Μέρες κατοχής

Μην ξεχνάμε ότι ήταν ο τελικός του Μουντιάλ του 2010. Είναι δηλαδή σαν το σίριαλ του Παγκοσμίου Κυπέλλου να ξεκινά από το επεισόδιο που σταμάτησε.


Στα μέσα της δεκαετίας του '90 αυτό που λέμε «κατοχή μπάλας» ήταν εντελώς ντεμοντέ. Ηταν της μόδας προπονητές που ήθελαν η ομάδα τους να παίζει γρήγορα – ο Ερικσον, ο Σάκι, ο Φέργκιουσον ήθελαν η μπάλα να πάει ταχύτατα μπροστά (ακόμα και με μεγάλες μπαλιές) κι όποιος έπαιζε κάθετα έμοιαζε πανίσχυρος. Και κάπου εκεί εμφανίστηκε ο Φαν Χάαλ κι ο Αγιαξ του και τα άλλαξαν όλα.

Αρχές
Ο Αγιαξ του Φαν Χάαλ, δομημένος στις ιδεολογικές αρχές του Μίχελς και κυρίως του Κρόιφ, που στην Μπαρτσελόνα ήδη επιχειρούσε πράγματα ανάλογα, ήταν κυρίως μια ομάδα που δεν μπορούσες να της πάρεις την μπάλα. Πολύ πριν εμφανιστεί η Μπαρτσελόνα έκανε κατοχή μπάλας της τάξης του 75% παίζοντας λιγότερο γρήγορα από ό,τι έκαναν οι Καταλανοί δεκαπέντε χρόνια αργότερα, αλλά ίσως πιο δυναμικά. Ο Φαν Χάαλ ήταν ο πρώτος που είχε πει ότι καλή ομάδα δεν είναι όποια σκοράρει πολύ, αλλά όποια ξέρει ν' ανοίγει μια κλειστή άμυνα: τέτοια ήταν ο νεανικός Αγιαξ του.

Περιπέτειες
Στις επόμενες περιπέτειές του (Μπαρτσελόνα, Αλκμααρ, Μπάγερν κ.λπ.) ο Ολλανδός έβαλε πολύ νερό στο κρασί του. Η επιστροφή του στην εθνική Ολλανδίας του έδωσε τη δυνατότητα να ξαναθυμηθεί το παλιό αγαπημένο του ποδόσφαιρο. Παίζοντας πιο γρήγορα από ό,τι ο Αγιαξ του, και με σχήματα λιγότερο περίπλοκα όπως το δικό του κάθετο 3-4-3, η εθνική Ολλανδίας κάνει πολύ κατοχή μπάλας, γεμίζει την επίθεση παίκτες, στήνει ένα φλιπεράκι πίσω από τον Φαν Πέρσι: μόνο ο Ρόμπεν έχει το δικαίωμα να κάνει τα δικά του.

Πίστη
Ολα αυτά γίνονται πιο ενδιαφέροντα αν αναλογιστεί κανείς ότι απέναντί τους οι Ολλανδοί έχουν την Ισπανία, που στην πίστη της στην κατοχή της μπάλας στήριξε τα θαύματά της. Οι Ισπανοί μοιάζουν να κατεβαίνουν αυτή τη φορά με κουρασμένα χαφ – κυρίως ο Τσάβι κι ο Μπουσκέτς έκαναν μέτριες σεζόν στην Μπαρτσελόνα. Η λογική λέει ότι αν τους αφήσεις την μπάλα και τους κουράσεις με τους μέσους σου, όπως έκανε στον τελικό του 2010 ο Φαν Μάρβαϊκ, έχεις μεγαλύτερες πιθανότητες να τους κερδίσεις, όταν μάλιστα έχεις και παίκτες που ξέρουν από αντεπιθέσεις όπως ο Λενς κι ο Ρόμπεν. Αλλά η λογική και ο Φαν Χάαλ δεν πάνε πάντα μαζί.

Νωθρά
Οι Ισπανοί ξεκινάνε τα τελικά νωθρά. Το 2010 έχασαν από τους Ελβετούς, στο πανευρωπαϊκό του 2012 έκαναν με την Ιταλία το πιο κακό τους ματς. Ψάχνουν μια πειστική εμφάνιση για να δείξουν ότι όποιος θέλει το Κύπελλο αυτούς πρέπει να εκθρονίσει, αλλά δεν είναι και ομάδα που θα διαλυθεί ψυχολογικά αν δεν κερδίσει. Το ερωτηματικό είναι οι Ολλανδοί και ο προπονητής τους: θα δούμε αν βελτίωσε τις στρατηγικές του ικανότητες.

Παγιδευμένος
Δεν αρχίζει απλώς το Μουντιάλ, αλλά και η σεζόν. Απόψε θα ξέρουμε αν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πήρε ένα προπονητή μοντέρνο ή κάποιον παγιδευμένο στη δεκαετία του '90…

Σάο Πάολο
Μετά το ματς της Βραζιλίας με την Κροατία φεύγω από το Σάο Πάολο για να πάω να βρω την Εθνική μας στα υψώματα του Μπέλο Οριζόντε. Θα γυρίσω στη μεγαλύτερη βραζιλιάνικη πόλη τον Ιούλιο για να δω τον ένα ημιτελικό - ίσως και για να γνωρίσω την πόλη καλύτερα. Δεν με ενθουσίασε.

Αχανές και χαοτικό το Σάο Πάολο είναι μια μεγαλούπολη γεμάτη από φτωχοδιάβολους που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με μισθούς και μεροκάματα πείνας. Ο Λούλα, που όταν βγήκε πρόεδρος είχε δηλώσει πως στόχος του είναι να τρώει ο κάθε Βραζιλιάνος δύο φορές την ημέρα, ελάχιστα κατάφερε: οι διαμαρτυρίες είναι συνεχείς τα δυο τελευταία χρόνια και το πιο σοκαριστικό είναι να βλέπεις σε μια τόσο μεγάλη πόλη δημόσιες υπηρεσίες που προστατεύονται από συρματοπλέγματα και αστυνομικά τμήματα που τελούν υπό κατάληψη. Φυσικά υπάρχουν και απερίγραπτες ομορφιές: η περιοχή των κήπων (τα Ζαρντίνς), η τεράστια Αβενίδα Παουλίστα, τα εντυπωσιακά σε ύψος και όγκο κτίρια του κέντρου με τα τρομερά εστιατόρια (όπως το Εντιφίτσιο Ιτάλια π.χ.), τα γεμάτα Ευρώπη μουσεία, δικαιολογούν τουριστικά περάσματα. Ομως η φτώχεια των ανθρώπων σοκάρει γιατί καταλαβαίνεις ότι η ελπίδα να γίνει η ζωή τους καλύτερη είναι ελάχιστη.

Δεν έχω βρει έναν Βραζιλιάνο που να μου πει ότι η Βραζιλία θα κερδίσει το Μουντιάλ. Προχθές στο Μπέλο Οριζόντε δέκα χιλιάδες Βραζιλιάνοι αποθέωσαν την Αργεντινή. Είναι κι αυτό ένα είδος διαμαρτυρίας….

Πηγή: sday.gr