Η Εθνικής έγραψε άλλη μια καταραμένη πρεμιέρα σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Ηττήθηκε από την Κολομβία με 3-0, αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό. Το κακό είναι ότι το συγκρότημα του Σάντος έχασε με κάτω τα χέρια.

Όσο και να "βλέπω" στα social, όσο και να ακούω ότι παίξαμε, κάναμε, ράναμε και άλλα τέτοια, από το ένα μπαίνουν και από το άλλο βγαίνουν (σ.σ. ξεκίνησα να γράφω πριν από το 3ο γκολ, υπάρχουν και... μάρτυρες).

Το σύνολο του Σάντος απογοήτευσε. Και ξαναλέω, όχι λόγω των τριών γκολ που δέχτηκε, αλλά από την ατολμία που έβγαλε στο γήπεδο, από τους ρυθμούς χελώνας που είχε στο παιχνίδι του και από την έλλειψη του ανθρώπου που θα πάρει την ομάδα στην πλάτη του.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά, σα να γυρίζουμε το χρόνο πίσω.

Βρισκόμαστε στο 5ο λεπτό να χάνουμε 1-0 και σε πρώτο χρόνο αντιδράμε καλά. Για αρχή, ρίχνουμε το ρυθμό του αγώνα διότι οι Κολομβιανοί παίζουν γρήγορα και το γήπεδο βράζει. Είναι κατακίτρινο. Καταφέρνουμε, λοιπόν, να παγώσουμε τον αντίπαλο, αλλά ξεχνιόμαστε και μένουμε εκεί. Δεν υπάρχει άνθρωπος να ανεβάσει την ομάδα τόσο σε ρυθμό, όσο και σε δημιουργία. Αναγκαζόταν ο Παπασταθόπουλος να περάσει το κέντρο, λόγω απουσίας κεντρικού δημιουργικού μέσου. Παρόλα αυτά, ελέγχουμε το ματς και όχι μόνο αυτό, αλλά οι Κολομβιανοί συμπεριφέρονται σα να κερδίζουν με τρία γκολ, λίγο πριν από τη λήξη. Μας δίνουν χώρους, μέτρα. Κι εμείς τίποτα. Κατοχή, κατοχή και ξανά κατοχή.

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr

MUNDIAL 2014 Εθνική Ελλάδας