Αποδείχθηκε όμως λιγότερο ξερόλας και ισχυρογνώμων απ' ό,τι δείχνει -η Ολλανδία που μας εμφάνισε έχει φαρδιά-πλατιά τη δική του υπογραφή. Και πέρα από αποτελεσματική, είναι και πολύ ενδιαφέρουσα να την παρακολουθείς και να προσπαθείς να καταλάβεις τι έχει αυτός ο άνθρωπος στο κεφάλι του.

 

Η «λογική» έλεγε ότι ως γνήσιος Ολλανδός θα μας παρουσίαζε μια ακόμα εκδοχή του 4-2-3-1. Αντί για το αναμενόμενο, μας εμφάνισε κάτι διαφορετικό, αποτελεσματικό, ελκυστικό και δύσκολα αντιμετωπίσιμο: τρεις στο κέντρο άμυνας, δυο κεντρικά χαφ που να μπορούν και να ανοίξουν το παιχνίδι, δυο «φτερά» που δεν είναι ούτε μπακ ούτε χαφ, αλλά μπορούν να τρέχουν πολύ και μπροστά και πίσω. Ο Σνάιντερ είναι ο οργανωτής, ο Ρόμπεν «οργώνει» συνήθως από δεξιά και τρέχει σαν ατμομηχανή ακόμα και στο 119' και ο Φαν Πέρσι είναι στην κορυφή, πιο πολύ φορ από κάθε άλλον χωρίς ουσιαστικά να είναι φορ περιοχής.

 

Στην πορεία του Μουντιάλ έχασε τον Ιντι και στη συνέχεια τον Ντε Γιονγκ. Είδε τον Φαν Πέρσι στην πορεία να εξαφανίζεται. Εψαξε λύσεις στο βάθος του πάγκου του, ανακάτεψε την τράπουλα, δεν έκανε εκπτώσεις στο στυλ παιχνιδιού που είχε κατά νου. Κι έφτασε την ομάδα του πανάξια στους «4», μην αφήνοντας καμία λεπτομέρεια στην τύχη -η αλλαγή τερματοφύλακα για τα πέναλτι δείχνει έναν σκακιστή που βλέπει 3-4 κινήσεις μπροστά, την ώρα που οι υπόλοιποι ζουν το τώρα.

 

Με την Αργεντινή ο Φαν Χάαλ θα βρει απέναντί του τον υπερήρωα που λέγεται Μέσι αλλά θα βρει και τον Σαμπέγια, που είναι συνάδελφός του μόνο κατ' όνομα -κανονικά θα έπρεπε να του κουβαλάει το πινακάκι και τους μαρκαδόρους. Θα πρέπει να σκεφτεί έναν τρόπο να περιορίσει τους ευέλικτους αντιπάλους του με τα ψηλά και δυσκίνητα κορμιά που έχει στη δική του άμυνα, θα πρέπει να δει πώς θα κυριαρχήσει στο κέντρο απέναντι στο ποδοσφαιρικό ξύλο που ρίχνει ο Μασκεράνο και οι λοιποί, αλλά κυρίως θα πρέπει να αποφασίσει από πού θα τρυπήσει την αργεντίνικη άμυνα. Από το κέντρο, πάνω στον βραδύκαυστο Ντεμικέλις; Ή από δεξιά, πάνω στον Ρόχο που παίζει πλάγιο μπακ αλλά ουσιαστικά είναι σέντερ-μπακ; Εχει τους παίκτες να δοκιμάσει και τα δύο, αρκεί να έχει ξανά έναν καλό Φαν Πέρσι και να συνεχίσει να έχει τον ίδιο ακάματο Ρόμπεν. Αλλά μη γελιέστε: αν κανένα από τα δυο παραπάνω δεν του βγουν, ο δαιμόνιος ξερόλας Φαν Χάαλ, ο δάσκαλος αυτού του Μουντιάλ, κάτι άλλο σίγουρα θα έχει σκεφτεί ήδη και θα μας το φυλάει για έκπληξη.

Πηγή: SportDay

MUNDIAL 2014