Η αντεπίθεση των γηπεδούχων έφερε την μπάλα στον Νιγηριανό. Αυτός χόρεψε τον Όλι Καν που έφαγε το χορτάρι, σηκώθηκε και πήγαινε αριστερά και δεξιά σαν τον χαζό μέχρι ο Οκότσα να αποφασίσει σαν Ρωμαίος αυτοκράτορας να δώσει το ΟΚ για την τελική εκτέλεση, για το γκολ. Άγνωστο αν αυτό το γκολ επηρέασε και πόσο τον Καν για να γίνει αυτό το ποδοσφαιρικό τέρας που τρομοκράτησε επιθετικούς και επιθετικούς στην τεράστια καριέρα του. Αν αυτό το δούλεμα, ο εξευτελισμός άφησε τραύματα στον Γερμανό τερματοφύλακα. Τουλάχιστον ήταν απλά ένα παιχνίδι Μπουντεσλίγκα.
Αρκετά χρόνια μετά ζούμε στην εποχή του Άριεν Ρόμπεν. Ενός παίκτη που άκουσε πολλά από πολλούς, που στην καλύτερη τον έλεγαν παιχταρά με γυάλινα πόδια και στη χειρότερη έναν ατομιστή χασογκόλη. Ο Ρόμπεν έχασε Μουντιάλ, έχασε πέναλτι σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, επανήλθε όμως για να πάρει εκδίκηση. Από όλους. Να σηκώσει Τσάμπιονς Λιγκ, πρωταθλήματα, να παίζει μόνος του όλη την Ντόρντμουντ στον τελικό του κυπέλλου Γερμανίας τρέχοντας σαν να είχε ξυπνήσει πριν λίγο και ενώ το ματς ήταν στο 120′ στο τέλος μιας κουραστικής σεζόν. Και χθες μια μικρή ρεβάνς για τον τελικό του 2010. Τον τελικό που η Ολλανδία τον έπαιξε πηγαίνοντας περισσότερο στη δύναμη και στον τσαμπουκά, απεμπολώντας τα κυρίαρχα ποδοσφαιρικά της δικαιώματα. Τον τελικό που ο Ρόμπεν κι οι φίλοι του άγγιξαν την κούπα, αλλά σαν σωστοί Ολλανδοί την έχασαν.
Μια ακόμα μακρινή μπαλιά από τους Ολλανδούς, ένα διαβολεμένο σπριντ που κάνει τον Πικέ να μοιάζει σαν να είχε φάει ένα ταψί μουσακά πριν το ματς και το απεγνωσμένο κυνήγι του Ίκερ Κασίγιας, που δεν περνάει και τις καλύτερες μέρες του ποδοφαιρικά, να σούρνεται χάμου κυνηγώντας τον φαλακρό, στεγνό σατανά που δεν δείχνει κανένα έλεος. Ο Άγιος Ίκερ στα πατώματα, σαν άλλος Όλιβερ Καν σε μια ποδοσφαιρική μουντιαλική βραδιά που θα θυμόμαστε για πολλά χρόνια (και που ευτυχώς μας έκανε να ξεχάσουμε το πέναλτι).
ΠΗΓΗ: sombrero.gr