Μερικές φορές είναι τόσο απλά τα πράγματα στο ποδόσφαιρο! Γιατί όποιος κάθεται να δει και δεν έχει εμπεδώσει ότι πρόκειται για το πιο άδικο σπορ, στο τέλος ενός τέτοιου αγώνα μπορεί και να μπερδευτεί. Μπορεί να γίνει και εκείνος άδικος! Ειδικά αν… δεν ξέρει να χάνει!!
 
Προχθές, σημειώσαμε το πρώτο αυτονόητο σημείο με το οποίο πρέπει να ξεκινάει κάθε ανάλυση της Ελληνικής παρουσίας και σε αυτό το μουντιάλ: Είμαστε χώρα δέκα εκατομμυρίων, με λίγους -σχετικά- διαθέσιμους παίκτες, χωρίς παίκτη-παίκτες σούπερ σταρ, δεν έχουμε ποδοσφαιρική σχολή και φυσικά βασιζόμαστε σε ένα αστείο Ελληνικό πρωτάθλημα. Λόγω Ρεχάγκελ-Σάντος, νοοτροπίας (από την περίοδο που έφυγαν παίκτες στο εξωτερικό) και λίγης τύχης, είμαστε… ω εκ του θαύματος στο 10-12 της παγκόσμιας κατάταξης!
 
Με βάση όλα τα παραπάνω, προσέξτε: Η Ελλάδα έχει δώσει (με το σημερινό) σε τελικές φάσεις διοργανώσεων (μουντιάλ ή Euro) 23 παιχνίδια. Αν δεν κάνουμε μεγάλο λάθος, η Εθνική Ελλάδας σήμερα  κόντρα στην Κολομβία, δημιούργησε ρεκόρ σε τελικές προσπάθειες, όσον αφορά δικό της παιχνίδι σε αυτό το επίπεδο! Είχε 12 τελικές έναντι 12 των αντιπάλων, είχε πολλά σουτ εντός εστίας, είχε καλύτερο ποσοστό κατοχής σε σχέση με τον αντίπαλο που φιγουράρει στο νούμερο οκτώ της παγκόσμιας κατάταξης (κάπως θα έφθασαν και αυτοί εκεί…) είχε καλή εικόνα σε 100% εκτός έδρας ματς, αλλά στο τέλος το ταμπλό έγραψε… 3-0.
 
Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Γι’ ακόμη ένα ματς σε μουντιάλ δεχθήκαμε νωρίς γκολ και ο τρόπος που έγινε το 1-0 αλλά πολύ περισσότερο ο τρόπος που ο Γκέκας δεν έκανε το 2-1, μας φανέρωσε ότι… απόψε δεν το… έχουμε.
 
Μετά από όλα τα παραπάνω βέβαια, υπάρχει και μία περίπτωση να επιβεβαιωθεί κάτι άλλο, που επίσης σημειώσαμε πρόσφατα εδώ στο sportdog. Η Κολομβία –έστω και χωρίς τον Φαλκάο- ήταν πιο αποτελεσματική. Έδειξαν να έχουν (πέρα από την τύχη) και μεγαλύτερη ικανότητα στον πιο δύσκολο και κρίσιμο τομέα ενός παιχνιδιού, στην επίτευξη του γκολ. Θα φανεί και σε άλλα ματς, αν αυτή η αδυναμία της ομάδας του Σάντος (εξαλείφθηκε μόνο στην τρομερή περίοδο φόρμας του Μήτρογλου πριν λίγους μήνες) θα της στερήσει το δικαίωμα να κερδίσει κάτι παραπάνω, κάτι που ίσως αξίζει λόγω οργάνωσης στον αγωνιστικό χώρο. 
 
Σε επίπεδο προσώπων σήμερα, ελάχιστα μπορεί να σημειώσει κανείς για τις αρχικές επιλογές ή τις αλλαγές του προπονητή. Πριν τον αγώνα, όλοι οι προπονητές της κερκίδας και του πληκτρολογίου, ποιον δεν θα έβαζαν δηλαδή από όσους ξεκίνησαν; Τι θα άλλαζαν στον σχηματισμό; (Πριν τον αγώνα…).
«Τον Σαλπιγγίδη…» θα απαντήσουν πολλοί.
 
Κι’ όταν βγήκε δηλαδή τι έγινε; Τι άλλαξε τόσο πολύ; 
Όσοι κατηγορούν την αλλαγή διάταξης και το 4-3-3 που έγινε 4-2-3-1, που επηρέασε τόσο αρνητικά την ομάδα; Που λειτουργούσε εξ’ αρχής, καλούτσικα, αλλά δεν είχε γκολ στην τελική της ενέργεια για να γυρίσει το ματς… Αναφορικά με τον Κονέ, ίσως και να μην έπρεπε να βγει… Ο Καραγκούνης όμως που έπρεπε να μπει (και όχι γιατί θα γράφονταν εκατομμύρια λέξεις αν δεν χρησιμοποιούνταν…) ποιον θα άλλαζε εκείνη την στιγμή; 
 
Τέλος πάντων (και πέρα από την αναπόφευκτη γκρίνια), ο Σαλπιγγίδης φυσικά και υστέρησε, ο Καρνέζης δεν τα κατάφερε, ο Γκέκας έχασε το άχαστο, ο Σαμαράς είχε λίγες στιγμές, ο Κατσουράνης έτρεξε 10 χιλιόμετρα(!) στον 60ο περίπου αγώνα του στην σεζόν έστω και αν δεν ξεχώρισε, ο Κονέ δικαίωσε τον προπονητή του, ενώ εντυπωσίασαν θετικά οι δυνάμεις του Μανιάτη και το ακριβώς αντίθετο οι επιστροφές του παραγωγικού, αλλά ταλαιπωρημένου Τοροσίδη. Ο κορμός προφανώς θα είναι ίδιος και με τους κοντούς και γρήγορους Ιάπωνες.  
 
Τέλος πάντων, είναι μία στενάχωρη βραδιά, αλλά όχι και η πιο κρίσιμη για την Ελλάδα. Ακόμη και αυτό το τόσο άδικο 3-0 (ειδικά το τρίτο γκολ…) μπορεί να κάνει καλό στους παίκτες του Σάντος. Να τους βοηθήσει να συγκεντρωθούν περισσότερο, να πιεστούν λίγο, να παίξουν με την πλάτη στον τοίχο και να βοηθήσει ώστε να αποκτήσουν αυτό το περιβόητο δημιουργικό άγχος που πάντα χρειάζεται. Σε κάθε περίπτωση, όταν χάνεις (ακόμη και 1-0) απαγορεύεται (εσύ που παίζεις) να είσαι ικανοποιημένος. 
 
Το ματς με την Κολομβία ήταν εξ’ αρχής το πιο δύσκολο, με την Ιαπωνία όμως είναι πιο κρίσιμο. Αν πάρουμε κάτι από εκεί και παίζουμε την πρόκριση με τους Αφρικανούς στο τέλος, κάτι θα γίνει…
 

Τσορμπατζόγλου MUNDIAL 2014 Εθνική Ελλάδος Ελλάδα