρη, οι διάδικοι. Είδατε στο CAS τι έγινε; Ο ΠΑΟΚ πρότεινε για διαιτητή τον κύριο Ulrich Haas. Ο Ολυμπιακός τον κύριο Luigi Fumagalli και αυτοί οι δύο πρότειναν τον επιδιαιτητή, δηλαδή τον πρόεδρο της σύνθεσης, τον κύριο Manfred Nan. Αυτό σημαίνει διαιτητικό όργανο. Γίνεται, όμως, το ίδιο με τους δικαστές; Έτσι ορίζονται στην Ελλάδα; Αυτό το παράδοξο που γίνεται, ότι η ΕΠΟ τους επιλέγει, έχει να κάνει με τον τρόπο επιλογής των διαιτητών, αλλά αυτό ήταν προϊόν διαπραγμάτευσης με τις FIFA-UEFA. Βρέθηκε μια μέση λύση».

Το παραδέχθηκε ο κ. Κοντονής, στην τηλεοπτική «Δίκη», ότι υποχώρησε. Και στην πολιτική υπάρχουν υποχωρήσεις.

«Είναι σημαντικό όμως τι λέει το Σύνταγμα. Τι προβλέπει το Σύνταγμα για την άσκηση διαιτητικού έργου από δικαστές. Το άρθρο 89 προβλέπει ότι η διενέργεια διαιτησιών από δικαστικούς λειτουργούς επιτρέπεται μόνο στο πλαίσιο των υπηρεσιακών τους καθηκόντων, όπως νόμος ορίζει. Αυτό το «υπηρεσιακών καθηκόντων», είναι «κλειδί». Είναι υπηρεσιακά καθήκοντα αυτά που ασκούν οι τακτικοί δικαστές μέσα στην ΕΠΟ; Είναι στα πλαίσια των υπηρεσιακών καθηκόντων; Γιατί ερχόμαστε σ’ αυτά που λέτε πολλές φορές, στις εκπομπές σας. Είναι υπηρεσιακό καθήκον να πηγαίνει να δικάζει ένας δικαστής στην έδρα της ΕΠΟ, να πληρώνεται από την ΕΠΟ κλπ»;

Γιατί να μη δικάζουν στην Ευελπίδων, να μην πληρώνονται από την υπηρεσία τους;

«Κοιτάξτε, τους διαιτητές τους πληρώνουν οι διάδικοι, τους πληρώνει αυτός πους επιλέγει. Και στο CAS έτσι έγινε. Αυτό που λέει το Σύνταγμά μας, για τα υπηρεσιακά καθήκοντα, είναι θέμα ερμηνείας. Το Σύνταγμα βέβαια δεν το ερμηνεύουμε εμείς, αλλά οι ίδιοι οι δικαστές. Τι σημαίνει λοιπόν, υπηρεσιακά καθήκοντα; Να δικάζουν στην Ευελπίδων; Μπορεί να κριθεί ότι δεν είναι αυτό, αλλά ότι σημαίνει κάτι άλλο, ότι όταν σε καλούν πρέπει να ανταποκρίνεσαι υποχρεωτικά. Αν είναι έτσι όμως, τότε πώς είναι δυνατόν να προτείνουν σε εφέτες να πάνε στην ΕΠΟ και να απαντούν ότι «δεν πάω γιατί έχω προσωπικό κώλυμα»;

Άρα, δεν δικαιούνται να παραιτηθούν;

«Δεν λέω αυτό, λέω ότι είναι θέμα ερμηνείας του Συντάγματος. Κάποιος δικαστής ορίζεται διαιτητής στην ΕΠΟ και λέει ότι δεν μπορεί να πάει. Και ρωτάει, εύλογα, κάποιος άλλος. Αν σου πουν ότι μετατίθεσαι στο Εφετείο Θεσσαλονίκης, θα πεις «με συγχωρείτε δεν μπορώ να πάω γιατί μου συνέβη κάτι έκτακτο»; Ανοίγει μια τέτοια συζήτηση, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Αναφέρομαι στο άρθρο 89 του Συντάγματος, δεν κάνω τίποτε παραπάνω απ’ αυτό. Αυτά νομίζω ότι πρέπει να τεθούν σε διαβούλευση, να γίνει ένα δημόσιος διάλογος μεταξύ των αρμόδιων φορέων, της δικαιοσύνης, του αθλητισμού, του ποδοσφαίρου. Πρέπει να αναλυθούν αυτά τα πράγματα, γιατί παρουσιάζονται συνέχεια προβλήματα. Και κάτι άλλο, λέει το Σύνταγμα να κάνει διαιτησία ο δικαστής κατά τον τρόπο που ορίζει ο νόμος. Η διαιτησία προβλέπεται στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Στο άρθρο 871 Α προβλέπεται ότι μπορεί να ορίζεται κάποιος δικαστής, αλλά ποιος δικαστής; Όποιον θέλω εγώ θα διαλέξω; Ή όποιος δικαστής θέλει, θα έρχεται; Λέει λοιπόν η διάταξη, να ορίζεται ο αρχαιότερος. Όταν η επιλογή γίνεται με αναφορά στο βαθμό του δικαστή, π.χ. ένας εφέτης Αθηνών, η διάταξη λέει ότι θα διοριστεί ο αρχαιότερος εφέτης του Εφετείου Αθηνών και ούτω καθ’ εξής»

Επετηρίδα λοιπόν.

«Αν δεν μπορεί ο αρχαιότερος, αναπληρώνεται από τον αμέσως επόμενο. Ακούστε όμως και τον αντίλογο. Λέει κάποιος άλλος, και αυτός έχει το δίκιο του: Επειδή είναι αρχαιότερος, σημαίνει ότι είναι και ο καταλληλότερος για να επιλύσει ποδοσφαιρικές διαφορές»;

Τώρα τι κάνουμε; Έρχεται η πολυϊδιοκτησία και ενδεχομένως η υπόθεση του Ολυμπιακού, από την Επιτροπή Δεοντολογίας.

«Κοιτάξτε, υπάρχει ο ΚΑΠ που λέει ότι δεν επικυρώνεται η βαθμολογία αν υπάρχουν εκκρεμείς υποθέσεις στην Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ. Μπορεί να λέει για υποθέσεις του άρθρου 23, αλλά όταν έχεις τέτοιες υποθέσεις η κοινή λογική λέει ότι δεν μπορεί να επικυρωθεί τόσο ανάλαφρα η βαθμολογία. Άρα πρέπει να ανασυγκροτηθεί η Επιτροπή Εφέσεων. Ερχόμαστε τώρα στις επιπλοκές της νομοθεσίας και των κανονισμών. Πρέπει η ΕΠΟ να ζητήσει εφέτες από το Εφετείο Αθηνών, το Εφετείο να της στείλει μια λίστα ονομάτων και η ΕΠΟ να κάνει Γενική Συνέλευση προκειμένου να επιλέξει τα μέλη της Επιτροπής Εφέσεων. Το καταστατικό της ΕΠΟ προβλέπει ότι η τακτική ή έστω η έκτακτη Γενική Συνέλευση συγκαλείται προ δύο ή ενός μήνα αντίστοιχα. Μα αυτό ήδη τους βγάζει εκτός προγράμματος».

Ενώ στις 3 Αυγούστου θα πρέπει να δηλωθούν οι ομάδες, για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

«Στα νομικά δεν υπάρχουν αδιέξοδα, πρέπει να βρεθούν λύσεις».