Γιατί τον Γκέκα ρε παιδιά;

Απ'την στιγμή που η Ελλάδα κατάφερε να προκριθεί στους “16” του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Βραζιλίας, πραγματοποίησε μία απ'τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία της, μετά την κατάκτηση του Euro 2004. Κανένας Έλληνας δεν θα ήταν αχάριστος ακόμα και αν το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έχανε απ'την Κόστα Ρίκα στην κανονική διάρκεια και αποκλειόταν απ'τη συνέχεια τη διοργάνωσης.

Ωστόσο, οι παίκτες του Σάντος ήταν καλύτεροι απ'τους Κεντροαμερικανούς. Είχαν το αριθμητικό πλεονέκτημα, κατάφεραν να ισοφαρίσουν στο τέλος του αγώνα και πήγαν την αναμέτρηση στην παράταση, έχοντας την ψυχολογία με το μέρος τους. Στον έξτρα χρόνο όμως εμείς ήμασταν άστοχοι, οι Κοσταρικανοί άντεξαν και πήγαμε στα πέναλτι, μία επίπονη διαδικασία, στην οποία υπερισχύει ένας και μόνο παράγοντας. Η τύχη.

Ακόμα και την τύχη όμως την καθορίζεις εσύ, όχι ο αντίπαλος σου, ο οποίος κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης είχε τον Νάβας, σε μεγάλα κέφια, κατεβάζοντας ρολά σε κάθε προσπάθεια των παικτών του Σάντος. Μόνο σε μία περίπτωση έφαγε γκολ ο τερματοφύλακας τη Λεβαντε, όταν ήταν πεσμένος κάτω, με τον Σωκράτη να σπρώχνει την μπάλα με το καλάμι στην κενή εστία.

Ο τρόπος που χάσαμε την πρόκριση στα πέναλτι με τη χαμένη εκτέλεση του Φάνη Γκέκα, ήταν ένα από τα “γαμώτο” που ειπώθηκαν από ΄τα στόματα εκατομμύρια Ελλήνων οπαδών, πολλοί εκ των οποίων εξέφρασαν ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ στα Social Media. ΓΙΑΤΙ τοποθετήθηκε ο Φάνης Γκέκας στη διαδικασία της ρώσικης ρουλέτας; ΓΙΑΤΙ επιλέχτηκε ο Φάνης, ο οποίος ήταν απ'τους χειρότερους παίκτες της Εθνικής στο Μουντιάλ (το έδειξε και κόντρα με την Κ.Ρίκα) να χτυπήσει ένα πέναλτι, όταν πίσω υπήρχαν πιο έμπειροι εκτελεστές όπως ο Καραγκούνης, ο Κατσουράνης, ο Σαμαράς. Ακόμα και ο Σωκράτης (Παπασταθόπουλος) που είχε την ψυχολογία με το μέρος του (λόγω της ισοφάρισης που επιτεύχθηκε απ'τα δικά του πόδια) θα μπορούσε να είχε καταφέρει το ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Με τα ΓΙΑΤΙ και τα ΑΝ όμως, δεν γράφεται ιστορία. Ό,τι πετύχαμε δεν ήταν λίγο. Ας απολαύσουμε την επιτυχία της Εθνικής με την πρόκρισή της στους “16” του Μουντιάλ. Την επόμενη φορά ας είμαστε πιο ουσιαστικοί...