Πέφτουν ένας ένας

Μετά την Πύρρειο νίκη της Βραζιλίας, που απέκλεισε την Κολομβία, αλλά έχασε οριστικά τον Νέιμαρ, είχαμε και την Πύρρειο νίκη της Αργεντινής που απέκλεισε το φιλόδοξο Βέλγιο αλλά έχασε τον Ντι Μαρία, δηλαδή τον καλύτερο συμπαραστάτη του Λιονέλ Μέσι. Κι αν ο Νέιμαρ τραυματίστηκε από την κλοτσιά του Σουνίγκα (ένα χτύπημα από κάθε άποψη αισχρό), ο Ντι Μαρία κλάταρε μετά από ένα σπριντ πληρώνοντας τα πολλά του ματς με τη Ρεάλ Μαδρίτης, τα οποία δεν μπορούσε να αφήσει πίσω του.

Η Αργεντινή ήταν τυχερή κόντρα στο Βέλγιο γιατί οι Βέλγοι έκαναν το αναμενόμενο μοιραίο λάθος: την περίμεναν. Από τη σύσταση της ενδεκάδας καταλάβαινες ότι οι Βέλγοι θέλουν να παίξουν στην κόντρα: η παρουσία του Ορίγκι, του Μιραλάς και του Αζάρ αυτό έδειχνε. Το γρήγορο γκολ του Ιγκουαΐν έβγαλε για ένα ημίχρονο το Βέλγιο από τα νερά του, ακριβώς όπως το γκολ του Χούμελς αποσυντόνισε τη Γαλλία: ό,τι είχε σχεδιαστεί πήγε περίπατο σε χρόνο ρεκόρ. Ο τραυματισμός του δραστήριου Ντι Μαρία βοήθησε τον Σαμπέγια που πρόσθεσε δίπλα στους Μασεράνο και Μπίλια τον Πέρες: από τη στιγμή που η Αργεντινή περίμενε τους Βέλγους η συνύπαρξη τριών πραγματικών μέσων τη βοήθησε. Αλλά ο Ντι Μαρία θα λείψει και πολύ μάλιστα στα επόμενα ματς.

Αγκουέρο
Πριν τον Ντι Μαρία είχε χαθεί και ο Αγκουέρο. Πριν αρχίσουμε να μιλάμε για μακούμπες των Βραζιλιάνων ας θυμηθούμε πόσα ματς κουβαλούσαν αυτοί οι παίκτες πηγαίνοντας στο Μουντιάλ: ο Ντι Μαρία πάνω από 60, ο Αγκουέρο καμιά πενηνταριά, κι αυτό γιατί είχε στα μέσα της περιόδου έναν τραυματισμό.

Αναβολικά
Πώς μπορεί να βγάζουν αυτά τα ματς οι παίκτες αυτοί; Πολλοί βλέπουν να γίνεται παντού μια εκτεταμένη χρήση αναβολικών. Δεν ισχύει: τα αναβολικά βοηθάνε κυρίως για μια πιο βαριά προπόνηση στο ποδόσφαιρό μας χρόνος για προπόνηση δεν υπάρχει καθόλου! Σκεφτείτε ότι αν μια ομάδα έχει ενδιάμεσα στην εβδομάδα ευρωπαϊκό παιχνίδι μπορεί να κάνει μία, το πολύ δύο, κανονικές προπονήσεις. Οι παίκτες προπονούνται λιγότερο και παίζουν πιο πολύ και μάλιστα παίζουν και ματς με μεγαλύτερη αγωνιστική ένταση: ο συνδυασμός σκοτώνει τους μυς. Ο Ντι Μαρία τραυματίστηκε σε ένα σπριντ: οι παίκτες δεν βγάζουν σεζόν χωρίς πρόβλημα. Ο Αργεντινός είναι ο δεύτερος της ομάδας που παθαίνει ζημιά: ελπίζω να μην υπάρξει τρίτος γιατί αυτός θα είναι ο Μέσι.

Αμέτοχες
Το λέω και το ξαναλέω: Η FIFA και η ΟΥΕΦΑ κακώς δείχνουν αμέτοχες μπροστά στο πιο μεγάλο πρόβλημα των ποδοσφαιριστών που είναι η υπερχρησιμοποίησή τους. Οι παίκτες που βλέπουμε στο Μουντιάλ, οι περισσότεροι θα συμπληρώσουν φέτος πάνω από 70 επίσημα ματς: αυτό δεν γίνεται. Πρέπει να υπάρξει όριο στον αριθμό των αγώνων ξεκινώντας από τον περιορισμό των συμμετεχόντων στα εθνικά πρωταθλήματα. Πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να παίζουν οι ομάδες λιγότερα επίσημα ματς το καλοκαίρι και να μην υπερφορτώνονται. Πρόπερσι η Ρεάλ Μαδρίτης είχε δώσει μέσα στο καλοκαίρι 15 ματς και φέτος ως πρωταθλήτρια Ευρώπης θα γυρίσει καλοκαιριάτικα όλο τον κόσμο με αεροπλάνο δύο φορές. Ο Ντι Μαρία πριν γίνει καλά θα βρεθεί σε καμιά Κίνα καλοκαιριάτικα. Σόρι, αλλά έτσι δεν γίνεται.

Κινέζοι
Αν η FΙFΑ και η ΟΥΕΦΑ δεν βάλουν ένα όριο, οι σύλλογοι θ' αρχίσουν να πιέζουν τους παίκτες να μην πηγαίνουν στις εθνικές. Λέτε η Ρεάλ να χάρηκε που είδε τον Ντι Μαρία να αποχωρεί στο 15'; Οχι φυσικά. Κυρίως γιατί θα πάρει λιγότερα από τους Κινέζους αν αυτός δεν παίξει

Τίμια
ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚH για την ανθεκτικότητά της και ηρωική ως προς το πείσμα της η Κόστα Ρίκα πρωταγωνίστησε σε έναν μεγάλο προημιτελικό κόντρα στους Ολλανδούς αποδεικνύοντας ότι μόνο χαμένη από χέρι δεν ήταν. Οι «Τίκος», με μια αμυντική οργάνωση που θα ζήλευαν μεγάλοι δάσκαλοι του Κατενάτσιο όπως ο Εντσο Μπέαρζοτ και ο Οτο Ρεχάγκελ, έβγαλαν τα συκώτια στους Ολλανδούς που κατάφεραν να προκριθούν γιατί ο Φαν Χάαλ είχε το σπάνιο κουράγιο να αντικαταστήσει τον βασικό του τερματοφύλακα Σίλασεν με τον κρύο, αλλά σπεσιαλίστα στα πέναλτι Κρουλ: η παλιομοδίτικη αυτή επιλογή έσωσε τους «οράνιε» από το φιάσκο, όμως τις εντυπώσεις τις κέρδισαν για την αντοχή και το πείσμα τους οι αντίπαλοί τους.

ΞEΡΕΤΕ τι θα έπρεπε να κρατήσουμε από την Κόστα Ρίκα; Οτι υπηρέτησε με όλο το πάθος της την αμυντική τακτική της. Τρόπους άλλους δεν είχε, οι κυνηγοί της δεν ήταν πολλοί και οι μέσοι της ήταν σκυλιά του πολέμου κι όχι δημιουργοί. Αλλά μπροστά στην αποστολή της εκπροσώπησης της χώρας οι τύποι κατάθεσαν τεράστια θέληση για διάκριση παίζοντας άγια άμυνα, χωρίς ενοχές και χωρίς γκρίνιες. Ακόμα και οι συστηματικές καθυστερήσεις τους έγιναν ανενδοίαστα οι παίκτες έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τον κόσμο ολόκληρο και υπηρέτησαν το παιχνίδι τους, που ήταν στριφνό, αλλά τίμιο.

ΔΕΝ EΚΛΕΨΑΝ τίποτα παίζοντας άμυνα. Και το χάρηκαν με την ψυχή τους: αυτά να βλέπουμε...