Ο Αλεχάντρο Σαμπέλα επέλεξε να παρατάξει αρχικά την ομάδα του σε διάταξη 4-3-3 και με παραλλαγές αυτής σε 4-3-1-2 χάρη στην τακτική συμπεριφορά των Λιονέλ Μέσι και Άνχελ ντι Μαρία που επιχειρώντας σε ρόλο false 9 και επενδύοντας σε εκατέρωθεν πλευρικά overlap μετά από συχνές εναλλαγές θέσεων αντίστοιχα αποσκοπούσαν στη δημιουργία είτε του απαιτούμενου επιθετικού βάθους είτε των απαραίτητων αριθμητικών υπεροχών από τις πτέρυγες.
Σχόλιο: Η «Αλμπισελέστε» αντιμετώπισε εμφανές πρόβλημα ανάπτυξης κατά το 2ο στάδιο της φάσης της επίθεσης πριν την εναλλαγή της αρχικής διάταξης σε 4-2-3-1 και για το μεγαλύτερο μέρος του α΄ ημιχρόνου μην αποφεύγοντας σε αρκετές περιπτώσεις τις μεγάλες μεταβιβάσεις μετά από επιστροφή της μπάλας στην αμυντική γραμμή ενώ αναφορικά με την ανασταλτική λειτουργία παρατηρήθηκε επανειλημμένα το φαινόμενο απερίσκεπτης παραχώρησης στημένων φάσεων με παραπάνω από φανερή την αδυναμία για σωστή απομάκρυνση της μπάλας.
Ο Ότμαρ Χίτσφελντ παρέταξε εξ αρχής την ομάδα του σε σχηματισμό 4-2-3-1 στηρίζοντας την γενική του τακτική αφενός στην αμυντική συνοχή και αφετέρου στο λάθος του αντιπάλου δημιουργώντας τις μεγαλύτερες ευκαιρίες για επίτευξη τέρματος μετά από προσπάθεια εκμετάλλευσης των διαθέσιμων κενών χώρων και κατά τις στημένες φάσεις είτε χάρη στην τακτική συμπεριφορά του Χερντάν Σακίρι σε ρόλο central winger, είτε χάρη στις εξ αριστερών προωθήσεις του Ρικάρντο Ροντρίγκεζ από θέση πλάγιου οπισθοφύλακα.
Σχόλιο: Ο αγωνιστικός σχεδιασμός του πολύπειρου προπονητή εκτός από θωράκιση της αμυντικής γραμμής και της δεξιάς πτέρυγας με την μετέπειτα εκεί τοποθέτηση του Ζέλσον Φερνάντες περιελάμβανε δημιουργία υπεραριθμιών από τα αριστερά προσβλέποντας στις εκεί πιθανές επιθετικές συνεργασίες ενώ όσον αφορά το ανασταλτικό κομμάτι παρατηρήθηκε παρομοίως το φαινόμενο της απερίσκεπτης παραχώρησης στημένων φάσεων με τις καθοριστικές επεμβάσεις του Ντιέγκο Μπενάλιο ιδιαίτερα μετά την αποτυχημένη προσπάθεια για άνοδο των γραμμών να οδηγούν μοιραία σε παράταση της συνάντησης.
Συμπέρασμα
Συνοψίζοντας η χρησιμοποίηση της διάταξης του 4-2-3-1 από πλευράς των τυπικά γηπεδούχων συνέβαλλε τα μέγιστα ως προς την τελική έκβαση της αναμέτρησης αφού υποβοήθησε την ορθολογική ανάπτυξη του παιχνιδιού από τις πτέρυγες πάντα με έμφαση στις ατομικές ενέργειες και σε συνδυασμό με τα εκατέρωθεν υποστηρικτικά πλευρικά overlap.
Τέλος οι διορθωτικές κινήσεις του εκλέκτορα της Εθνικής Αργεντινής εκμηδένισαν αν και καθυστερημένα τα όποια δείγματα τακτικής σύγχυσης παρατηρήθηκαν μεταξύ θέσεων και γραμμών κατά το α΄ημίχρονο με τις τακτικές οδηγίες για υπερφόρτωση της αντίπαλης περιοχής να αποφέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα σε πλήρη αντίθεση με την γενικότερη αναποτελεσματικότητα των αντιπάλων αλλά προς τέρψιν του ανά τον πλανήτη φιλοθεάμονος κοινού δευτερόλεπτα πριν τη λήξη της παράτασης.
ΠΗΓΗ: overlap.gr