Δεν ξέρω ποιος πρώτος σκέφτηκε τον όρο «τα μαγειρεία της FIFA». Πιθανότατα αυτό είναι αποτέλεσμα της αντίληψης ότι «όλα τελικά μαγειρεύονται», μιας αντίληψης που δεν είναι μόνο ελληνική. Το βέβαιο είναι ότι οι άνθρωποι της Fifa τρώνε σίγουρα καλά.
Δεν ξέρω αν μαγειρεύουν, αλλά από καλή κουζίνα ξέρουν.
Στο Σάο Πάολο, πριν το αυριανό συνέδριο της Fifa, πιο πολύ κι από το Μουντιάλ που αρχίζει, συζητιέται ένα από τα επόμενα: αυτό του Κατάρ, το 2022. Ο λόγος είναι ότι στην Ευρώπη, όχι μόνο στην Αγγλία, αλλά και στη Γερμανία, την Ολλανδία και τη Γαλλία κυρίως, η απόφαση ανάθεσης στο Κατάρ θεωρείται σκάνδαλο κι αποτέλεσμα εξαγοράς ψήφων. Οι Ευρωπαίοι παράγοντες γκρινιάζουν για τον τρόπο της προβολής της ιστορίας, ισχυρίζονται πως αν έγινε εξαγορά ψήφων, αυτό αφορά μέλη άλλων συνομοσπονδιών και ετοιμάζονται για πόλεμο στο αυριανό συνέδριο. Κανείς δεν το λέει ανοιχτά, αλλά αν υπάρξουν από το βήμα του συνεδρίου υπόνοιες για Ευρωπαίους που χρηματίστηκαν ο Πλατινί, ως πρόεδρος της UEFA, θα θέσει θέμα ακύρωσης της απόφασης κι ας φωνάζουν οι Καταριανοί που ήδη προετοιμάζονται κι έχουν κάνει και κάμποσες προσλήψεις στελεχών. Η φασαρία για το Μουντιάλ του Κατάρ αποδείχτηκε πάντως για τους διοργανωτές του Μουντιάλ της Βραζιλίας χρήσιμη: κανείς σχεδόν δεν συζητεί ποιες χώρες θέλει στον τελικό φέτος η FIFA!
Ησυχία
Μετά το Μουντιάλ του 2002, όπου οι Κορεάτες παραλίγο να το κερδίσουν αποκλείοντας την Ιταλία και την Ισπανίαμε με καλύτερους παίκτες τους κάτι απίστευτους διαιτητές, δεν είχαμε στα επόμενα Παγκόσμια Κύπελλα διαιτητικά εγκλήματα τεράστια - δηλαδή απροκάλυπτο σπρώξιμο συγκεκριμένων ομάδων. Είχαμε και θα έχουμε πάντα μεγάλα λάθη, αλλά τίποτα που να σκανδάλισε τον κόσμο: οι Γερμανοί ήταν ευχαριστημένοι με το να φτάσουν στα ημιτελικά το 2006 και οι Νοτιοαφρικανοί το 2010, ως διοργανωτές, έγιναν οι πρώτοι στην ιστορία που δεν πέρασαν στον δεύτερο γύρο - περισσότερο τους ενδιέφερε να ακουστεί ο ήχος της βουβουζέλας παρά το ποδόσφαιρο. Τώρα όμως τη διοργάνωση φιλοξενεί η Βραζιλία, της οποίας το βασικό σύνθημα είναι «το Κύπελλο αυτό είναι δικό μας». Το πράγμα είναι αλλιώς.
Δίκαιοι
Για να είμαστε δίκαιοι με την πραγματικότητα και να μη σεναριογραφούμε (μολονότι το πράγμα έχει την πλάκα του), πριν το ξεκίνημα της διοργάνωσης δεν υπάρχει κάτι που να μοιάζει περίεργο. Οι διαιτητές που έχουν επιλεγεί είναι κατά κανόνα οι καλύτεροι των συνομοσπονδιών και το ταμπλό που προέκυψε μετά την κλήρωση δεν είναι πολύ εύκολο για τους Βραζιλιάνους που στους «16» κιόλας, θα βρουν μπροστά τους μια από τις Ισπανία, Ολλανδία ή Χιλή: δεν θυμάμαι φιλόδοξη διοργανώτρια με τόσο δύσκολο πρώτο νοκ άουτ. Πολύ πιο βατό είναι π.χ. το ταμπλό της Αργεντινής, αν κερδίσει τον όμιλό της.
Εκλογές
Τι θέλει η FIFA; Πρώτα απ όλα να βελτιωθούν οι Βραζιλιάνοι στα οργανωτικά: οι μετακινήσεις είναι εφιαλτικές τις πρώτες μέρες και το τουρνουά έχει πολλές. Κι έπειτα να μην υπάρξουν στο τέλος της διοργάνωσης μεγάλες μουρμούρες. Γιατί εκλογές προέδρου δεν γίνονται πια πριν αρχίσει το Μουντιάλ, όπως παλιά, κι αυτό είναι επιτυχία του Μπλάτερ, που απομάκρυνε την ένταση. Αλλά και η άνοιξη του 2015 που θα γίνουν, δεν είναι μακριά
Παρασκήνιο
Παρ' ότι τα προσχήματα κρατιούνται, από την άλλη δεν χρειάζεται να είσαι μάντης για να καταλάβεις ότι η FIFA θα ήθελε έναν τελικό Βραζιλία-Αργεντινή: είμαστε στη Λατινική Αμερική, που παραμένει περήφανη για το γεγονός ότι ποτέ εδώ δεν κέρδισε ευρωπαϊκή ομάδα. Ακόμα και στο επίσημο περιοδικό της διοργάνωσης, στον official οδηγό της, υπάρχει αρθρογραφία που αναφέρεται στις δυσκολίες των Ευρωπαίων στην Αμέρικα Λατίνα και πρόβλεψη ότι ο μήνας θα είναι γι αυτούς δύσκολος.
Την Αργεντινή στον τελικό μοιάζουν να θέλουν και οι Βραζιλιάνοι. Προχθές ο Πελέ δήλωσε ότι θέλει την Ουρουγουάη για να εκδικηθεί η χώρα το κάζο του 1950. Χθες η αρθρογραφία των περισσότερων εφημερίδων μιλούσε για φάουλ του: πάντα ο μεγάλος αντίπαλος είναι η Αργεντινή και η τιμή είναι αυτόν να κερδίζεις, γράφουν.
Ψιθυρίζεται, κυρίως από Ευρωπαίους, πως η Αργεντινή θα έχει εύκολο δρόμο, λόγω κλήρωσης (κι αν αποτύχει θα 'ναι δικό της πρόβλημα) και η Βραζιλία λίγη άγια βοήθεια από τη διαιτησία. Επικεφαλής της επιτροπής διαιτησίας είναι αυτή τη φορά ένας ουδέτερος Ιρλανδός, ο αγαθός και καλόβολος Τζιμ Μπομπ, που όμως αντικατέστησε τον Ισπανό Ανχελ Μαρία Βιγιάρ, τον μόνο παράγοντα που ήταν ταυτόχρονα αντιπρόεδρος της UEFA, αντιπρόεδρος της Fifa και πρόεδρος της επιτροπής διαιτησίας των Μουντιάλ από το 2006 κι έπειτα! Η αντικατάστασή του είναι ένα μήνυμα ότι αυτή τη φορά η δύναμη των παραδοσιακών ευρωπαϊκών δυνάμεων θα είναι μικρότερη
.
ΠΗΓΗ: SportDay