Η εθνική ομάδα κράτησε το 0-0 απέναντι στην Ιαπωνία και παράλληλα κράτησε ζωντανή την όποια μικρή ή μεγάλη δεν έχει σημασία ελπίδα πρόκρισης στην επόμενη φάση του Μουντιάλ.

Αν και όλοι οι οιωνοί ήταν εναντίον της, η Ελλάδα είχε αυτό το κάτι που την κάνει διαφορετική και δεν είχε στο πρώτο ματς κόντρα στην Κολομβία. Είχε τσαμπουκά και ψυχή τα οποία και κατέθεσε στον αγωνιστικό χώρο από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό και δεν πτοήθηκε ακόμα και όταν έμεινε με δέκα παίκτες στο τερέν μετά την (δίκαιη) αποβολή του Κατσουράνη, επτά λεπτά πριν από το τέλος του πρώτου ημιχρόνου. Μια απόφαση που τελικά μας έκανε... καλό και όχι κακό, καθώς πείσμωσε ακόμα περισσότερο τους παίκτες.

Δεν ήταν όμως μόνο η αποβολή ή το κλίμα όπως αυτό είχε διαμορφωθεί μια μέρα την αναμέτρηση μετά το επεισόδιο Μανιάτη ? Τζαβέλλα. Ηταν και ο τραυματισμός του Κώστα Μήτρογλου στα μισά του πρώτου μέρους που έβγαλε από τα νερά της και την ομάδα, αλλά και τον ίδιο τον Σάντος, που έμοιαζε να είναι το ίδιο πιεσμένος με τους παίκτες. Ο Πορτογάλος έριξε στο ματς τον Γκέκα, αν και εκείνη τη στιγμή έδειχνε πιο λογικό να πάει στην κορυφή ο Σαμαράς και να μπει και ο Σαλπιγγίδης.

Και όμως, ακόμα και με όλα τα σενάρια να είναι αρνητικά, η Εθνική άντεξε, ακόμα και στο μικρό χρονικά διάστημα του δευτέρου ημιχρόνου που οι Γιαπωνέζοι πίεσαν με όλες τους τις δυνάμεις, αφού στο μεγαλύτερο μέρος είχαμε καταφέρει να περιορίσουμε το μεγάλο ατού των Ιαπώνων, την ταχύτητά τους.

Τελικά... καμικάζι ήταν οι Ελληνες παίκτες και όχι εκείνοι, καθώς δύσκολα μπορεί να μιλήσει κάποιος για παίκτες που υστέρησαν. Αν εξαιρεθεί ο Γκέκας που ήταν εκτός αγώνα, αλλά σε αυτό δεν ευθύνεται μόνο αυτός αφού η μπάλα δεν έφτανε εύκολα μπροστά, όλοι οι υπόλοιποι έβγαλαν τον καλύτερό τους εαυτό. Μπροστάρης πάντως σε αυτή την προσπάθεια ήταν σίγουρα ο Βασίλης Τοροσίδης και ακολούθησαν και οι υπόλοιποι της άμυνας, Μανωλάς, Παπασταθόπουλος και Χολέμπας. Ο τελευταίος μάλιστα μετά από αρκετό καιρό βρήκε ξανά τα πατήματά του με την Εθνική ομάδα.

Πηγή: Sentragoal.gr