Ήταν σαφές σε εμένα και για αυτό το κατέγραψα στο προηγούμενο μπλογκ μου, πως από τη στιγμή που έφτασε η υπόθεση πρόκριση σε μία νίκη επί της Ακτής Ελεφαντοστού, δεν θα ήταν δύσκολο για την εθνική να τα καταφέρει.

Την καψούρα μου με τον Σάντος τη γνωρίζουν όσοι με παρακολουθούν. Αυτή προέρχεται στο γεγονός της μεθοδικότητάς του. Σε ένα παιχνίδι που του στράβωσε με δύο αναγκαστικές αλλαγές μέχρι το 23΄, το διαχειρίστηκε άψογα και πήρε αυτό που έπρεπε. Στο ποδόσφαιρο, πρέπει να είσαι έτοιμος όταν σου στραβώσει κάτι και η φρεσκάδα, η ετοιμότητα του Σάμαρη που μπήκε και έπαιξε τον πλέον σημαντικό ρόλο, δείχνει πως η δουλειά που γινόταν μακριά από τα φώτα ήταν αν μη τι άλλο σοβαρή.

Στην Ελλάδα έχουμε μάθει να κριτικάρουμε βάσει αποτελέσματος και αυτό οφείλεται αρχικά στην άγνοια και στη συνέχεια στο συναίσθημα. Όμως αν δεις τα πράγματα με κρύο αίμα, θα διαπιστώσεις πως και η ήττα από τη Κολομβία και η ισοπαλία με τους Ιάπωνες, ήταν αποτελέσματα που προήλθαν συγκυριακά και θα μπορούσαν να είναι πολύ διαφορετικά αν οι λεπτομέρειες καθόντουσαν κάπως διαφορετικά.

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr

MUNDIAL 2014