Δεν είχα καμιά αμφιβολία ότι ο Φερνάντο Σάντος και οι ποδοσφαιριστές του θα επέστρεφαν, μετά τον κλονισμό του 3-0 από την Κολομβία, στη safe mode, την ασφαλή λειτουργία, στη συνταγή που ξέρουν από ένστικτο να εκτελούν οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής στη διάρκεια της τελευταίας 10ετίας. Είχαν ανάγκη να το πράξουν προκειμένου να επανακτήσουν την εμπιστοσύνη προς την ομάδα και να τονώσουν την αυτοπεποίθησή τους.

 

ΣΗΜΕΡΑ, παραμονή του «τελικού» της Ελλάδας απέναντι στην Ακτή Ελεφαντοστού, δεν είμαι βέβαιος για τον σχηματισμό και την τακτική που θα δούμε. Κυρίως επειδή σκέφτομαι πως στο τελευταίο του παιχνίδι, αν δεν προκριθεί η Ελλάδα, ο Φερνάντο Σάντος έχει περισσότερες πιθανότητες από ποτέ για να απελευθερωθεί και να τολμήσει, προκειμένου να αφήσει μια τελευταία εικόνα που θα φωνάζει αυτό που εκείνος επιχείρησε με την Εθνική από το πρώτο του παιχνίδι: ότι θέλει να παίζει, κι όχι να καταστρέφει ποδόσφαιρο.

 

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ να μπω στο μυαλό του προπονητή για να δω αν μπορεί να δούμε έναν επαναστατικό σχηματισμό, αν θα δούμε νεοτερισμούς που θα μας εκπλήξουν, αλλά δεν δίνω μεγάλες πιθανότητες να συμβεί αυτό. Ομως δεν αποκλείω να δούμε μια ενδεκάδα με περισσότερη ενέργεια, περισσότερο «νεανικό» ενθουσιασμό, μεγαλύτερη ταχύτητα. Μια ενδεκάδα δηλαδή όμοια με αυτή που μας εξέπληξε ευχάριστα στο φιλικό με τη Βολιβία στην Αμερική.

 

Ο ΧΟΣΕ ΠΕΚΕΡΜΑΝ μας έδειξε μια πολύ αποτελεσματική μέθοδο αντιμετώπισης της Ακτής. Η Κολομβία τα βόλεψε μια χαρά με τους «ελέφαντες» επειδή κατάφερε να περιορίσει πολύ τη δράση του Γιάγια Τουρέ, κάνοντας συγχρόνως ένα παιχνίδι μοιρασμένης κατοχής της μπάλας. Θεωρητικώς αυτή είναι η καλύτερη ιδέα και για την Ελλάδα, να τρέξει πολύ στο κέντρο για να σταματήσει τον Γιάγια και να τολμήσει να δημιουργήσει χωρίς φόβο και συντηρητισμό. Τουλάχιστον να το προσπαθήσει, προτού ξαναβάλει το safe mode για να προστατέψει την εστία του Καρνέζη.

Πηγή: SportDay

MUNDIAL 2014