Μεξικό – Καμερούν

Οι τυπικά γηπεδούχοι παρουσιάστηκαν πιο ανταγωνιστικοί, με μεγαλύτερη διάθεση και πιο έτοιμοι τακτικά. Έπαιξαν με σύστημα 3-5-2 έχοντας δύο πολύ καλά μπακ που έκαναν πολύ δουλειά και αμυντικά και επιθετικά. Το Καμερούν παρατάχθηκε με σύστημα 4-3-3 με ενα αμυντικό χάφ, αλλα η απόδοση του ήταν μέτρια. Το Μεξικό είχε τον έλεγχο του αγώνα προσπαθούσε να παίξει τόσο απο τα πλάγια, οσο και από τον άξονα και ειδικά στο πρώτο μέρος του παιχνιδιού έβγαλε πολλές φάσεις από τη δική του αριστερή πλευρά.

Όλο το παιχνίδι του Μεξικό περνούσε από τα πόδια του Χερέρα του άσου της Πόρτο που έδειξε πολύ καλά στοιχεία (αντίθετα ο Γκουαρντάντο δεν έπιασε καλή απόδοση), μια ακόμη τακτική κίνηση που εκανε ο προπονητής του Μεξικό ήταν οτι ο Μάρκεζ που έπαιζε ως κεντρικός στόπερ στους 3 σε φάση επίθεσης έπαιρνε την μπάλα, ανέβαινε στο κέντρο και βοηθούσε την ανάπτυξη κάνοντας τον παίκτη παραπανω. Το Καμερούν παρουσίασε κακό αγωνιστικό πρόσωπο και είχε πολλά κενά στην αμυντική του διάταξη, ειναι χαρακτηριστικό πως στη φάση του γκολ ηταν 7 παίκτες εναντίον 3 του Μεξικό και δεν κατάφεραν να απομακρύνουν τον κίνδυνο, αφου οι αποστάσεις μεταξύ τους ηταν μεγάλες, ενώ δεν υπήρχε και αλληλοκάλυψη. Η ομάδα ποιοτικά δε βρίσκεται σε καλό επίπεδο και ο Ετό φαίνεται πολύ μόνος.

Στα αρνητικά επίσης ήταν ότι στις στημένες φάσεις και οι δυο ομάδες είχαν κακές τοποθετήσεις με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ευκαιρίες για τους επιτιθίμενους. Μεξικό και Βραζιλία ξεκίνησαν με νίκη και φαίνονται φαβορί για την πρόκριση.

Ισπανία – Ολλανδία

Το παιχνίδι ανάμεσα στις 2 ομάδες έληξε με μεγαλη θριαμβεύτρια τη δεύτερη. Η Ισπανία έπαιξε με σύστημα 4-3-3 έχοντας στον άξονα τους Αλόνσο – Μπουσκέτς – Τσάβι θέλοντας να εχει τον έλεγχο του ρυθμού, αλλά και την κατοχή της μπάλας. Η Ολλανδία έπαιξε με 3-4-3 στην ευθεία με πολλά τρεξίματα και πολλές αλληλοκαλύψεις. Στο πρώτο ημίχρονο οι Ισπανοί χτύπησαν ανάμεσα στους κεντρικούς αμυντικούς και έβγαζαν παίκτες στην πλάτη τους, έτσι κέρδισαν το πέναλτι και έκαναν κάποιες ευκαιρίες. Η Ολλανδία προσπαθούσε σε αυτό το διάστημα με πολλές αλλαγές παιχνιδιού να βρει χώρους και να απειλήσει με τη ταχύτητα των κυνηγών της.

Στο δεύτερο μέρος η εικόνα άλλαξε τελείως με τους Οράνιε να παίρνουν μέτρα στο γήπεδο, να κερδίζουν όλες τις μονομαχίες, να βρίσκουν χώρους και να εκμεταλλεύονται την κακή συνεργασία ανάμεσα σε Ράμος και Πικέ. Το σκορ άνοιξε και η Ισπανία – που προσπαθούσε με ανούσια κατοχή – δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο να ακολουθήσει το γρήγορο ρυθμό του παιχνιδιού. Οι παίκτες της Ισπανίας βρέθηκαν σε πολύ κακή μέρα με αποκορύφωμα τους Πικέ, Τσάβι, Κασίγιας και Ράμος, ο μόνος που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων ήταν ο Ινιέστα, ενώ από την πλευρά της Ολλανδίας οι επιθετικοί της έκαναν τη διάφορα με τους υπόλοιπους να βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο. Αυτή η νίκη δίνει πλεονέκτημα στην Ολλανδία για την πρώτη θέση, αλλά και μεγάλη ψυχολογική τόνωση για τη συνέχεια, αφού η ομάδα έχει μικρό μέσο όρο και χρειάζεται αυτή την ώθηση.

Χιλή – Αυστραλία

Το παιχνίδι αυτό είχε φαβορί και αυτό επιβεβαιώθηκε από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης. Η Χιλή με την Αυστραλία παρατάχθηκαν με το ίδιο σύστημα 4 – 3 – 3 με ένα αμυντικό χαφ έχοντας όμως διαφορετικό προσανατολισμό στο παιχνίδι τους, η μεν Χιλή ήθελε να έχει περισσότερους παίκτες στο επιθετικό κομμάτι, η δε Αυστραλία ήθελε το 1 αμυντικό χαφ να μένει κολλημένο μπροστά από τα σέντερ μπακ για να δίνει στηρίγματα και να κλείνει τρύπες. Η αναμέτρηση ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για τους Χιλιανούς, αφού μόλις στο 15 κέρδιζαν με 2 – 0 εκμεταλλευόμενοι την πίεση που έκαναν εναντίον των χαφ των Αυστραλών, αλλά και το γεγονός πως οι αντίπαλοί τους είχαν πολύ αργές επιστροφές όταν έχαναν την μπάλα, αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μένουν ελεύθεροι χώροι πράγμα που ήταν βούτυρο στο ψωμί των Χιλιανών.

Η Αυστραλία ανέβασε απόδοση μετά το 25’ – όπου είχαμε και αλλαγή συστήματος σε 4 – 4 – 1 – 1 – και μπόρεσε να μειώσει με τον Κέιχιλ που ήταν μόνιμη πηγή κινδύνων για την αντίπαλη εστία. Στο δεύτερο μέρος η ομάδας της Ωκεανίας προσπάθησε να ισοφαρίσει, αλλά το έκανε με ανορθόδοξο τρόπο και μόνο με ψηλές μπαλιές. Σίγουρα στην εξέλιξη του ματς έπαιξε ρόλο πως η Αυστραλία είναι μια νέα ομάδα και δεν μπόρεσε να διαχειριστεί το μειονέκτημα με το οποίο ξεκίνησε. Η Χιλή με την είσοδο του Μποσεζούρ ανέβασε την απόδοσή της και κατάφερε να φθάσει και σε τρίτο τέρμα. Για τους νικητές πέρα από τους σκόρερ των τριών τερμάτων ξεχώρισε και ο Ίσλα, ενώ για τους ηττημένους τη διαφορά έκαναν οι δύο πιο έμπειροι ποδοσφαιριστές τους Κέιχιλ και Μπρεσιάνο.

ΠΗΓΗ: overlap.gr

MUNDIAL 2014