Ο στόχος

Απλοί κανόνες που ισχύουν σε κάθε επαγγελματικό άθλημα. Στο Μουντιάλ κάποιοι πήγαν με στόχους, και κάποιοι για τη χαρά του παιχνιδιού.

Στην Αγγλία εδώ και πέντε μήνες έλεγαν ότι πάνε στη Βραζιλία to play football. Έτσι λοιπόν με όλους τους υπερτιμημένους Άγγλους παίχτες και με ένα προπονητή που το μόνο σχέδιο που είχε ήταν να είναι φιλικός στα ΜΜΕ πήγαν άπατοι. Μέσα στην όλη γραφικότητα που τους διαπρέπει, που έλεγε και η Άτζελα, λένε πλέον για το τι πήγε λάθος και πως πρέπει να προετοιμαστούν για την επόμενη διοργάνωση, μόνιμη επωδός στην Αγγλία. Το ίδιο πάνω κάτω ισχύει και για την Ιταλία που πήγε με τις δάφνες του τελικού του Γιούρο 2012, χωρίς σταθερή ομάδα, χωρίς σχέδιο και χωρίς στόχο. Η Ισπανία πήγε με την ομάδα των επιτυχιών, σε ένα τελευταίο ιντερλούδιο ελπίζοντας σε μιαν ακόμα παράσταση. Όλοι απέτυχαν, αλλά δεν ξέρουμε σε τι απέτυχαν ακριβώς. Μόνο ότι δεν έφτασαν στις προσδοκίες που είχαν οι άλλοι για αυτούς.

Από την άλλη υπάρχουν ομάδες που έχουν ξεκάθαρους, όσο και διαφορετικούς στόχους. Η Γαλλία πήγε για να ψήσει την ομάδα που θα προσπαθήσει να κατακτήσει το Γιούρο 2016 που διοργανώνει. Ο Φαν Χαλ είπε ξεκάθαρα ότι πάμε για την τετράδα. Το Μεξικό θέλει «ένα πέμπτο παιχνίδι στο ίδιο Μουντιάλ». Η Χιλή έβαλε στόχο την οχτάδα. Η Ελλάδα να περάσει τον όμιλο. Η Κολομβία να πετύχει αυτή η γενιά σε ότι απέτυχε εκείνη του 1994, δηλαδή να διεκδικήσει το τρόπαιο. Βραζιλία, Αργεντινή και Γερμανία από την αρχή είπαν ότι πάνε για να το πάρουν. Δε γίνεται να πετύχουν όλοι, όμως όσοι έχουν στόχο προχωράνε μέχρι τώρα, γιατί ξέρουν τι ζητάνε. Διαβάστε το υπόλοιπο σχόλιο στο sombrero.gr