Δούλεψε για τον επόμενο

H εθνική Ισπανίας δεν είναι η πρώτη πρωταθλήτρια κόσμου που αποκλείεται στον πρώτο γύρο: το 2002 έφυγαν χωρίς νίκη οι Γάλλοι και το 2010 οι Ιταλοί. Ομως ούτε οι Γάλλοι, ούτε οι Ιταλοί, στα χαρτιά τουλάχιστον, δεν είχαν μια τόσο δυνατή ομάδα.

Συμπέρασμα
Αναλύοντας τα δυο ματς είναι εύκολο να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα ότι ο Ντελ Μπόσκε δεν εκτίμησε σωστά τη φόρμα των βασικών του και εν τέλει κακώς βασίστηκε σε αυτούς. Οι παίκτες της Ρεάλ (Κασίγιας, Τσάμπι Αλόνσο, Ράμος) ήταν υπερβολικά κουρασμένοι, οι παίκτες της Μπαρτσελόνα (Ζόρντι Αλμπα, Ινιέστα, Τσάβι, Πέδρο, Μπουσκέτς, Φάμπρεγκας, Πικέ) είναι ξεζουμισμένοι, καθώς έχουν παίξει πάνω από 250 παιχνίδια τα τέσσερα τελευταία χρόνια, κι ο Κόστα, που θα κάλυπτε τη θέση του φορ, με δυσκολία στέκεται στα πόδια του. Ολα αυτά είναι τόσο ευδιάκριτα, ώστε αναρωτιέσαι γιατί τους πήρε όλους αυτούς.

Απάντηση
Η απάντηση είναι απλή: τους πήρε γιατί αυτοί έφεραν τους τίτλους τη μεγάλη τετραετία. Ο Ντελ Μπόσκε γνώριζε καλύτερα από τον καθένα ότι αυτή τη φορά από το γκρουπ των παικτών της Μπάρτσα και της Ρεάλ δεν μπορεί να προσδοκά πολλά. Ομως σε μια ομάδα, εκτός από την οργάνωση παιχνιδιού και τη νοοτροπία, μετράνε και οι σχέσεις των ανθρώπων. Η απόφαση του Ντελ Μπόσκε να στηριχθεί μέχρι τέλους στους ήρωές του, μολονότι αυτοί αυτή τη φορά απλά θα έπεφταν άδοξα στο πεδίο της μάχης, είναι ένα μήνυμα και σε όσους ακολουθούν: ο κόουτς έδειξε ότι υπάρχει ιεραρχία, σεβασμός στις αξίες, αληθινή στήριξη των παικτών, ακόμα και κόντρα στη λογική. Μια αληθινή ομάδα πρέπει να έχει και το δικαίωμα στην ήττα, ενίοτε και στην καταστροφή. Αυτό οι Ισπανοί το ξέρουν ίσως καλύτερα από όλους.

Υλικό
Προφανώς και ο κόουτς μπορούσε να στείλει αυτή τη φορά στο γήπεδο από την αρχή τον Μάτα, τον Καθόρλα, τον Νεγρέδο κι άλλους πολλούς - δεν του λείπουν οι παίκτες. Ομως προτίμησε να δώσει τη δυνατότητα στην ομάδα του να κλείσει τον κύκλο της. Μπορεί αυτό να μην το έκαναν με το κεφάλι ψηλά οι ήρωές του, όμως το ιστορικό δικαίωμα να πουν αυτοί το αντίο στην εθνική τους το είχαν. Μια προηγούμενη αποστράτευσή τους θα έμοιαζε με κυνική επιλογή κι ο Ντελ Μπόσκε, τον βλέπεις από τη φάτσα, κυνικός δεν είναι. Ισως κι ο ίδιος να απολυθεί, αφού ο πρόεδρος Βιγιάρ αποτυχίες δύσκολα συγχωρεί. Κι αυτό όμως να συμβεί, ο Ντελ Μπόσκε έκανε κάτι χρήσιμο: δούλεψε για τον επόμενο. Είτε αυτός συνεχίσει, είτε κάποιος τον διαδεχτεί, η επόμενη Ισπανία ξεκινά από την αρχή χωρίς αγκυλώσεις.

Κύκλος
Ο κύκλος έκλεισε κι έκλεισε τραυματικά. Αλλά η βεβαιότητα ότι το γκρουπ αυτό δεν έχει να δώσει τίποτα άλλο, θα σταθεί αιτία να δούμε σύντομα μια φρέσκια, ωραία, ζωντανή ομάδα…

Παράδοση
Αφοπλιστική και ενδεικτική της λογικής του η απάντηση του Λουίς φαν Χάαλ σε Ολλανδό συνάδελφο που τον ρώτησε, γιατί άφησε κατά μέρος το σχήμα με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς μολονότι οι Αυστραλοί στο πρώτο ημίχρονο έκαναν στην ομάδα του πολλές φάσεις. «Στο δεύτερο ημίχρονο ζήτησα από την ομάδα να παίξει 4-3-3, γιατί αυτό είναι το μόνο σύστημα που καταλαβαίνει κάθε Ολλανδός ποδοσφαιριστής και το παιγνίδι είχε γίνει τόσο γρήγορο, ώστε δεν χωρούσε σκέψη». Με απλά λόγια, μπροστά σε μια δυσκολία πρέπει να κάνεις αυτό που ξέρεις, αφήνοντας κατά μέρους την ανάλυση της δυσκολίας, φαίνεται να λέει ο Φαν Χάαλ. Ενας άλλος στη θέση του, βλέποντας τις αντεπιθέσεις των υπέροχων Αυστραλών, θα μπορούσε να περάσει στο γήπεδο έναν ανασταλτικό μέσο, ή να τραβήξει την ομάδα λίγο πιο πίσω, ζητώντας της να κάνει ό,τι με την Ισπανία. Αλλά επειδή οι Ολλανδοί έχουν το δικό τους ποδόσφαιρο και τον δικό τους τρόπο, αντί να γίνουν αλχημείες προτιμήθηκε η επιστροφή στις παραδόσεις: κάνοντας αυτό που ξέρουν, μπορεί να ρίσκαραν ίσως και περισσότερο, κατάφεραν όμως και κέρδισαν.

Σε αυτό το Μουντιάλ για την ώρα μοιάζει σπουδαίο να έχεις τον τρόπο σου και να μην τον ξεχνάς. Αν π.χ. οι Ισπανοί αποκλείστηκαν νωρίς, ένας λόγος είναι ότι αυτή τη φορά δεν έπαιξαν το βασανιστικό τους τίκι τάκα ποδόσφαιρο. Ζήλεψε, βλέπετε, ο Ντελ Μπόσκε λίγο την Ατλέτικο...

Πηγή: sday.gr