Ασφαλώς και μπορείς να γράψεις πολλά, για το αγωνιστικό κομμάτι και να κάνεις ανάλυση των 120 λεπτών. Πως αποδιοργανώσαμε την Κόστα Ρίκα, πως δεχθήκαμε γκολ και πάλι από στιγμιαία έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης, την υπερπροσπάθεια της ισοφάρισης, τις χαμένες ευκαιρίες και τις 23 (!) τελικές, τα πέναλτυ.
Δεν θα το κάνω, γιατί δεν έχει πολλή σημασία. Θα είχε, αν στην θέση της Ελλάδας ήταν η Ισπανία, η Ιταλία, ένα φαβορί τσπ, που θα έπρεπε να βρει τι έφταιξε και απέτυχε.
Η Ελλάδα όμως δεν απέτυχε. Ναι, έχασε ίσως μια ιστορική ευκαιρία για να πάει στους 8. Τις ίδιες όμως πιθανότητες είχε και η Κόστα Ρίκα. Που πάλεψε με νύχια και δόντια και πέρασε με "στυλ Ελληνικό": ένα γκολ, δέκα παίκτες, καλή αμυντική λειτουργία. και της αξίζουν συγχαρητήρια.
Η πρόκριση στους 16 μας ανεβάζει έτσι κι αλλιώς επίπεδο. Και ελπίζω ότι από αυτό το βράδυ της Κυριακής προς Δευτέρα, κάποιοι κακεντρεχείς θα πάψουν να την πετροβολούν. Έπαιξε μπάλλα σπουδαία, για τα δεδομένα της. Πάλεψε και αποκλείστηκε στα πέναλτυ. Με το κεφάλι ψηλά. Και από έναν τερματοφύλακα σπουδαίο, που δεν μπορείς να νικήσεις. Τουλάχιστον εμείς δεν τα καταφέραμε. Όπως οι Ιταλοί, οι Ουρουγουανοί, και οι Άγγλοι, πριν από εμάς (για τους Ολλανδούς, θα δούμε).
Το πιο σημαντικό όμως για μένα είναι το αύριο. Πάντα η "επόμενη ημέρα" είναι η σημαντικότερη, μετά από τέτοιες διοργανώσεις. Και αυτή η εθνική, αφήνει τεράστια παρακαταθήκη στην επόμενη. Την ψυχή και την λεβεντιά της. Αλλά και το ταλέντο της, που εμφανίστηκε και στα γήπεδα της Βραζιλίας. Κλείνεις τα μάτια και φαντάζεσαι, ότι το "αύριο" θα είναι εξίσου καλό, αν όχι καλύτερο. Την ψυχή και τα χιλιόμετρα του Καραγκούνη, την εμπειρία του Κατσουράνη, θα την πάρουν οι "επόμενοι". Οι "νέοι" με σύγχρονη ποδοσφαιρική αντίληψη. Δεν έχουν να ζηλέψουν κάτι. Είναι έτοιμοι να σηκώσουν το βάρος για μια ομάδα, που έκανε έναν σπουδαίο κύκλο από το 2004 μέχρι σήμερα.
Και ευτυχώς δείχνει, ότι άμεσα ανοίγει έναν νέο κύκλο, που υπόσχεται επιτυχίες και διακρίσεις μέσα από ποδόσφαιρο και παλλικαριά. Με ψυχικά αποθέματα τεράστια (για να μην γράψω cojones και παρεξηγηθούν οι κυρίες). Και πάνω από όλα λεβεντιά, να στέκονται εκεί παρά τις αντιξοότητες.
Αυτά τα στοιχεία έβγαλε στο μουντιάλ της Βραζιλίας. Αυτή είναι η μεγάλη κληρονομιά του Σάντος, που με σωστές κινήσεις από τον επόμενο τεχνικό, θα μας ξαναφέρουν στην ίδια θέση. Και εκείνη την φορά, εμείς θα πανηγυρίσουμε την πρόκριση στους 8.
ΥΓ respect και στους δύο μεγάλους αρχηγούς. Ούτε τυχαία βρέθηκαν στην Βραζιλία, ούτε χάρη τους έκανε κανείς, που έπαιξαν. Όποιος έχει "ανοιχτά μάτια" βλέπει.
Πηγή: pamesports.gr