Για Νεϋμάρ το Οσκαρ, για χαρακίρι ο Ιάπωνας!

Αυτή είναι η Βραζιλία. Η χώρα που πάντα θεωρούσε το ποδόσφαιρο υπόθεση ζωής ή θανάτου. Τεράστιο βάρος να φοράς τη συγκεκριμένη φανέλα, ως οικοδεσπότης ενός τουρνουά που πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσεις. Με τον κόσμο να απαιτεί, όσο διάστημα μπορεί να ξεχάσει τη φτώχια του. Με τους παίκτες να αισθάνονται αυτή την αφόρητη πίεση.

Το κλάμα στον Εθνικό Υμνο, οι κινήσεις πριν την έναρξη, έβγαζαν μια ψυχοσύνθεση όχι ιδανική για να αντιμετωπίσεις ένα παιχνίδι. Ενα ποδοσφαιρικό ματς. Δεν είδαμε σπουδαία μπάλλα.

Η Κροατία φοβήθηκε το θεριό. Μόνο που το θεριό, εκτός από το άγχος του, είχε σοβαρές ελλείψεις. Σε φαντασία, σε δύναμη, σε μαρκαρίσματα. ο Νεϋμάρ κουβάλησε στις λεπτές πλάτες του τις υψηλές προσδοκίες. Δεν απέτυχε. Ξεχώριζε από τους συμπαίκτες του. Βοηθήθηκε από τον διαιτητή. Για την παράγκα της ΦΙΦΑ στα μουντιάλ τα είπαμε πρόσφατα. Ο Ιάπωνας έδειξε άριστη διαγωγή. Πριν πέσει στο έδαφος ο ανεκδιήγητος φορ (;) Φρεντ, είχε δείξει το σημείο του πέναλτυ.

Η πρόεδρος της Βραζιλίας, κυρία Ρούσεφ, το πανηγύρισε έξαλλα. Ας ήρθε το 2-1 από μουσαντένιο πέναλτυ. Ας χρειάστηκε πολύ καρδιοχτύπι μέχρι το τρίτο γκολ του Οσκαρ στις καθυστερήσεις. Κατάκτηση του τροπαίου από τη Βραζιλία ενισχύει την επανεκλογή της! Δεν το λέω εγώ. Το λένε οι ίδιοι οι Βραζιλιάνοι, όσοι παρακαλάνε να μην το πάρει η ομάδα τους για να πέσει η κυβέρνηση. Υπάρχει αυτή η αντίληψη. Η στατιστική με τις κατακτήσεις του 1994 και του 2002 το δείχνει.

Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τις υπόλοιπες γελοιότητες της ΦΙΦΑ. Σπρέι για την απόσταση του τείχους, το μάτι του γερακιού για το αυτογκόλ του Μαρσέλο ενώ η μπάλλα έχει ακουμπήσει το πλεκτό. Η αποστολή εξετελέσθη, όταν τα πράγματα ήταν ζόρικα.

ΟΤΑΝ ΞΕΒΡΑΚΩΘΗΚΕ το απόλυτο φαβορί, γράφει ο apodytiriakias.gr