Οι αριθμοί στο μουντιάλ πάνε περίπατο

Το ποδόσφαιρο δεν χαρακτηρίζεται τυχαία ο βασιλιάς των σπορ. Ένας από τους λόγους είναι ότι σε έναν αγώνα 11 εναντίον 11 το ματς μπορεί να καταλήξει αμφίρροπο. Το τελευταίο ισχύει ακόμη περισσότερο στα μουντιάλ όπου αγωνίζονται οι καλύτεροι παίκτες κάθε χώρας.

Με την πρόκρισή της στην φάση των 16 η Ελλάδα καλείται να κάνει φέτος την υπέρβαση, έχοντας απέναντί της μια επίσης πρωτάρα, την Κόστα Ρίκα, στην καλύτερη κλήρωση που θα μπορούσαμε να ζητήσουμε. Κι όλα αυτά την στιγμή που το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο καταποντίστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του μουντιάλ, με εθνικές όπως η Αγγλία, η Ισπανία και η Ιταλία να μένουν έξω.

Μέσα σε όλα αυτά αναρωτιόμαστε αν θα έπρεπε τα στατιστικά του Football Manager να αναθεωρηθούν σοβαρά. Η κατάκτηση του Euro 2004 δεν ήταν αρκετή και μάλλον οποιαδήποτε πρόκριση στους 8 ή ακόμα πιο πέρα, επίσης δεν θα κάνει την διαφορά. Όσες φορές κι αν παίξει κάποιος το Ελλάδα – Ακτή Ελεφαντοστού, θα βρει την χώρα μας λίγες φορές νικήτρια, πόσο μάλλον όταν έχουμε απέναντι τους Τουρέ, τον Μπόνι, τον Ντρογκμπά ή τον Καλού, που υπερέχουν βάση στατιστικών απ’ τους δικούς μας παίκτες.

Στο πραγματικό ποδόσφαιρο υπάρχει ένα χαρακτηριστικό που δεν απεικονίζεται στο Football Manager και λέγεται “μέταλλο”. Από αυτό που έχουν οι Έλληνες παίκτες. Θα μπορούσε να απεικονιστεί μέσω Bravery ή Work Rate, πάντως η ικανότητά μας να αγωνιζόμαστε ως μεγάλοι αθλητές όταν οι περιστάσεις δυσκολεύουν, είναι το κάτι άλλο.

Από την άλλη, το ότι πολλές μεγάλες ευρωπαϊκές Εθνικές ομάδες έμειναν εκτός διοργάνωσης από τους ομίλους δεν είναι τυχαίο. Οι τρεις χώρες που προαναφέραμε (Αγγλία, Ιταλία και Ισπανία) μπορεί να έχουν τα μεγαλύτερα πρωταθλήματα στον κόσμο, αλλά πλέον πληρώνουν και επίσημα το τίμημα του να χρησιμοποιούν ξένους ποδοσφαιριστές! Το φαινόμενο αυτό είναι περισσότερο έντονο στην Ιταλία, τα τελευταία χρόνια σχεδόν στον ίδιο βαθμό στην Αγγλία και κατά τρίτο λόγο στην Ισπανία. Όλοι οι κορυφαίοι ποδοσφαιριστές που προέρχονται απ’ την Λατινική Αμερική και ορισμένοι εξ αυτών απ’ την Αφρική, παίζουν συνήθως βασικοί στις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες του Champions League. Οι προπονητές αγοράζουν την ελίτ των παικτών κάθε χώρας με πολύ χαμηλό μπάτζετ και οι ομοσπονδιακοί τεχνικοί της Ευρώπης…δεινοπαθούν να συνθέσουν μια αξιόλογη ενδεκάδα.

Ας δούμε αναλυτικά τα στατιστικά του Football Manager για την Ελλάδα αλλά και ορισμένες κορυφαίες εθνικές ομάδες που έμειναν εκτός.

Ελλάδα
Ξεκίνησε με ήττα από την Κολομβία αλλά τελικά ορθοπόδησε. Η εθνική μας έχει παίκτες με μεγάλο ταλέντο, όπως ο Παπασταθόπουλος, ο Σάμαρης, ο Χολέμπας, ο Κονέ και άλλοι. Βασίζεται κυρίως στην αμυντική λειτουργία της.

Top 5:
Σωκράτης Παπασταθόπουλος (D RC): Current Ability: 145, Potential: 158
Κώστας Μήτρογλου (ST): CA: 145, PA: 155
Βασίλης Τοροσίδης (D/WB R): CA: 141, PA: 145
Κυριάκος Παπαδόπουλος (D C): CA: 138, PA: 167
Λουκάς Βύντρα (D RC): CA: 137, PA: 142

Στην έκτη θέση ο Κατσουράνης με Current Ability 135 και Potential Ability 150, το οποίο και είχε πιάσει στα νιάτα του.

Ακτή Ελεφαντοστού
Η πρόσφατη αντίπαλός μας που αποκλείστηκε στο νήμα, έχει δυνατούς παίκτες από τα αμυντικά χαφ και μπροστά αλλά αδύναμη άμυνα, με μόνη εξαίρεση τον Κόλο Τουρέ, που σε κάθε περίπτωση δεν είναι σε καλή φόρμα, κυρίως λόγω ηλικίας. Ξεχωρίζει ο αδερφός του, Γιάγια Τουρέ, καθώς και οι Τζερβίνιο, Σάλομον Καλού, Μπόνι και Ντρογκμπά. Χαρακτηριστικό της ομάδας αυτής είναι ότι η καλή φουρνιά της (με εξαίρεση τον Τζερβίνιο) αρχίζει πλέον να γερνάει.

Top 5:
Yaya Youre (DM/AM C): Current Ability: 176, Potential: 176
Gervinho (AM RL): CA: 154, PA: 155
Salomon Kalou (AM RL/ST): CA: 150, PA: 150
Wilfried Bony (AM/F C): CA: 147, PA: 162
Didier Drogba (ST): CA: 145, PA: 180

Όπως βλέπετε, το Top 5 της Ακτής Ελεφαντοστού θεωρείται καλύτερο από το δικό μας…στη θεωρία. Ακόμα κι οι χειρότεροι παίκτες του Top 5 έχουν καλύτερα στατιστικά από τους δικούς μας καλύτερους, λόγω των ομάδων που παίζουνε. Μήπως θα έπρεπε οι Έλληνες παίκτες να εκτιμηθούν επιτέλους περισσότερο; Σε γενικές γραμμές, συνολικά ως πρωτάθλημα οι σύλλογοί μας έχουν κακοί απόδοση, αλλά επειδή αποτελούνται κυρίως από ξένους παίκτες ουδεμία σχέση πρέπει να έχει η σύγκρισή τους με την Εθνική. Ατομικά δηλαδή οι Έλληνες παίκτες ως μονάδες, απεικονίζονται στο Football Manager με υποδεέστερα στατιστικά και –όπως ξέρουμε δεκαετίες τώρα- με δυσπιστία από τους σύγχρονους προπονητές.

Ιταλία
Ας δούμε πως αξιολογούνται οι γείτονές μας που βρέθηκαν μπροστά στη δυνατή επίθεση της Ουρουγουάης αλλά και σε μια φορμαρισμένη Κόστα Ρίκα.

Top 5:
Gianluigi Buffon (GK): Current Ability: 166, Potential: 194
Daniele De Rossi (DM): CA: 166, PA: 171
Mario Balotelli (ST): CA: 165, PA: 184
Andrea Pirlo (DM): CA: 163, PA: 181
Claudio Marchisio (MC): CA: 163, PA: 169

Είναι ίσως η πρώτη φορά που βλέπουμε σε Football Manager τους πέντε καλύτερους της Ιταλίας να έχουν Current Ability κοντά στο 165. Πάνε πλέον οι εποχές δεκαετίας ’80 και ’90 με Zoff, Rossi και μετέπειτα Baresi, Maldini και τους Baggio. Οι καλές φουρνιές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί κι αυτό απεικονίζεται και στο Football Manager. Και με τους De Rossi, Pirlo, Buffon στα 30φεύγα σκεφτείτε ότι μετά ακολουθούν Barzagli, Chiellini και Bonucci στις θέσεις 6-8 άρα καταλαβαίνετε την κρισιμότητα της κατάστασης.

Αγγλία
Wayne Rooney (AM/F C): Current Ability: 176, Potential: 180
Michael Carrick (DM): CA: 163, PA: 165
John Terry (D C): CA: 161, PA: 180
Leighton Baines: CA: D/WBL, PA: 160
They Walcott (AM R, ST): CA: 159, PA: 168
Όπως παρατηρείτε, η τραγική αξιολόγηση στα στατιστικά έρχεται να επιβεβαιώσει την επίσης κακή απόδοση των Άγγλων. Για πρώτη φορά έχουμε στο Top 5 των Άγγλων παίκτη με Current Ability κάτω από το 160 και συγκεκριμένα τον Theo Walcott (με 159). Ο Steven Gerrard ακολουθεί στην 6η θέση με Current Ability 158. Η καλή φουρνιά των Ferdinand, Terry, Gerrard, Lampard αρχίζει να φθείρεται.

Ισπανία
Άλλος ένας μεγάλος χαμένος του μουντιάλ. Παρά τις κούπες της σε διεθνές επίπεδο, η Ισπανία δεν κατάφερε να προκριθεί και το ξέσπασμα 3-0 επί της Αυστραλίας ήταν μόνο για την παρηγοριά του να μην φύγει η Εθνική με κατεβασμένα τα χέρια. Πάντως, οι παίκτες παγκόσμιας κλάσης σε όλες τις γραμμές είναι αποτέλεσμα της εξαιρετικής δουλειάς των Μπαρτσελόνα και Ρεάλ με τους γηγενείς παίκτες. Οι Ισπανοί είχαν την ατυχία να βρεθούν μπροστά στην Ολλανδία που χρησιμοποιεί κατά συντριπτική πλειοψηφία γηγενείς στο πρωτάθλημά της, εξάγοντας παίκτες σε διάφορα πρωταθλήματα. Απ’ την άλλη όμως, το 0-2 απέναντι στη Χιλή χρίζει πραγματικά επιστημονικής εξήγησης.

Top 5:
Andres Iniesta (AM LC): Current Ability: 175, Potential Ability: 187
Iker Casillas (GK): CA: 174, PA: 183
David Silva (AM RLC): CA: 174, PA: 178
Sergio Busquests (DM): CA: 172, PA: 172
Juan Mata (AM RLC): CA: 172, PA: 173

Ακολουθούν με μικρή διαφορά οι Fabregas, Valdes και Xavi, δείγμα του ότι η Ισπανία έχει ένα δυνατό σύνολο και πραγματικά αποτελεί έκπληξη το ότι κατάφερε να μείνει εκτός.
Αλλαγή μεταγραφικής νοοτροπίας
Είναι φανερό ότι σε κάθε μεταγραφικό παζάρι, οι σύλλογοι θα πρέπει να κοιτάξουν καλύτερα την αγορά και να προτιμήσουν λύσεις από την ίδια τους την χώρα, όπου μπορούν να το πράξουν. Ορισμένες επιλογές τύπου Messi και Ronaldo είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίες, αλλά από εκεί και πέρα όμως, υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι γηγενείς παίκτες στους μικρούς συλλόγους κάθε χώρας που αξίζουν την ευκαιρία αλλά ποτέ δεν την παίρνουν. Κάπως έτσι λοιπόν, πρόεδροι και προπονητές θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά αν θέλουν να δώσουν προτεραιότητα στις ατομικές φιλοδοξίες του συλλόγου ή παράλληλα στην παραγωγή εγχώριων παικτών που θα στελεχώσουν στο μέλλον την Εθνική τους ομάδα.

Όπως και να το κάνουμε, κάθε ομάδα πρέπει να χρησιμοποιήσει 14 παίκτες. Μοιραία, άλλοι τόσοι θα κάτσουν στον πάγκο και δεν θα εξελιχθούν. Εν κατακλείδι, το ότι μια φουρνιά παικτών της χώρας δεν αποδεικνύεται καλή, δεν οφείλεται μόνο στο ταλέντο της εποχής, αλλά ενίοτε στο ότι κάποιοι δεν πήραν τις ευκαιρίες που τους αναλογούσαν.