Αυτή είναι η Βοσνία

Από την ώρα που έγινε η κλήρωση των προκριματικών, το πράγμα έχει κλειδώσει στο μυαλό μας: “Της πλάκας είναι ο όμιλος, τους μικρούς τους καθαρίζουμε πια, εμείς κι οι Βόσνιοι είμαστε”.

Μετά τα δύο πρώτα παιχνίδια του ομίλου, η σκέψη εδραιώθηκε. Δραπετεύσαμε από την Λετονία, έστω και με λίγο άγχος, νικήσαμε, έστω και στο 2ο ημίχρονο την Λιθουανία, όλα καλά, δύο στα δύο. Στο ίδιο διάστημα οι Βόσνιοι σκόρπισαν με 1-8 το Λουξεμβούργο και νίκησαν με 4-1 τους Λετονούς στην έδρα τους, παρότι βρέθηκαν νωρίς πίσω στο σκορ. Δύο στα δύο και γι’αυτούς, κι ήρθε η ώρα του τρίτου αγώνα.

Πριν πάμε, λοιπόν, στα δικά μας, να ρίξουμε μια ματιά στους αντιπάλους μας. Η πρεμιέρα τους κόντρα στο Λουξεμβούργο δεν προσφέρεται για εξαγωγή συμπερασμάτων κι έτσι παρακολούθησα όλο το 90λεπτο της νίκης με 4-1 επί των Λετονών. Το παιχνίδι βέβαια που δεν ήταν ακριβώς ίδιων συνθηκών με αυτό που θα γίνει στο Φάληρο, αφού οι Βόσνιοι έπαιζαν εντός έδρας, με χαμηλής δυναμικότητας αντίπαλο.

Στα χαρτιά οι Βόσνιοι έπαιξαν 4-4-2. Από τα αριστερά προς τα δεξιά, είχαν στην άμυνα τους Λούλιτς, Σπάχιτς, Βράνιες, Μούιτζα, στο κέντρο τους Σαλίχοβιτς, Μισίμοβιτς, Ζαχίροβιτς, Πιάνιτς και στην επίθεση το δίδυμο του Τζέκο με τον Ιμπίσεβιτς. Πλέον, οι ομάδες που δηλώνουν ως αρχική διάταξη το 4-4-2, πολύ σπάνια το υπηρετούν αυστηρά στο χορτάρι, ειδικά όταν έχουν την μπάλα, αφού οι κινήσεις των παικτών στον χώρο δεν τηρούν τον αρχικό σχεδιασμό.

Έτσι, πολλοί περιγράφουν την διάταξη της Βοσνίας με τον ρόμβο, με τους Σαλίχοβιτς, Ζαχίροβιτς, Πιάνιτς να φτιάχνουν την τριάδα στο κέντρο και τον Ιμπίσεβιτς να είναι το δεκάρι πίσω από τους δύο φορ. Παρόλα αυτά, στο παιχνίδι με την Λετόνια, που οι Βόσνιοι ήταν στην επίθεση στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, η διάταξή τους δεν ήταν καν ο ρόμβος του 4-3-1-2, αλλά ένα ακόμα πιο επιθετικό 3-4-1-2.

Στην πράξη, οι μοναδικοί παίκτες που αμύνονταν ήταν η τριάδα των δύο στόπερ και του αμυντικού μέσου μπροστά τους, του Ζαχίροβιτς. Και τα δύο ακραία μπακ, ο Λούλιτς αριστερά και ο Μούιτζα δεξιά, έπαιζαν πολύ πάνω από την σέντρα. Δεν το έκαναν εναλλάξ, να ανεβαίνει δηλαδή ο ένας κι ο άλλος να μένει πίσω για να φτιάχνει τετράδα με τους άλλους, αλλά έπαιζαν αμφότεροι πολύ ψηλά, με καθαρά επιθετική συμπεριφορά. Με αυτούς τους δύο να δίνουν το πλάτος στα άκρα και να φτάνουν μέχρι το αντίπαλο κόρνερ, ο Σαλίχοβιτς με τον Πιάνιτς ήταν οι κεντρικοί μέσοι και ο Μισίμοβιτς ο επιτελικός πίσω από τους δύο φορ.

Μ’αυτό το 3-4-1-2, οι Βόσνιοι έχτιζαν το 80% των επιθέσεων τους από τα αριστερά. Λογικό, αφού κανείς από τους δύο παίκτες που σύμφωνα με την αρχική διάταξη έπαιζαν αριστερά δεν είναι αμυντικός. Και ο Λούλιτς και ο Σαλίβοβιτς είναι επιθετικοί αριστεροί μέσοι και πάνω στις συνεργασίες των δυο τους ξεκινούσε η συντριπτική πλειοψηφία των επιθέσεων της Βοσνίας.

Επίσης, υποθέτω πως στο μυαλό των περισσότερων ο ένας εκ των δύο φορ που βγαίνει εκτός περιοχής για να παίξει με τους υπόλοιπους είναι ο Ιμπίσεβιτς, με τον Τζέκο να περιμένει την κατάληξη των φάσεων στο κουτί. Απέναντι στην Λετονία οι ρόλοι ήταν αντίθετοι. Ο Ιμπίσεβιτς ήταν αυτός που περίμενε στην περιοχή και δεν συμμετείχε καθόλου στην ανάπτυξη, με τον Τζέκο να είναι αυτός που βγαίνει για να πάρει μέρος στους συνδυασμούς. Καθόλου τυχαία, ο άσος της Σίτι επέλεγε να βγαίνει στα αριστερά της επίθεσης, αφού εκεί πήγαινε διαρκώς η μπάλα, με τους συνδυασμούς του Λούλιτς με τον πολύ ενεργητικό Σαλίχοβιτς.

Η σχεδόν μονόπλευρη ανάπτυξη των Βόσνιων ισορρόπησε μόνο μετά το 30’, όταν ο Λούλιτς αναγκάστηκε να αποχωρήσει λόγω τραυματισμού. Στην θέση του μπήκε ο Βρσάγεβιτς, που όμως είναι δεξιοπόδαρος και δεν μπορούσε να έχει την ίδια τακτική συμπεριφορά με τον Λούλιτς, κι έτσι οι Βόσνιοι αναγκάστηκαν να μοιράσουν το παιχνίδι και στα δεξιά.

Παρά την επιθετική ανάπτυξη με επτά ποδοσφαιριστές, η αλήθεια είναι πως οι Βόσνιοι δεν είχαν την παραγωγή φάσεων που φαντάζεται κανείς όταν διαβάζει πως νίκησαν με 4-1 τους Λετονούς, που προηγήθηκαν στο 5’. Ισοφάρισαν χάρις σ’ένα πέναλτι που γενναιόδωρα τους δόθηκε στο 12’ και πήραν κεφάλι στο 44’, όταν ο Τζέκο βγήκε αριστερά με τον τρόπο που περιγράψαμε προηγουμένως και ο Πιάνιτς ήταν στο δεύτερο δοκάρι για να εκμεταλλευτεί το γύρισμα του επιθετικού της Σίτι. Εκτός απ’αυτές τις δύο φάσεις, η μοναδική ευκαιρία στο πρώτο ημίχρονο απέναντι στα ταμπούρι των άτεχνων Λετονών ήταν από στημένη φάση.

Μιας κι αναφερθήκαμε στα στημένα, αξίζει να σημειωθούν δύο πράγματα. Πρώτον, οι Βόσνοι έδειξαν μια αδυναμία στο να αμυνθούν στις λίγες στημένες φάσεις που κέρδισαν οι Λετονοί. Όχι μόνο βρέθηκαν πίσω στο σκορ από κόρνερ στην αρχή του αγώνα, αλλά κινδύνευσαν και σε άλλες περιπτώσεις, με τον τερματοφύλακα Μπέγκοβιτς να τους γλιτώνει από κεφαλιά εξ επαφής στο δεύτερο ημίχρονο.

Το δεύτερο που αξίζει να σημειωθεί είναι πως έψαχναν με συνέπεια την κόντρα μετά από κάθε στημένη φάση των Λετονών. Μετά από κάθε κόρνερ ή φάουλ, προσπαθούσαν να φύγουν στην κόντρα, είτε ταξιδεύοντας την μπάλα με μακρινή πάσα, είτε με κάποιον παίκτη να φεύγει στην αντεπίθεση και να κάνει μέτρα με αυτήν. Το έκαναν σ’ολη τη διάρκεια του παιχνιδιού και δικαιώθηκαν στο 54’ όταν ο Μπέγκοβιτς βρήκε με βολέ τον Ιμπίσεβιτς που είχε μείνει στην επίθεση, ο Πιάνιτς πάσαρε στον Μισίμοβιτς κι αυτός ήρθε από πίσω για το 3-1, που τελείωσε το ματς.

Ενόψει του αγώνα στο Φάληρο υπάρχουν δύο διαφορές. Η πρώτη είναι πως ο Πιάνιτς δεν είναι διαθέσιμος να αγωνιστεί και τα ρεπορτάζ λένε πως την θέση του στο κέντρο θα πάρει ο 22χρονος Στεφάνοβιτς. Άποψη για τον παίκτη δεν μπορούμε να έχουμε, αλλά το σίγουρο είναι πως ο Πιάνιτς θα λείψει από τους Βόσνιους. Ο αντικαταστάτης του άσου της Ρόμα παίζει στο σέρβικο πρωτάθλημα με την φανέλα της Βοϊβόντινα, δεν έχει αγωνιστεί ποτέ σε επίσημο αγώνα της χώρας του, παρά μόνο σε τρία φιλικά. Στο τελευταίο εξ αυτών, είχε γκολ και ασίστ στην νίκη με 2-0 επί των Ουαλών τον Αύγουστο.

Η δεύτερη διαφορά είναι οι συνθήκες της αναμέτρησης, καθώς δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσα απ’αυτά που έκαναν απέναντι στην Λετονία θα κάνουν κι απέναντι στην Εθνική μας. Και μπορεί η διάταξη στο χορτάρι να είναι μάλλον η ίδια, μπορεί ο Σούσιτς να δήλωσε πως θα παίξουν επιθετικά, αλλά μένει να αποδειχθεί ποια ακριβώς θα είναι η τακτική τους συμπεριφορά και πόσα ρίσκα θα πάρουν τελικώς.

Για να πάμε και στα δικά μας, η αλήθεια είναι πως οι απουσίες φοβίζουν, όπως το ίδιο κάνει κι η κατάσταση αρκετών από τους διεθνείς. Στην άμυνα θα παίξει ο Μαλεζάς, που μπορεί να είναι βασικός κι αναντικατάστατος σε ομάδα που έχει δεχθεί μόνο τρία γκολ στην Μπουντεσλίγκα και έχει μόνο μια ήττα σε επτά αγώνες, αλλά δεν έχει παίξει ποτέ σε επίσημο παιχνίδι με την Εθνική. Ο Παπασταθόπουλος με τον Τοροσίδη δεν είναι στα καλύτερά τους και κανείς δεν ξέρει πως θα παρουσιαστεί ο Κατσουράνης.

Ο Σάντος μάλλον θα επιλέξει και πάλι το 4-4-2, χωρίς καθαρό εξτρέμ. Όπως συζητούσαμε και πριν την έναρξη των προκριματικών, η τετράδα που επιλέγει ο Σάντος έχει τρεις κεντρικούς μέσους, με τον Μανιάτη να συγκλίνει, και τον Φορτούνη στα αριστερά, να μην παίζει στη γραμμή, αλλά να τρέχει το γήπεδο διαγώνια. Με τους Βόσνιους να κάνουν σχεδόν το ίδιο, να φέρνουν δηλαδή τους μέσους προς το κέντρο και να αφήνουν τα άκρα για τους μπακ, μπορούμε να φανταστούμε μεγάλο συνωστισμό στον άξονα και κρίσιμες μονομαχίες στο πλάι ανάμεσα στους ακραίους αμυντικούς των δύο ομάδων.

Με βάση την διάθεση των Βόσνιων να παίξουν από τα αριστερά και την απουσία του Πιάνιτς, είναι κομβικής σημασίας η απόδοση του Μανιάτη μπροστά από τον Τοροσίδη, αλλά και η συμπεριφορά των στόπερ και των κεντρικών μέσων στις κινήσεις του Τζέκο μακριά από την περιοχή. Όπως πάντα, θα ένιωθα μεγαλύτερη ασφάλεια αν ο Καραγκούνης ξεκινούσε το παιχνίδι κι ας ελπίσουμε πως θα είμαστε τακτικά σωστοί για να βρουν ο Φορτούνης με τον Σαμαρά τον τρόπο να εκμεταλλευτούν τα κενά του αντιπάλου.

ΠΗΓΗ: contra.gr