Η Γερμανία είναι η σταθερότερη του τουρνουά κι αυτή που μας χάρισε δυο τρομακτικές επιθετικές παραστάσεις, τις νίκες με Πορτογάλους και Βραζιλιάνους. Η Αργεντινή από τη μεριά της είναι αυτή που φόβισε όλους τους αντιπάλους της χωρίς να είναι θεαματική. Της αρκούσε τελικά ότι είχε τον Μέσι. Μπορεί να φοβηθούν οι Γερμανοί; Εντός ολίγων ωρών η απάντηση.
Γερμανοί και Αργεντίνοι συναντήθηκαν για πρώτη φορά σε τελικό το 1986. Η Αργεντινή ήταν το απόλυτο φαβορί έχοντας έναν Μαραντόνα που κάλπαζε. Οι Γερμανοί πούλησαν πολύ ακριβά το τομάρι τους ισοφαρίζοντας σε 2-2, το σε βάρος τους 0-2: έχασαν από ένα λάθος της άμυνάς τους που ανεξήγητα βρέθηκε πολύ ψηλά στο 84' και την τρύπησε ο Μπουρουσάγα. Το 1990 η Γερμανία του Ματέους έμοιαζε έτοιμη να κάνει περίπατο με τη λαβωμένη Αργεντινή.
Ομως οι Αργεντίνοι ηττήθηκαν τελικά εξαιτίας ενός αυστηρού πέναλτι που έδωσε ένας Μεξικανός διαιτητής και που στάθηκε αιτία να υποστηρίζει ακόμα ο Μαραντόνα ότι η FIFA τον τιμώρησε γιατί χάλασε το πάρτι των Ιταλών. Στους δυο τελικούς των δύο, το σασπένς το χάρισε η ανθεκτικότητα του ηττημένου: ελπίζω να συμβεί το ίδιο και σήμερα.
Απορία
Πριν αρχίσει το ματς η δική μου απορία είναι μόνο μία: αν η παρουσία του Μέσι θα τρομάξει τον Γιοακίμ Λεβ όσο και τους υπόλοιπους προπονητές που αντιμετώπισαν την Αργεντινή. Η Ελβετία για να μη βρει ο Μέσι χώρους έπαιξε ένα στιβαρό και οργανωμένο κατενάτσιο. Το πολύ ποιοτικό Βέλγιο του Βίλμοτς προετοιμάστηκε αποκλειστικά για να παίξει με αντεπιθέσεις κι όταν βρέθηκε να χάνει από νωρίς δεν είχε plan B. Ο Φαν Χάαλ την πάτησε τελευταίος, αφού για να περιορίσει τον Μέσι, άλλαξε για ένα βράδυ την παραγωγική λογική της ομάδας του. Αν κι ο Λεβ φρενάρει τη Γερμανία του η Αργεντινή έχει τύχη να κάνει ό,τι με την Ολλανδία, δηλαδή να ελέγξει τον ρυθμό, να περιορίσει τους αντίπαλους κυνηγούς που πολλές βοήθειες από τους μέσους δεν θα έχουν, αν κοιτάζουν τον Μέσι, και να περιμένει ατομικές ενέργειες από τους κυνηγούς της, που κάνουν μεν λίγα, πλην όμως καλά.
Τάσεις
Μέχρι τώρα ο Λεβ δεν έχει δείξει μαζοχιστικές τάσεις κι από ματς σε ματς το μόνο που έκανε ήταν να κοιτάζει την ομάδα του. Με την Αλγερία αμύνθηκε πολύ ψηλά, πιστεύοντας ότι οι κίνδυνοι που θα μπορούσαν να του δημιουργήσουν οι αντίπαλοι είναι διαχειρίσιμοι: δεν είχε κάνει την καλύτερη δυνατή εκτίμηση, γιατί οι Αλγερινοί στις αντεπιθέσεις ήταν φωτιά, όμως η απόφασή του αφορούσε την ομάδα του και την επιθετικότητά της κι όχι το πώς θα περιοριστεί ο αντίπαλος. Με τους Γάλλους μάζεψε πιο πολύ την ομάδα του στα μετόπισθεν για να περιοριστούν οι χώροι και να αμυνθεί καλύτερα, χωρίς να σκέφτεται αν θα παίξει η Γαλλία με Μπενζεμά και Ζιρού από τον άξονα ή με τους κοντούς εξτρέμ από το πλάι. Με τη Βραζιλία τέλος, σε ένα ματς αριστούργημα, ζήτησε πίεση στους αντίπαλους μέσους που κατεβάζουν μπάλα, κι όταν ο Φερναντίνιο κι ο Γουστάβο εγκλωβίστηκαν, έγινε πάρτι.
Αστέρι
Η Αργεντινή ποντάρει αποκλειστικά στον φόβο που προκαλεί ο Μέσι. Η Γερμανία πρέπει απλά να παίξει το ποδόσφαιρό της. Αν δεν φοβηθεί, θα προσθέσει ένα τέταρτο αστέρι στη φανέλα της…
Σενάριο
Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ υπήρξε το φαβορί μου για το τουρνουά άμα τη εμφανίσει της. Πριν το τουρνουά αρχίσει, πίστευα ότι οι γηπεδούχοι Βραζιλιάνοι θα μπορούσαν, όπως στο Confederation Cup,
να πάρουν τα δυο - τρία ματς κόντρα στους Ευρωπαίους που θα έβρισκαν μπροστά τους και να φτάσουν στον τελικό: σε αυτόν δύσκολα θα έχαναν. Χρειάστηκε να 'ρθω εδώ για να καταλάβω το άγχος τους, που ήταν τελικά και ο λόγος της ιστορικής αποτυχίας τους. Οι Γερμανοί, αντίθετα, άγχος δεν είχαν ποτέ.
Παρά την απουσία του Ρόις, που ήταν ο καλύτερος φέτος Γερμανός ποδοσφαιριστής, παρ' όλο που ο Γκέτσε ερχόταν από μία σεζόν που πιο πολύ στον πάγκο της Μπάγερν ξεροστάλιαζε παρά έπαιζε, παρ' όλο που ο Μίλερ ούτε σέντερ φορ είναι, ούτε στη θέση αυτή θέλει να παίζει, παρ' ότι η άμυνά τους έμοιαζε να 'χει προβλήματα όταν ο αντίπαλος (Γκάνα, Αλγερία, ΗΠΑ) δεν ήταν από αυτούς που σου δίνουν κίνητρα για υπερβάσεις, οι Γερμανοί έκαναν ένα εξαιρετικό τουρνουά κερδίζοντας συμπάθειες. Από την άλλη είδαμε σε αυτό το τουρνουά και την απόλυτη ωριμότητα του Μέσι, που ήταν χρήσιμος χωρίς να είναι αγωνιστικά στα καλύτερά του. Σαν τον Μαραντόνα του 1990, ο Μέσι μάζευε τον κόσμο γύρω του κι επιχειρούσε δύσκολα πράγματα- τα περισσότερα από τα οποία δεν του βγήκαν.
Αλλά δεν εκβίασε προσπάθειες, δεν μονοπώλησε την μπάλα, δεν εκβίασε σχεδόν τίποτα.
Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ομάδα παίζει κόντρα στον καλύτερο παίκτη. Οταν συναντιούνται Γερμανία - Αργεντινή σε τελικό, αυτό είναι πάντα το σενάριο...

ΠΗΓΗ: SportDay

MUNDIAL 2014