Ρε Χιμένεθ, δεν έπινες καλύτερα εκείνον τον καφέ με τον Αδαμίδη πριν το ματς, μήπως και είσαι σε εγρήγορση; Είναι δυνατόν να βάζεις μέσα σε τέτοιο παιχνίδι – φωτιά τον… Μπάχα και τον… Μίτσελ; Ο ένας έπαιζε τόση ώρα κι έκανε ένα σουτ όλο κι όλο, ενώ ο Μίτσελ βάρεσε σουτ από την σέντρα και το έπνιξε ο Καρνέζης. Εγινε ήρωας κατά λάθος δηλαδή ο Μίτσελ.

Ο Χιμένεθ, δηλαδή, τον είδε έτοιμο τον Μπάχα; Αφού το παιδί είναι βαρύ κι ασήκωτο ακόμα. Ή ο Μίτσελ που δεν μπορούσε να κάνει πάσα στο ένα μέτρο. Δεν λέμε ότι είναι κακοί παίκτες. Λέμε ότι δεν ήταν έτοιμοι για ένα τέτοιο κρίσιμο, αλλά και τρελό ματς.

Η ΑΕΚ ήταν άναρχη δίχως αρχή και τέλος. Γιούρια έκανε κι ό,τι έβγαινε. Έπαιζε, όμως, με… εννιά παίκτες μετά τις δυο αλλαγές των φρέσκων κι έτσι ο Παναθηναϊκός που έπαιζε με δέκα ύστερα από την αποβολή του Βύντρα έκανε τρείς, τέσσερις κλασικές ευκαιρίες.

Για ένα τέταρτο περίπου η ΑΕΚ έπαιζε χωρίς χαφ! Μόνο με αμυντικούς κι επιθετικούς. Και με τον Ντιόπ στην μέση να κλωτσάει σουτ όπως, όπως στον γάμο του Καραγκιόζη. Αν, λοιπόν, ακούσουμε πάλι για κανένα μαγικό ραβδάκι του Χιμένεθ, θα πάρουμε τα βουνά. Ώρα να μας πούνε ότι υπήρχε και ο Σκόκο στο γήπεδο…