Σε κάθε περίπτωση, δεν πετάς ολόκληρο το νυφικό ούτε ολόκληρη την ομάδα. Κρατάς τα καλά και δουλεύεις για να βελτιώσεις τα υπόλοιπα, ώστε να φέρεις το όλον στα σωστά μέτρα και την ώρα της τελετής να είσαι πανέτοιμος. Ετσι και με τη χθεσινή πρόβα της Εθνικής στη Λισσαβώνα.

 

Ποια εΙναι τα θετικά από τη χθεσινοβραδινή εμφάνιση απέναντι στους Πορτογάλους, τα οποία βάζουμε στην άκρη; Εχουμε και λέμε:

 

Πρώτον, κρατάμε την εικόνα του β' μέρους. Δεν ήταν η πεμπτουσία του καλού ποδοσφαίρου, αλλά τουλάχιστον βελτιώθηκε το αγωνιστικό πρόσωπο του α' ημιχρόνου που δεν ήταν το καλύτερο δυνατό. Μία βελτίωση που προήλθε από το γεγονός ότι οι παίκτες του Φερνάντο Σάντος μετέφεραν το παιχνίδι σε απόσταση από την περιοχή τους. Κράτησαν την μπάλα κι αποσυντόνισαν τους γηπεδούχους. Εδώ να τονιστεί και το ανέβασμα στο β' 45λεπτο του Γιάννη Μανιάτη.

 

Δεύτερον, κρατάμε την πολύ καλή παρουσία, στο διάστημα που αγωνίστηκε, του Γιάννη Φετφατζίδη. Η χρονιά που έκανε με την Τζένοα τον όπλισε με αυτοπεποίθηση και χθες ήταν εκείνος που εξέφρασε τη μεγαλύτερη απειλή για την πορτογαλική εστία.

 

Τρίτον, κρατάμε την πολύ καλή ανασταλτική λειτουργία. Ειδικά στο β' ημίχρονο, η Εθνική έκλεισε χώρους και δεν επέτρεψε στους Πορτογάλους να ξεδιπλωθούν. Σε επίπεδο προσώπων, μπορούμε να σταθούμε στον Ορέστη Καρνέζη, ο οποίος ενέπνευσε εμπιστοσύνη και στον Βαγγέλη Μόρα. Εχοντας μία γεμάτη σεζόν με την Μπολόνια, ο έμπειρος στόπερ αντικατέστησε μ' επιτυχία τον Παπασταθόπουλο, όταν ο Σωκράτης αποχώρησε τραυματίας.

Τέταρτον, ο Γιώργος Καραγκούνης απέδειξε για πολλοστή φορά ότι αποτελεί χρήσιμη λύση για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.

 

Πέμπτον, κρατάμε τον... εφιάλτη που έχουμε προκαλέσει στους Πορτογάλους. Εδώ και αρκετά χρόνια η Ελλάδα δεν τους αφήνει να πανηγυρίσουν, είτε τους παίζει στο Euro, είτε στη... Νέα Φιλαδέλφεια (0-0 το φιλικό εκεί το 1997), είτε στο Αβέιρο (εκεί τους αντιμετώπισε το 2003 και τους πήρε το «Χ»), είτε στο... Ντίσελντορφ (τους είχε νικήσει σε φιλικό το 2008).

Πηγή: SportDay
 

MUNDIAL 2014 Εθνική Ελλάδας Ποδόσφαιρο