Τους στόχους μίας ομάδας σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο τους οριοθετεί και τους βάζει πάντα η ίδια η ομάδα, ο προπονητής, οι παίκτες. Αυτοί λοιπόν έθεσαν ως στόχο την πρόκριση. Κατά την άποψη μου υπερβολικός στόχος, αλλά τους βγάζω το καπέλο και για την φιλοδοξία τους και για την αυτοπεποίθησή τους. Μαγκιά τους.

Προσωπικά όταν ξεκίναγε αυτή η διοργάνωση το μόνο που με ένοιαζε ήταν αυτή η ομάδα θα συνέχιζε να στέκεται με αξιοπρέπεια και να είναι ανταγωνιστική στο επίπεδο ενός Μουντιάλ. Αν αυτό το έβλεπα, αν αυτό συνέβαινε θα ήμουν ικανοποιημένος. Με λίγα λόγια οι στόχοι για εμένα ήταν πρώτον «να μην είμαστε η χειρότερη ομάδα της διοργάνωσης», δεύτερον «να μην αναρωτηθούν στον υπόλοιπο κόσμο τι διάολο γυρεύαμε εκεί και πώς προκριθήκαμε…» και τρίτον να μην αποχωρήσουμε από το Παγκόσμιο Κύπελλο με τρεις ήττες στις αποσκευές γιατί αυτό θα ήταν ένα πισωγύρισμα. Κατά την άποψη μου και οι τρεις επιτεύχθηκαν.

Δεν θα μπω στη λογική, οι Ισπανοί αποκλείστηκαν από την δεύτερη αγωνιστική, ενώ εμείς συνεχίζουμε να έχουμε ελπίδες πρόκρισης, γιατί είναι μία κωμική λογική κατά την άποψή μου, αλλά σε καμία μα καμία περίπτωση δεν θα υποτιμήσω το γεγονός ότι την πρόκριση θα την παίξουμε στο τελευταίο ματς. Τελειώνοντας η δεύτερη αγωνιστική νομίζω θα υπάρξουν καμιά δεκαριά ομάδες που θα ήθελαν να έχουν αυτή την δυνατότητα, αλλά δεν θα την έχουν…
Οσο για την χειρότερη ομάδα και επειδή πάντα κάποιοι (στην περίπτωση της Ελλάδας αρκετοί) θα υποστηρίξουν ότι είμαστε η χειρότερη ομάδα κι’ ας πήραμε ένα βαθμό, προφανώς και δεν θα απαντήσω μόνο με βαθμούς.

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr

MUNDIAL 2014