Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης: Το βράδυ του Σαββάτου (10/4) στις 22:00 οι Μαδριλένοι υποδέχονται τους Καταλανούς στην πρωτεύουσα της Ισπανίας σε ένα clasico που κατά πολύ θα κρίνει και τον πρωταθλητή Ισπανίας. Το μίσος μεταξύ των δύο ομάδων είναι άσβεστο, κάτι που ξεπερνά πολλές φορές τα απλά ποδοσφαιρικά πλαίσια. Παρά όμως αυτό το γεγονός πολλοί είναι οι ποδοσφαιριστές που έχουν φορέσει τόσο τα λευκά, αλλά και τα "μπλαουγκράνα" κερδίζοντας επάξια τον χαρακτηρισμό... Ιούδας από τους αντίπαλους οπαδους.
1. Χαβιέ Σαβιόλα
Όταν το 2001, σε ηλικία 19 ετών, έγινε η ακριβότερη μεταγραφή του συλλόγου, με 39,5 εκατομμύρια ευρώ να πηγαίνουν στη Ρίβερ, κανείς δεν περίμενε τη συνέχεια. Τον πρώτο χρόνο στη Βαρκελώνη ήταν ο τρίτος σκόρερ του πρωταθλήματος, με την απόλυση του Λουίς φαν Χαάλ να παίζει σημαντικό ρόλο, σημειώνοντας 13 γκολ. Στους "μπλαουγκράνα" έμεινε άλλον ένα χρόνο βάζοντας 14 τέρματα, ενώ μετά... ταξίδεψε σε Μονακό και Σεβίλλη, ενώ το 2010 υπέγραψε στη Ρεάλ Μαδρίτης ως ελεύθερος μιας και οι Καταλανοί δεν ανανέωσαν το συμβόλαιό του.
2. Λουίς Φίγκο
Αν κάποιος μπορεί να έχει... σπίτι του τον τίτλο του "Ιούδα" δεν είναι άλλος από τον Πορτογάλο. Πήγε στην Βαρκελώνη το 1995, από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας, ως τεράστιο ταλέντο κατακτώντας μαζί τους κύπελλα και... χρήματα, ενώ έγινε το σύμβολο της ομάδας μαζί με τον Ριβάλντο. Το 2000, όμως, αποφάσισε να περάσει... απέναντι. Οι "μερένχες" ήταν σε προεκλογική περίοδο και ο Φλορεντίνο Πέρεθ να υπόσχεται τον Φίγκο στα... λευκά αν κατακτήσει την πρωτιά. Και το έκανε, καθώς η Ρεάλ θα πληρώσει 57 εκατομμύρια στην Μπαρτσελόνα και θα τον φέρει στη Μαδρίτη. Η πρώτη επίσκεψη στο Καμπ Νόου σαν αντίπαλος ήταν... ιστορική καθώς δέχθηκε από κέρματα ως... ένα μπουκάλι ουίσκι και μια γουρονοκεφαλή. Στην πρωτεύουσα θα εξελιχθεί σε ηγέτη κατακτώντας τα... πάντα με τους galacticos, ενώ στο τέλος της καριέρας του πήγε και στην Ίντερ.
3. Λουίς Ενρίκε
Ότι ισχύει για τον Φίγκο είναι ακριβώς το αντίθετο. Το 1991 από την Χιχόν βρέθηκε στην Μαδρίτη και έγινε βασικός άμεσα, ενώ αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο της ομάδας. Το 1996, όμως, με το συμβόλαιό του να λήγει και τον πρόεδρο της Ρεάλ, Λορένθο Σανθ, να μην θέλει να τον ανανεώσει βρέθηκε στην Μπαρτσελόνα. Εκεί αρχικά δεν έγινε δεκτός με θέρμη, όμως με τον καιρό έγινε από τους αγαπημένους παίκτες, ενώ έφτασε να γίνει μέχρι αρχηγός της ομάδας. Έμεινε εκεί μέχρι το 2004, όπου και σταμάτησε το ποδόσφαιρο.
4. Μπέρντ Σούστερ
Το 1980 πήγε στην Μπαρτσελόνα και μέχρι το 1988 ήταν από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας, παρά το γεγονός ότι δεν σήκωσε τα κύπελλα που θα περίμενε. Τα αισθήματα για την Ρεάλ δεν ήταν και τα καλύτερα με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον τρόπο που πανηγύρισε όταν σκόραρε απέναντί της. Όμως το 1988 και αφού πέρασε ένα χρόνο στον... πάγο μετά από κόντρα με την διοίκηση των Καταλανών, αποφάσισε να τους... εκδικηθεί και να βρεθεί στη Ρεάλ. Εκεί θα κατακτήσει δύο πρωταθλήματα και το 1990 και πάλι μετά από τσακωμούς θα βρεθεί στην Ατλέτικο.
5. Ρονάλντο
Όταν βρέθηκε το 1996 στην Μπαρτσελόνα από την Αϊτχόφεν οι πάντες πίστεψαν ότι αυτός θα ήταν ο άνθρωπος που θα τους κάνει ευτυχισμένους. Και όχι άδικα αφού σε 49 αγώνες σκόραρε 47 φορές, χαρίζοντας, σχεδόν μόνος του, στους Καταλανούς το Κύπελλο Κυπελλούχων. Όμως τα χρήματα του Μοράτι και της Ίντερ θα κανεί τον Βραζιλιάνο να μείνει μόλις ένα χρόνο στην Βαρκελώνη, μιας και θα μετακομίσει στο Μιλάνο για την Ίντερ. Μετά τους δύο σοβαρούς τραυματισμούς του οι πάντες θα πιστέψουν ότι τελείωσε ποδοσφαιρικά όμως ίδιος θα τους διαψεύσει και κάνοντας ένα εκπληκτικό Μουντιάλ το 2002, σε Κορέα και Ιαπωνία, θα κατακτήσει με την χώρα του το Παγκόσμιο Κύπελλο. Τότε ήταν που η Ρεάλ θα δώσει 39 εκατομμύρια και θα τον φέρει στο Μπερναμπέου. Με τα λευκά θα χρηστεί σκόρερ πάνω από 100 φορές και θα κερδίσει πρωταθλήματα και κύπελλα, μέχρι που θα πουληθεί στην Μίλαν με όχι τις καλύτερες συνθήκες.
6. Σαμουέλ Ετό
Πήρε μεταγραφή σε ηλικία 15 ετών στην Μαγιόρκα και αφού έκανε το... αγροτικό του στη Λεγανές το 1998 τον αγόρασε η Ρεάλ Μαδρίτης. Στην "Βασίλισσα" θα έχει μόλις 3 συμμετοχές, μιας και κανείς δεν τον πίστεψε πραγματικά και θα επιστρέψει στην πρώην ομάδα του για να πάρει... εκδίκηση. Γίνεται πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και το 2004 οι... σειρήνες ηχούν. Οι "μερένχες" δεν τον θέλουν πίσω, καθώς σύμφωνα με τον πρόεδρο Πέρεθ υπάρχει ο Ρονάλντο και ο Ραούλ, όμως η Ρεάλ είχε το 50% της ιδιοκτησίας του. Από την άλλη η Μπαρτσελόνα έβλεπε στα... πόδια του τον ηγέτη της επίθεσης που έψαχνε, όμως για να τον αποκτήσει θα έπρεπε να πληρώσει ακριβά. Τελικά το έκανε με τη συνέχεια να είναι γνωστή. Στην Βαρκελώνη τον λάτρεψαν σαν Θεό με τον Καμερουνέζο να κατακτά τα πάντα μαζί τους.
7. Μίκαελ Λάουντρουπ
Ο Γιόχαν Κρόιφ θα τον επιλέξει το 1989 για το βασικό γρανάζι την μηχανής που έφτιαχνε στην Βαρκελώνη. Εκεί θα κατακτήσει τέσσερα πρωταθλήματα, ενώ με την Μπαρτσελόνα θα πάρει το πρώτο κύπελλο Πρωταθλητριών το 1992. Από το 1994 με τον ερχομό του Ρομάριο και την αλλαγή κανονισμών θα χάσει την θέση του στην ενδεκάδα, ενώ δεν θα επιλεγεί στην λίστα για το Champions League. Κάπου εκεί θα πάρει την απόφαση και θα... κατηφορίσει στην Μαδρίτη όπου με τη Ρεάλ θα πάρει το πρωτάθλημα και θα γίνει ο πρώτος ξένος που κατακτά 5 σερί τίτλους με δύο διαφορετικές ομάδες.
8. Τζουζέπ Σαμιτιέρ
Σε μια εποχή πιο... ρομαντική είχε σκοράρει 326 γκολ με την φανέλα της Μπαρτσελόνα. Το 1933 όμως θα υπάρξει ρήξη με τον πρόεδρο της ομάδας, Τζουάν Κομά, με την Ρεάλ να τον κάνει δικό της. Το 1944 θα ξαναγυρίσει στην Βαρκελώνη σαν προπονητής, ενώ θα βρει και θα φέρει τον Κούμπαλα στην ομάδα, από την θέση του σκάουτερ.
9. Γκεόργκι Χάτζι
Μετά το Μουντιάλ της Ιταλίας το 1990 θα πάει στη Ρεάλ με 3,1 εκατομμύρια και θα μείνει για δύο χρόνια. Θα παίξει 63 φορές εκεί και βάλει 15 γκολ, πριν πάει στην Μπρέσια που αγωνιζόταν στη Serie B. Το 1994 όμως θα ξαναταξιδέψει στην Ιβηρική για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα, χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία, καταγράφοντας 35 συμμετοχές και 7 τέρματα για να πάει στην Γαλατάσαραϊ.
10. Ντάνι Γκαρσία
Το 1992 πήρε μεταγραφή από τη Ρεάλ Μαδρίτης, όμως θα παίξει μόλις τέσσερις φορές και θα πάει δανεικός στην Σαραγόσα. Το 1997 θα επιστρέψει στην πρωτεύουσα, όμως θα φύγει και πάλι και θα μετακομίσει στην Μαγιόρκα. Το 1999 η Μπαρτσελόνα θα σπάσει τα... ταμεία της και με ποσό ρεκόρ, 16 εκατομμύρια ευρώ, θα τον φέρει στο Καμπ Νόου και παρά την πρώτη καλή χρονιά, ένας τραυματισμός θα του αλλάξει τα δεδομένα.