1.Η μεγάλη καθυστέρηση απονομής του τροπαίου
Για κάποιους ο χρόνος που μεσολάβησε από τη στιγμή που ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη του αγώνα, στο 120ό λεπτό, μέχρι την απονομή του τροπαίου φάνηκε αιώνας. Αν και δεν διήρκεσε τόσο, ήταν πράγματι πολύς. Η εφημερίδα Telegraph ανέτρεξε σε προηγούμενες διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου και επιβεβαίωσε την καθυστέρηση. Σύμφωνα με τα ευρήματά της, στο Μουντιάλ του 1990 ο Λόταρ Ματέους σήκωσε το βαρύτιμο τρόπαιο 17 λεπτά και 56 δευτερόλεπτα μετά το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή. Το 2002 ο Καφού έκανε την ίδια κίνηση 15 λεπτά και 42 δευτερόλεπτα μετά, ενώ το 2010 ο Ίγκερ Κασίγιας 15 λεπτά και 40 δευτερόλεπτα μετά το σφύριγμα της λήξης. Αντίθετα, στον τελικό της Βραζιλίας ο πλανήτης έπρεπε να περιμένει 28 λεπτά και 36 δευτερόλεπτα για να δει τον Φίλιπ Λαμ να σηκώνει το τρόπαιο.

2. Το βραβείο στον Μέσι
Η απονομή της «Χρυσής Μπάλας» στον παίκτη της Μπαρτσελόνα προκάλεσε έκπληξη και απορία ακόμη και ανάμεσα στους ίδιους τους Αργεντίνους, με κορυφαίο τον Ντιέγκο Μαραντόνα, ο οποίος μέσω twitter δήλωσε πως ο Μέσι δεν ήταν ο κορυφαίος του τουρνουά. Αντίθετα, πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ένας από τους Ροντρίγκες, Μίλερ, Σβάινστάιγκερ, Νόιερ, Μασεράνο, Ρόμπεν θα ήταν πολύ πιο κατάλληλος και ότι η επιλογή του Μέσι έγινε για λόγους μάρκετινγκ.

3. Η παράδοση του τροπαίου από την Ντίλμα Ρούσεφ
Αν και αρχικά είχε γίνει γνωστό πως η απονομή του τροπαίου στη νικήτρια ομάδα θα γινόταν από το διάσημο βραζιλιανικής καταγωγής μοντέλο Ζιζέλ, τελικά η πρόεδρος της χώρας Ντίλμα Ρούσεφ ήταν εκείνη που παρέδωσε το κύπελλο στον αρχηγό της εθνικής Γερμανίας. Το γεγονός ξεσήκωσε τους βραζιλιάνους φιλάθλους, οι οποίοι δεν έχασαν ευκαιρία να τη γιουχάρουν για ακόμη μια φορά. Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν ότι η βραζιλιάνα καλλονή θα έδινε άλλη αίγλη στην τελετή απονομής ενώ θα ήταν μια καλή ευκαιρία να αποφευχθεί η σύνδεση ποδοσφαίρου – πολιτικής, κάτι που έχει στοιχίσει πολύ τόσο στη δημοτικότητα της προέδρου, η οποία έχει κατηγορηθεί για όργιο σπατάλης με αφορμή την προετοιμασία των αθλητικών διοργανώσεων.

4.Τα ατομικά βραβεία
Το βραβείο της «Χρυσής Μπάλας» που δόθηκε στον Μέσι δεν ήταν το μοναδικό. Βραβείο για τα «Χρυσά Γάντια» του έλαβε επίσης και ο Μάνουελ Νόιερ, ο γκολκίπερ της εθνικής Γερμανίας. Πολλοί είναι εκείνοι ωστόσο που αντιδρούν στην εμμονή της FIFA να απονέμει ατομικά βραβεία σε παίκτες σε μια τέτοια διοργάνωση, τονίζοντας πως το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα και η επίδοση ενός αθλητή είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη συνεισφορά των συμπαικτών του (και των αντιπάλων του)

5. Η εισβολή του φαρσέρ
Έχει αποδειχθεί πολλές φορές ότι είναι πολύ δύσκολο να σταματήσει κανείς τους εισβολείς των γηπέδων. Η εισβολή, ωστόσο του γνωστού φαρσέρ Βιτάλι Ζντοροβέτσκι στον αγωνιστικό χώρο του Μαρακανά θα μπορούσε να είχε εμποδιστεί καθώς ο Ρώσος φαρσέρ μόνο απροειδοποίητα δεν κινήθηκε: αρκετές ώρες νωρίτερα είχε ανακοινώνει την πρόθεσή του μέσω Twitter.

6. Οι χαμογελαστές... αεροσυνοδοί
Οι χαμογελαστές... γλάστρες που στέκονται στη σειρά κρατώντας τα μετάλλια ντυμένες σαν αεροσυνοδοί αποτελούν παράδοση πολλών δεκαετιών στις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις. Μια παράδοση που έφτασε πλέον ο καιρός να σπάσει ή τουλάχιστον να εκμοντερνιστεί κάπως.

7. Η παρουσία του Μπλάτερ

Σε όλη τη διάρκεια του τουρνουά ο πρόεδρος της FIFA Ζεπ Μπλάτερ κρατούσε χαμηλό προφίλ και η παρουσία του στα γήπεδα της Βραζιλίας ήταν διακριτική, κυρίως εξαιτίας του γεγονός ότι κάθε φορά που εμφανιζόταν οι αντιδράσεις των θεατών ήταν κάθε άλλο παρά ενθουσιώδεις. Συνδεδεμένος με πολλά σκάνδαλα διαφθοράς και αρνούμενος επίμονα να παραιτηθεί από την θέση που κατέχει εδώ και 16 χρόνια, όπως το είχε υποσχεθεί πριν από 4 χρόνια, ο ισχυρός άνδρας της FIFA δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον πειρασμό να αγγίζει το τρόπαιο με τα «ριπαρά χέρια» του, προκαλώντας ακόμη μια φορά γενική αποδοκιμασία.

Πηγή: ethnos.gr