Όλα γίνονται
Γιατί να μην περάσει δηλαδή ο Παναθηναϊκός την ΑΕΚ; Επειδή κοιμήθηκε ο Θεός στο πρώτο ματς θα κοιμηθεί και τώρα; Πίστη θέλει, πάθος και τσαμπουκά και όλα μπορούν να συμβούν. Όπως τα ‘φαγες θα τους τα βάλεις. Πάμε γερά. Με τρέλα και ότι βγει!

Πρώτος γκολ
Εννοείται πως για να έχει ελπίδες να προκριθεί η Πανάθα θα πρέπει να ανοίξει και το σκορ. Αν το φάει δεν βλέπω πως μπορεί να το γυρίσει μετά. Ούτε φυσικά χρειάζεται να μας πιάνει πανικός αν δεν έρθει από νωρίς το πρώτο το μπαλάκι. Μπορείς να κρατηθείς «καθαρός» πίσω και να τους το κάνεις στο 60΄-‘70; Θα δείτε μετά τι έχει να γίνει..

Απουσία... φωτιά!
Η απουσία του Μπουμσόνγκ είναι τεράστια και δυστυχώς φάνηκε και στο πρώτο ματς. Θα είχαμε το κεφάλι μας πιο ήσυχο αν έπαιζε αλλά και πάλι μια καλή βραδιά ο Σαριέγκι με τον Καντέ μπορούν να την έχουν.

Σεφτέ ο Τζιμπρίλαρος!
Εκείνος που κάτι τους χρωστάει είναι πάντως ο Τζιμπρίλ. Τους πάντες και τα πάντα έχει ματώσει δυο χρόνια, εκτός από αυτούς. Μήπως λοιπόν έφτασε η ώρα; Για να ετοιμάζονται σιγά - σιγά...

Να ματώσουν
Εχω ξεκινήσει αισιόδοξα το κείμενο μα φυσικά τα πράγματα μόνο εύκολα δεν θα είναι. Κακά τα ψέματα, το λογικό είναι να προκριθεί η ΑΕΚ και η έκπληξη εμείς. Και δεν το λέω εγώ αυτό, αλλά το σκορ του πρώτου ματς. Επαναλαμβάνω πάντως πως όπως τα έφαγες μπορείς και να τα βάλεις. Και… καλύτερα μάλιστα, διότι αυτά είναι γκολ που μπαίνουν μία στις εκατό φορές. Για ύπνο είχε πάει ο Θεός και κάποιοι το εκμεταλεύτηκαν.
Εκείνο που είναι… αδιαπραγμάτευτο πάντως, ίσως περισσότερο και από την πρόκριση, είναι να δεις μια ομάδα να σκυλιάζει και να ματώνει. Και το λέμε αυτό διότι πολύ απλά αν δούμε κάτι τέτοιο, τότε θα προκριθούμε κιόλας.

Απίστευτες στιγμές
Να ‘ναι πάντως καλά ο Κοντός που μας γύρισε τόσα χρόνια πίσω και θυμηθήκαμε τα παλιά. Δεν γίνεται να διαβάζεις τέτοια άρθρα και να μην φτιάχνεσαι ρε μάγκες. Για μένα άλλωστε το 2-3 στο Καραϊσκάκη ήταν το τελευταίο μου ντέρμπι σαν οπαδός στην κερκίδα. Και φυσικά το θυμάμαι σαν χθες. Ξεκινήσαμε με τον συμμαθητή μου τον Κώστα (Θεός σχωρέστον εκεί που κατέληξε) για το γήπεδο και η υπόλοιπη παρέα μας έλεγε πως… χάνουμε το χρόνο μας. Η κηδεία όμως έγινε και ήταν από τις καλές. Τέτοια που η υπόλοιπη παρέα που τελικά δεν ήρθε να βαράει το κεφάλι της. Να έχει λήξει το ματς και οι απέναντι να μην φεύγουν γιατί πολύ απλά... δεν μπορούσαν. Είχαν μείνει «αγάλματα».

Όλοι… τάβλα!
Δεν ξεχνάω επίσης και το… τρίτο ημίχρονο που ακολούθησε όταν μπήκαμε όλοι στα τρένα και πήγαμε στο Σπόρτιγκ που έπαιζε η ομάδα μπάσκετ και το συνθήματα που κυριαρχούσαν ήταν δύο: «Τώρα όλοι οι γαύροι είναι τάβλα» και «2-3 στο 93»! Μεγάλες στιγμές! Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι!

Πηγή: leoforos.gr

Κύπελλο Ελλάδας Σισέ ΑΕΚ Παναθηναϊκός Superleague