Γράφει ο Αποδυτηριάκιας...
Στην αγκωνιά του Τασότι στον Λουίς Ενρίκε το 1994, πολύ πρόσφατα στο δάγκωμα του Σουάρες στον Κιελίνι.
Παρακολουθώντας το παιχνίδι της Βραζιλίας με την Κολομβία είδα τουλάχιστον άλλα 10 τέτοια μαρκαρίσματα. Η διαφορά ήταν ότι κανένα από αυτά δεν προκάλεσε σοβαρό τραυματισμό. Επίσης, ότι αυτός που χάνει το υπόλοιπο τουρνουά είναι ο Νεϋμάρ. Το νούμερο ένα πρόσωπο του τουρνουά. Tο αστέρι της οικοδέσποινας. Αυτός στον οποίο έχουν επενδυθεί τα περισσότερα χρήματα από χορηγούς. Αυτός που θα έπρεπε να οδηγήσει, έστω και αυτή, τη Βραζιλία στην κορυφή.
Παρατηρώντας προσεκτικά τη διοργάνωση, δεν μπορείς παρά να καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι η ανεκτικότητα όλων των διαιτητών στα σκληρά μαρκαρίσματα είναι οδηγία της ΦΙΦΑ. Ο ίδιος διαιτητής που στο λατινικό ντέρμπυ ήταν απαθής παρά τα 54 φάουλ που έγιναν, μερικά απευθείας για κόκκινη, ήταν ο ίδιος που στην πρεμιέρα του Euro 2012 στο Ελλάδα - Πολωνία είχε αποβάλει με δυο κάρτες σε ένα ημίχρονο τον Παπασταθόπουλο και τον τερματζή των αντιπάλων, Σέζνι με απευθείας κόκκινη σε φάουλ στον Σαλπιγγίδη.
Η Παγκόσμια Ομοσπονδία κάνει παιχνίδι. Βλέπει μπάλλα. Με τη Βραζιλία πιο άτεχνη από ποτέ, αφήνει το ξύλο στο ψαχνό. Εύκολα θα μπορούσε να ήταν στη θέση του Νεϋμάρ, το αντίπαλον δέος Χάμες Ροντρίγκες που σημάδευαν από το πρώτο λεπτό μέχρι το 90 οι Βραζιλιάνοι. Μόνο που μια τέτοια επιλογή έχει ρίσκο.
Ο εβραίος προπονητής της Γερμανίας, Γιόακιμ Λεβ το έχει πάρει χαμπάρι. Ενόψει του ημιτελικού δήλωσε: «Φαβορί είναι η Βραζιλία. Δεν βλέπετε; Οι Νοτιοαμερικάνοι παίζουν για τη ζωή τους». Ετσι είναι. Στον πόλεμο έχεις πολλές πιθανότητες να πέσεις. Να σακατευτείς.
ΠΟΙΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ προπονητής βρήκε το δρόμο του ως ταξιτζής, αποκαλύπτει ο apodytiriakias.gr