Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε ότι ο Λουίς φαν Χάαλ θα είναι ο άνθρωπος που θα αναλάβει να σβήσει την άσχημη παρένθεση του Μόγες και να συνεχίσει τη διοίκηση του οργανισμού που ονομάζεται Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στα χνάρια του Αλεξ Φέργκιουσον, θεώρησα πως ήταν η καταλληλότερη επιλογή.
Εξαίρετος τεχνικός, με πολύ καλή συγκρότηση, αγωνιστική φιλοσοφία νικητή που ταιριάζει στον σύλλογο, σκληρός όταν χρειάζεται, με πολύ καλή γνώση της ψυχολογίας και της διαχείρισης χαρακτήρων, ικανός να δουλέψει κάτω από πίεση. Ομως, όλα αυτά ακολουθεί ένα «αλλά».
ΕΝΑ «ΑΛΛΑ» που θα απαντηθεί έτσι κι αλλιώς και έχει να κάνει με το αν ο Φαν Χάαλ -σαν νοοτροπία ανθρώπουταιριάζει με τους Γκλέιζερς και κυρίως τον Εντ Γούντγουορντ. Τον 44χρονο αντιπρόεδρο της Γιουνάιτεντ που διοικεί τον σύλλογο και είναι ο έμπιστος άνθρωπος των Γκλέιζερς. Ο Γούντγουορντ προέρχεται από τον τραπεζικό τομέα, δούλευε στην JP Morgan ως υπεύθυνος εξαγορών και συγχωνεύσεων και από αυτή τη θέση το 2005 συμβούλευσε τους Γκλέιζερς και τους καθοδήγησε για τον τρόπο με τον οποίο θα εξαγόραζαν την ομάδα. Είναι φυσικά και ο αρχιτέκτονας του δανείου που πήραν οι Γκλέιζερς για να αγοράσουν την ομάδα και φόρτωσαν αυτό το δάνειο στον σύλλογο.
Ο ΓΟΥΝΤΓΟΥΟΡΝΤ είναι ένας κλασικός εκπρόσωπος της νοοτροπίας και του πνεύματος της Wall Street, όπως και οι εργοδότες του. Ενας λύκος. Ο Φαν Χάαλ, άραγε, που είναι τελείως ξένος με αυτή τη νοοτροπία, θα μπορέσει να συνυπάρξει μαζί του; Τώρα που το ξανασκέφτομαι,δεν είναι και τόσο ξένος. Ηταν ένας από τους ανθρώπους που εμπιστεύθηκαν χρήματά τους στον Μπέρναρντ Μάντοφ, υπεύθυνο για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα κατάχρησης στη Wall Street, ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ο ΦΑΝ ΧΑΑΛ έχασε περίπου 7 εκατομμύρια δολάρια σε αυτή την ιστορία το 2009. Κάτι ανάλογο, τηρουμένων των αναλογιών, έπαθε ένας άλλος Ολλανδός, πιο γνωστός, ο Γιόχαν Κρόιφ όταν επένδυσε το μεγαλύτερο μέρος των αποταμιεύσεών του σε μία μεγάλη χοιροτροφική μονάδα στην Καταλωνία, που χρεοκόπησε. Δικαιολογημένα, ίσως, να σκεφθεί κάποιος ότι οι μεγαλοι προπονητές δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε «επιτυχημένοι επενδυτές» με την εξαίρεση του Βενγκέρ, ο οποίος το ταλέντο του στα οικονομικά το έθεσε στην υπηρεσία του συλλόγου. Η δεύτερη σύζυγός του, η Τρούους (η πρώτη, η Φερνάντα, μητέρα των δύο κοριτσιών του πέθανε από καρκίνο το 1994) είχε δώσει ένα ενδιαφέρον πορτρέτο του Φαν Χάαλ σε μία παλιότερη συνέντευξή της.
Τίμιος, ευθύς και σχεδόν αφελής
«Ο ΛΟΥΙΣ είναι καλόκαρδος και ευθύς» είχε πει. «Είναι επίσης πολύ ειλικρινής και σχεδόν αφελής, επειδή πιστεύει ότι όλοι φέρονται το ίδιο με αυτόν. Αν τους φέρεσαι έτσι. Αυτό κάνει τη ζωή του λίγο δύσκολη, αλλά έχει απόλυτη πίστη στον εαυτό του και τις μεθόδους του». Ο Φαν Πέρσι είχε πει όταν ρωτήθηκε για την πρόσληψη του Φαν Χάαλ, ότι η ειλικρίνεια και η αυτοπεποίθησή του είναι ίσως τα καλύτερα χαρακτηριστικά του ως προπονητή, συμπληρώνοντας ότι η σχέση που έχει μαζί του είναι πολύχρονη και ιδιαίτερη.
ΛΕΩ, ΛΟΙΠΟΝ, ότι θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε πώς ένα τέτοιος χαρακτήρας θα μπορούσε να συνυπάρξει και να δουλέψει με τους μάστορες της υποκρισίας που βρίσκονται στη διοίκηση. Ποδοσφαιρικά, ο Φαν Χάαλ είναι προϊόν της ολλανδικής σχολής με κάποιες διαφοροποιήσεις. Γεννήθηκε στο Αμστερνταμ και ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην RKSV Ντε Μέερ για να βρεθεί στα 20 στη δεύτερη ομάδα του Αγιαξ. Ωστόσο ποτέ δεν ήταν αρκετά καλός για να παίξει στην πρώτη ομάδα, με συμπαίκτες όπως οι Κρόιφ και Νέεσκενς. Ακολούθησε μία περιπλάνηση στις Αντβερπ, Τέλσταρ, Σπάρτα Ρότερνταμ και Αλκμααρ όπου έκλεισε την καριέρα του ως παίκτης και την ξεκίνησε ως προπονητής.
ΟΣΟ Ο ΚΡΟΪΦ γοήτευε τον κόσμο ο Φαν Χάαλ μάθαινε να κερδίζει το ψωμί του και να διαμορφώνει τη φιλοσοφία του. Θα κερδίσει πρωταθλήματα σαν προπονητής, σε Ολλανδία, Ισπανία και Γερμανία. Θα κερδίσει Τσάμπιονς Λιγκ με τον Αγιαξ και θα χάσει έναν τελικό με την Μπάγερν.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ
Το είδος του ποδοσφαίρου που παίζει μία ομάδα συνδέεται απευθείας με την προσωπικότητα του προπονητή και αυτός είναι ο λόγος που ο Φαν Χάαλ εμφανίζεται ως ρεαλιστής σε σχέση με τον Κρόιφ, που όπως λένε οι Ολλανδοί «νοιάζεται περισσότερο για το όμορφο παιχνίδι από τη νίκη». Η αλήθεια είναι πως και ο Φαν Χάαλ θέλει να παίξει «ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο», αλλά ο ίδιος πιστεύει ότι, αν δεν έχει τους κατάλληλους παίκτες γι' αυτό, θα πρέπει να παίξει ένα διαφορετικό είδος ποδοσφαίρου. Δεν είναι σαν τον Κρόιφ που πιστεύει ότι δεν μπορείς να παίξεις μεγάλο ποδόσφαιρο χωρίς μεγάλους ποδοσφαιριστές. Σε αυτό το Μουντιάλ νομίζω ότι ο Φαν Χάαλ θέλησε να εφεύρει ένα διαφορετικό είδος του ολλανδικού ποδοσφαίρου, άφηνοντας την τέχνη ένα βήμα πιο πίσω από τον ρεαλισμό και παραλίγο, να τα καταφέρει. Θα κάνει το ίδιο στη Γιουνάιτεντ;
ΠΗΓΗ: SportDay