Η απογοήτευση και το κακό κλίμα στο στρατόπεδο των φιλοξενουμένων είναι αυτό που προβλημάτιζε πριν ακόμη την έναρξη του αγώνα τα «λιοντάρια» με τον Βόλκε Φίνκε να επιζητά ανεπιτυχώς όπως αποδείχτηκε λύσεις για την βελτίωση της αγωνιστικής εικόνας της ομάδας με αποτέλεσμα την επανεμφάνιση και σε αυτή την περίπτωση της επιπόλαιης αμυντικής συμπεριφοράς, την απειθαρχία ως προς το τακτικό πλάνο και την αδυναμία για δημιουργικό παιχνίδι.
Από την άλλη η Βραζιλία αποζητώντας εσπευσμένα μια ευρεία νίκη ικανή να αποσύρει τον προβληματισμό του κοινού της εμφανίστηκε βελτιωμένη – αν εξαιρέσουμε τα όποια κενά διαστήματα – τόσο στην ανάπτυξη του παιχνιδιού από τον άξονα όσο και ως προς την εκμετάλλευση του τελικού αποδέκτη Φρέντ με τις επιδόσεις των ζευγαριών Άλβες-Μαρτσέλο και Νειμάρ-Όσκαρ να κλέβουν την παράσταση προσπαθώντας να μεταφέρουν την πίεση στον αντίπαλο και να εκμεταλλευτούν το θετικό transition.
Η «Σελεσάο» και στα δύο ημίχρονα μπήκε εξαιρετικά δυνατά και με διάθεση για πίεση σε όλο το γήπεδο προσπαθώντας να μεταφέρει τον κίνδυνο στην περιοχή των αντιπάλων. Οι κύριες διαφορές μεταξύ των ημιχρόνων ήταν πως στο πρώτο κομμάτι ήταν αρκετά νευρική στην αμυντική λειτουργία, είχε πρόβλημα στις στημένες φάσεις ενώ στην επίθεση βασίστηκε κυρίως σε ατομικές ενέργειες. Στην επανάληψη οι γηπεδούχοι βελτίωσαν αισθητά την αμυντική συμπεριφορά, δεν έδωσαν την δυνατότητα στημένων φάσεων ενώ είδαμε συνεργασίες σε άξονα και πτέρυγες αφού ανέβασαν ρυθμούς οι Μαρτσέλο-Άλβες, και δημιούργησε χώρους ο Φρέντ με την είσοδο του Φερναντίνο να προσθέτει αναμφίβολα περισσότερη ενέργεια.
Σχόλιο: Ο Παουλίνιο στο πρώτο ημίχρονο που αγωνίστηκε έκανε μόνο 10/12 πάσες εκ των οποίων μόνο οι δύο ήταν υψηλού κινδύνου για τον αντίπαλο. Από την άλλη πλευρά ο Φερναντίνιο κατάφερε να «περάσει» 11 πάσες στο επιθετικό τρίτο (όπου προήλθε και το 3-1 σε μία από αυτές) αλλά κυρίως έψαξε το κάθετο παιχνίδι σημειώνοντας εν τέλει και γκολ μετά από ωραία κίνηση μέσα στην περιοχή.
Σχόλιο: Στο παραπάνω γράφημα παρατηρούμε την αύξηση της απόδοσης ,στο δεύτερο ημίχρονο, των σημαντικών για το παιχνίδι της Βραζιλίας ακραίων μπάκ. Αν συνδυάσουμε τα δύο γραφήματα με την εξαιρετική παρουσία του Νειμάρ και την κινητικότητα του Φρέντ, είναι εύκολο να συμπεράνουμε πως κάπως έτσι πρέπει να αγωνιστεί η Βραζιλία για να φτάσει μέχρι και τον τελικό.
Θετικό Transition | Δύο περιπτώσεις από την αριστερή πτέρυγα
Συμπέρασμα
Παρά το άγχος και το «πάγωμα» της ισοφάρισης, η Βραζιλία είχε τους μηχανισμούς να αντιδράσει και να φτάσει σε μια σπουδαία πρωτιά. Το ότι κάτι τέτοιο θεωρείται δεδομένο, αδικεί τις προσπάθειες μιας ομάδας που έχει αποδείξει πως κουβαλάει στο ποδοσφαιρικό της DNA κάτι το ξεχωριστό. Πλέον η προσοχή του φιλοθεάμονος κοινού στρέφεται στα νοκ-άουτ με το αποψινό παιχνίδι να αποτελεί οδηγό για τη συνέχεια καθώς έδειξε τις αδυναμίες αλλά και τις λύσεις. Μένει να μάθουμε αν το ποδοσφαιρικό δημιούργημα του Φελίπε Σκολάρι θα καταφέρει να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις και να εμφανιστεί στη συνέχεια με βελτιωμένη απόδοση τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο δίνοντας τη δυνατότητα στον φυσικό ηγέτη αυτής της ομάδας Νειμάρ να γράψει τη δική του ιστορία στο Παγκόσμιο Κύπελλο της πατρίδας του.
ΠΗΓΗ: overlap.gr