Η αποκλεισμένη Εθνική της πρώτης αγωνιστικής, έκλεισε θριαμβεύτρια τον όμιλό της παίρνοντας πανηγυρικά (έστω και με ένα πέναλτι που δεν ήταν) την πρόκρισή της στις «16» κορυφαίες ομάδες του πλανήτη. Εκεί που δεν είναι η Ιταλία και η Αγγλία, δεν είναι καν η Ισπανία.

Δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι ο χθεσινός θρίαμβος σημαδεύτηκε από την καλύτερη εμφάνιση της εθνικής ομάδας σε οποιαδήποτε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης έχει πάρει μέρος. Ματς όπως το χθεσινό δεν το έκανε ούτε στο Εuro του 2004 το οποίο κατέκτησε. Αν αυτό ακούγεται... τραβηγμένο, τότε είναι σίγουρα η κορυφαία της μέρα από το εκείνο το καλοκαίρι και μετά.

Σε ένα παιχνίδι που η μπάλα ζύγιζε... τόνους ολόκληρους, οι διεθνείς την έκαναν ό,τι ήθελαν. Τρία δοκάρια, δύο γκολ, χαμένες ευκαιρίες, πολύ καλύτερη συνολική παρουσία από την Ακτή. Μια Εθνική που δεν... κώλωσε ακόμα και όταν οι Ιβοριανοί, στη μοναδική τους σωστή επιθετική προσπάθεια, ισοφάρισαν.

Δεν ήθελε τελικά κόπο, κόουτς Σάντος (για να δανειστούμε μπασκετικούς όρους). Ηθελε τρόπο, ήθελε μια ορθολογική ενδεκάδα. Με τον αργό Σαμαρά στην κορυφή να κρατά και να καθυστερεί την μπάλα κοντά στην αντίπαλη περιοχή, ήθελε δύο γρήγορα άκρα όπως τον Χριστοδουλόπουλο και τον Σαλπιγγίδη. Αλήθεια, ο Χολέμπας που... οργίασε χθες είναι ο ίδιος παίκτης που διασύρθηκε με την Κολομβία; Ομως χθες ο Λάζαρος ήταν μπροστά του σε κάθε δύσκολη στιγμή και δεν τον άφηνε εκτεθειμένο. Ηθελε μεσαία γραμμή με την ηγετική παρουσία του Καραγκούνη, όχι μόνο στα λόγια, αλλά στα έργα, καθώς ο αρχηγός κατέθεσε (όπως πρέπει να κάνουν οι αρχηγοί) και την ψυχή του. Και ήθελε ένα δίδυμο από πίσω του, το οποίο αν και προέκυψε από την ατυχία του Κονέ, αναδείχτηκε ιδανικό. Ενας Μανιάτης στο παιχνίδι της ζωής του -όχι μόνο με τη φανέλα της Εθνικής- και ένας Σάμαρης ολοκληρωμένος παίκτης. Τι καλύτερο ντεμπούτο σε τέτοια διοργάνωση θα μπορούσε να φανταστεί ο παίκτης του Ολυμπιακού, με γκολ και απόδοση για δέκα! Για την άμυνα δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα. Τοροσίδης για ακόμα μια φορά ο κορυφαίος, συγκλονιστικός ο Μανωλάς, ηγέτης ο Παπασταθόπουλος. Ακόμα και ο Γλύκος που και αυτός ήρθε από τον πάγκο δεν μάσησε!

Επρεπε να φτάσουμε στο τελευταίο ματς των ομίλων, αλλά ευτυχώς όχι τελευταίο στη διοργάνωση, για να κατασταλάξει ο Σάντος σε μια ενδεκάδα που μοιάζει ιδανική. Δεν είναι μόνο η νίκη, δεν είναι μόνο η πρόκριση, είναι ο τρόπος που έπαιξε η Εθνική. Δεν έπαιξε μπάλα, έπαιξε συγκλονιστικό ποδόσφαιρο, δείχνοντας όχι μόνο σε μας, αλλά σε όλο τον κόσμο ότι μπορεί να το κάνει.

Η Εθνική των δύο ευκαιριών στα δύο πρώτα ματς, χθες είχε τρία δοκάρια και άλλες τόσες καλές στιγμές. Είχε κυκλοφορία στον άξονα, γινόταν εξαιρετικά επικίνδυνη όταν έπαιζε από τα άκρα. Επαιζε χωρίς επιθετικό και ήταν πιο επιθετική από ποτέ άλλοτε.

Το επόμενο ραντεβού της με την ιστορία είναι την Κυριακή, κόντρα στην ομάδα που πέταξε έξω την Ιταλία και την Αγγλία, την Κόστα Ρίκα. Η Ελλάδα, αυτή που είδαμε χθες, μπορεί να καταφέρει ακόμα περισσότερα...

Με το αίμα... παγωμένο

Οταν στο 93ο λεπτό ενός αγώνα δίχως αύριο παίρνεις μόνο σου την μπάλα και λες «εγώ», σημαίνει ότι το αίμα σου είναι «παγωμένο». Ο Γιώργος Σαμαράς σαν να μην είχε επαφή με το περιβάλλον έστησε το... τόπι στα έντεκα βήματα και από εκεί το έστειλε μαζί με την εθνική ομάδα στον ποδοσφαιρικό Παράδεισο. Το πιο δύσκολο και συνάμα το πιο όμορφο γκολ του Ελληνα διεθνούς.

Πηγή: Goal

MUNDIAL 2014