Τον Ατρόμητο, ήθελα να γράψω πριν απ όλα, ωστόσο η αγωνιστική ταυτότητα μίας ομάδας, η οποία καταρχήν ορίζεται από την ποιότητα των ποδοσφαιριστών της, εξαρτάται και από την διαχείριση του υλικού που είναι σε θέση να κάνει το αφεντικό του πάγκου.

Ο Δώνης βέβαια δεν έβγαλε απίθανο λαγό από το καπέλο, καθώς είχε το αριθμητικό πλεονέκτημα από πολύ νωρίς. Το αξιοποίησε ωστόσο με δική του κίνηση, όταν είδε τα δικά του «πιόνια», όχι απλώς να μην ανταποκρίνονται, αλλά να κινδυνεύουν κιόλας να αποκλειστούν!

Γύρισε λοιπόν, στα οκτώ λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου, τη μάχη της σκακιέρας απολύτως στη μεσαία γραμμή. Αφαιρώντας τον Γιαννούλη από την άμυνα και ρίχνοντας στο ματς έναν ακόμη χαφ. Τον Επστάϊν. Ο οποίος μαζί με τους Σφακιανάκη, Δημούτσο, Πίτου Γκαρσία και Μπρίτο, πήρε την κατάσταση στα χέρια του.

Ο Αστέρας ήταν αδύνατον να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, στην πίεση και τον ρυθμό του Ατρομήτου. Έκανε λοιπόν το λάθος μόνος του, σε φάση που χρειάστηκε πάντως και η κλάση του Μήτρογλου, για να τελειώσει με γκολ.

Η ομάδα του Περιστερίου ανταποκρίνεται σε μεγάλο βαθμό στη φιλοσοφία του προπονητή της. Όπως και ο αξιόμαχος Αστέρας, που δεν έχασε το έδαφος όταν έμεινε από την αρχή με δέκα παίκτες. Η λογική του προπονητή λειτούργησε και εκεί. Το μέλλον της δικής μας ποδοσφαιρικής γειτονιάς θα χρειαστεί και άλλους τέτοιους τεχνικούς με αυτοπεποίθηση, συνέπεια και εργατικότητα. Το ποδόσφαιρό μας θα ωφεληθεί.

Πηγή: pamesports.gr

Δώνης Αστέρας Τρίπολης Ατρόμητος Κύπελλο Ελλάδας