Γερμανία: Σύνθετη επιθετική ανάπτυξη και δημιουργία υπεραριθμιών

Ο Γιοακίμ Λεβ παρέταξε την ομάδα του σε σχηματισμό 4-3-3 με τα «πάντσερ» να αναλαμβάνουν από νωρίς την πρωτοβουλία των κινήσεων μετά από σύνθετη επιθετική ανάπτυξη και συνδυασμούς μεταβιβάσεων διά μέσω γεωμετρικών σχηματισμών χάρη στη συνεισφορά του Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ ως προς την προώθηση του παιχνιδιού αλλά και τις εναλλαγές στους τρόπους εκδήλωσης των επιθέσεων που επιχειρήθηκαν με τον περιορισμό του χώρου δράσης του πάντα καθοριστικού για την ποδοσφαιρική μηχανή των αντιπάλων Λιονέλ Μέσι να αποδεικνύεται καθοριστικής σημασίας ως προς την εξέλιξη της αναμέτρησης.

Οι ποδοσφαιριστές της «Νάσιοναλ Μάνσαφτ» κατόρθωσαν όπως αναμενόταν να περιορίσουν σχετικά εύκολα τους αντιπάλους τους αφού επένδυσαν στη δημιουργία αριθμητικών υπεροχών από τον άξονα και τη δεξιά πτέρυγα αρχικά εξαιτίας της συμπεριφοράς του πολυδιάστατου Μεσούτ Εζίλ και μετέπειτα λόγω της τακτικής τους ευελιξίας μεταξύ θέσεων και γραμμών με τον Μίρο Κλόζε να δημιουργεί το απαιτούμενο επιθετικό βάθος προς εκμετάλλευση του αγωνιστικού ρεπερτορίου της τακτικής θέσης του Τόμας Μίλερ και το αγωνιστικό πλάτος να προσφέρεται πρωτίστως μετά από πλευρικά overlap του Φίλιπ Λαμ.

Αργεντινή: Αμυντική λειτουργία και επιθετικό transition

Ο Αλεχάντρο Σαμπέλα παρέταξε την ομάδα του σε μια ασύμμετρη εκδοχή της διάταξης του 4-2-3-1 με εναλλαγή αυτής σε 4-3-1-2 κατά την επανάληψη και με σαφείς οδηγίες για δυσκολοκατάβλητη έως σκληροτράχηλη ανασταλτική λειτουργία που αν και οδήγησε σε απερίσκεπτη παραχώρηση στημένων φάσεων ως αποτέλεσμα των φάουλ που παραχωρήθηκαν για τον έλεγχο του ρυθμού εν τέλει συνέβαλλε στη φραγή της κεντρικής ζώνης από τους Χαβιέ Μασεράνο και Λούκας Μπίλια ενώ εξασφάλισε την αμυντική θωράκιση της αριστερής πτέρυγας με την εκεί τοποθέτηση και σε μειωμένο αγωνιστικά πλάτος του Ένζο Πέρεζ.

Οι ποδοσφαιριστές της «Αλμπισελέστε» παρά την αδυναμία που παρουσίασαν ως προς τη διατήρηση της κατοχής μπάλας κατάφεραν να βάλουν δύσκολα στους συνδιεκδικητές του τίτλου δημιουργώντας τις κυριότερες τελικές προσπάθειες μετά από προσπάθεια εκμετάλλευσης των διαθέσιμων κενών χώρων και άμεσο παιχνίδι κατά τη φάση της θετικής μετάβασης επενδύοντας αφενός σε υπερφόρτωση της δεξιάς πτέρυγας και αφετέρου στο λάθος του αντιπάλου πάντα σε συνδυασμό με το συγκριτικό πλεονέκτημα των επιθετικογενών ποδοσφαιριστών έναντι του Μπένεντικτ Χέβεντες ως προς την ποδοσφαιρική ταχύτητα.

Συμπέρασμα

Ανακεφαλαιώνοντας, αν και η επίτευξη τέρματος μάλλον προήλθε από λανθασμένη τοποθέτηση της εκτεθειμένης αντίπαλης άμυνας εξαιτίας και των αμφισβητούμενων διορθωτικών κινήσεων του β’ μέρους παρά όπως πιθανότατα θα σχεδίαζε ο Γιόακιμ Λεβ στους πίνακες τακτικής των αποδυτηρίων του Maracana η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου από πλευράς «Νάσιοναλ Μάνσαφτ» δεν παύει να αποτελεί προϊόν ανάλυσης και οικειοποίησης της κορυφαίας ποδοσφαιρικής σχολής της εποχής μας καλούμενης και ως tiki-taka με το μέγεθος της επιτυχίας να καταδεικνύει την αιτία που ο «βασιλιάς» των σπορ δεν λογίζεται πλέον ως άθλημα από τις προηγμένες χώρες της Γηραιάς Ηπείρου αλλά ως επιστήμη.

ΠΗΓΗ: overlap.gr