Δυσκολεύτηκε και κόντρα στην Ελβετία: γλίτωσε τη διαδικασία των πέναλτι, που κόντρα στον Μπενάλιο απλή δεν ήταν, μόλις δυο λεπτά πριν το τέλος της παράτασης. Η Αργεντινή κερδίζει, αλλά δυσκολεύεται. Με το Βέλγιο είναι δεδομένο ότι θα δυσκολευτεί. Κι αμφίβολο αν θα κερδίσει.

Oι μικροί δεν τον έχουν δει τον Μαραντόνα: πολλοί τον αναζητούν στα βιντεάκια του YouTube, στα οποία δύσκολα θα τον καταλάβουν. Οι παλιοί που τον γούσταραν τον έχουν θεοποιήσει και τη σύγκριση με τον Μέσι τη θεωρούν αιρετική. Στους μικρούς λέω ότι ο Μαραντόνα στα ντουζένια του έκανε λιγότερες τελικές ενέργειες από όσες κάνει στο τωρινό Μουντιάλ ο Μέσι. Στους παλιότερους δεν λέω τίποτα: ο Μαραντόνα είναι πολιτική θέση κι αυτές σπανίως αλλάζουν.

Κατοχή
Γιατί δυσκολεύεται τόσο πολύ η Αργεντινή, παρ' όλο που ο Μέσι της έχει δώσει 4 γκολ και μια νίκη με τη μαγική του ασίστ στον Ντι Μαρία; Γιατί απλούστατα δεν είναι μια ομάδα φτιαγμένη για τον Μέσι. Οι Αργεντίνοι δυσκολεύονται μολονότι σε όλα τα ματς έχουν κάνει κατοχή μπάλας που θα ζήλευε και η Μπαρτσελόνα: με τη Βοσνία 60%, με το Ιράν 70%, με τη Νιγηρία 69% στο πρώτο ημίχρονο (!) και με την Ελβετία 61%, παρά την κόπωση της παράτασης. Αν η Αργεντινή ήταν φτιαγμένη για τον Μέσι με τέτοια κατοχή θα έκανε πάρτι. Αλλά επειδή δεν είναι -κι αντίθετα περιμένει από αυτόν να της λύσει όλα τα προβλήματα- αγκομαχεί.

Χαφ
Τι θέλει ο Μέσι; Πρώτα απ’ όλα καλά χαφ για να συνεργάζεται όταν ξεκινά τις προσπάθειες από πίσω. Μετά το πρώτο ματς γι’ αυτό ζήτησε να μπει στην ενδεκάδα ο Γκάγκο: μπήκε κι έμεινε αλλά η ποιότητα της ομάδας δεν άλλαξε γιατί δεν είναι ούτε Τσάβι, ούτε Ινιέστα. Η Αργεντινή παίζει με τρεις κυνηγούς (Ιγκουαΐν, Λαβέτσι αντί του Αγκουέρο και Ντι Μαρία, που κυνηγός είναι) κι έχει μόνο δυο χαφ πίσω από τον Μέσι, δηλαδή τον Μασκεράνο και τον Γκάγκο. Να του καλύπτουν τις πλάτες ώστε να υπάρχει μια ισορροπία μπορούν, να τον βοηθήσουν οργανωτικά σοβαρά αμφιβάλλω. Ετσι όταν ο Μέσι δεν βρίσκει τη μεγάλη ενέργεια, την ψάχνει κάνας άλλος από τους επιθετικούς, αλλά την αναζήτηση της ενέργειας δεν τη λες οργανωμένο παιγνίδι. Ενέργειες έκανε ο Μαραντόνα, αλλά τότε η Αργεντινή δεν έκανε αυτή την κατοχή μπάλας: δεν είχαν καταλάβει ακόμα οι αντίπαλοι προπονητές πόσο στείρα μπορεί να είναι μια ομάδα που απλά περιμένει ατομικές ενέργειες.

Βέλγιο
Ποιο είναι το ενδιαφέρον απόψε; Οτι το Βέλγιο δεν πρέπει να μπει κι αυτό στο τρυπάκι να την περιμένει την Αργεντινή κι ας μπερδεύεται η Αργεντινή απέναντι σε άμυνες που της αφήνουν την μπάλα. Το Βέλγιο έχει περισσότερους παίκτες από την Αργεντινή που έχουν τη μεγάλη ενέργεια στα πόδια τους! Με τις ΗΠΑ μεταξύ βασικών και αναπληρωματικών μέτρησα 7-8 ικανούς για το κόλπο: Αζάρ, Ντε Μπρούιν, Ορίγκι, Μέρτενς, Μιραλάς, Λουκάκου, Φελαϊνί, μην πω κι ο Φερτόνχεν είναι όλοι τρομεροί σολίστες! Αν βρουν τη δύναμη να μην την περιμένουν, την Αργεντινή μπορεί να την αποκλείσουν. Οι άλλοι που την περίμεναν τη βραχυκύκλωσαν, αλλά έχασαν. Μην το ξεχνάμε...

Καμία τύχη
Έχει καμιά τύχη η Κόστα Ρίκα με την Ολλανδία; Καμία τύχη δεν έχει! Ναι οι Ολλανδοί δυσκολεύτηκαν με το Μεξικό, αλλά στο καμίνι της Φορταλέζα. Επαιξαν 1 η ώρα το μεσημέρι, στο γήπεδο είχε υγρασία και 36 βαθμούς, βρέθηκαν να χάνουν και ότι το γύρισαν δείχνει ότι έχουν ενέργεια που λίγοι έχουν εδώ στη Βραζιλία τέτοιο καιρό: η ομάδα τους είναι νεανικότατη – δεν είναι τυχαίο. Μόνο που με την Κόστα Ρίκα θα ξαναβρεθούν στη δροσούλα του αγαπημένου τους Σαλβαδόρ, εδώ δηλαδή που στην πρεμιέρα διέλυσαν την Ισπανία. Πώς ν' αντέξει η παρέα του Κάμπελ που έχει και ελλείψεις;

Θα είμαι στο γήπεδο και παρά τη συμπάθειά μου στον Φαν Χάαλ και στην Ολλανδία θα τους υποστηρίξω τους Κοσταρικανούς κι ας μην έχουν τύχη – ή ίσως κυρίως γι’ αυτό. Στο ματς με την Ελλάδα οι περισσότεροι είχαν απίστευτα ευγενική συμπεριφορά κι όχι μόνο στο τέλος του παιγνιδιού, όταν και είχαν προκριθεί και η μεγαλοψυχία είναι εύκολη, αλλά και στο τέλος της κανονικής διάρκειας όταν τους ισοφάρισε ο Παπασταθόπουλος κι έμοιαζαν να χάνουν μια πρόκριση που είχαν στην τσέπη. Και τότε είχαν μόνο καλά λόγια για την Εθνική μας: η ισοφάριση τούς είχε φανεί δίκαιο αποτέλεσμα και μιλάω για όλους. Ολοι έλεγαν ότι ο Νάβας και μόνο τους κράτησε.

Ο Νάβας είναι βαθιά θρησκευόμενος. Το Σαλβαδόρ είναι το θρησκευτικό κέντρο της Βραζιλίας. Αλλά ό,τι θαύματα ήταν να κάνει ο γκολκίπερ της Λεβάντε, τα έκανε…

Πηγή: sday.gr  

MUNDIAL 2014 Αργεντινή