Το Μουντιάλ της Βραζιλίας πέρασε στην ιστορία αφήνοντας, μεταξύ άλλων και μια σημαντική παρακαταθήκη: Την αμφισβήτηση. Εδειξε τον τρόπο με τον οποίο μπορείς να χρησιμοποιήσεις το πάθος σου για να αλλάξεις τον κόσμο. Κι αν όχι; Να τον ταρακουνήσεις.

Διότι, ας μην γελιόμαστε, η Βραζιλία ταρακουνήθηκε.

Ας ρίξουμε μια ματιά, όμως, στα 10+1 σημεία που μας έκαναν να γελάσουμε, να συγκινηθούμε και να ξεσηκωθούμε σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο:

1. Η Γερμανία Παγκόσμια Πρωταθλήτρια

«Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα, στο οποίο παίζουν 22 ποδοσφαιριστές και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί». Το χιλιοειπωμένο κλισέ του Γκάρι Λίνεκερ έμεινε στην ιστορία όμως χθες ο βετεράνος Αγγλος επανήλθε και στάθηκε στην ουσία. «Συγχαρητήρια στην καλύτερη ομάδα, που έπαιξε το πιο θετικό, επιθετικό ποδόσφαιρο στο τουρνουά». Στον μεγάλο τελικό του Μαρακανά, η Γερμανία λύγισε στο 113’ της παράτασης την Αργεντινή και με ένα απίστευτο γκολ του Γκέτσε κατέκτησε το 4ο τρόπαιο της ιστορίας της, μετά το 1954, το 1974 και το 1990. Ετσι έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή ομάδα που κατακτά Παγκόσμιο Κύπελλο σε διοργάνωση που διεξάγεται σε χώρα της Λατινικής Αμερικής, επιστρέφοντας στην κορυφή του έπειτα από 24 χρόνια.

2. Ο τραυματισμός, ο αποκλεισμός, η εθνική ντροπή...

Ο εφιάλτης, η εφτάρα. Ο διασυρμός της «Σελεσάο» από την Γερμανία με 7-1 στα ημιτελικά έσβησε για πάντα από τη μνήμη και τις συνειδήσεις των Βραζιλιάνων το θρυλικό «Μαρακανάζο». Αίφνης το «κάζο του Μαρακανά» αντικαταστάθηκε με αυτό του «Μινειράζο» -το Μπέλο Οριζόντε (σ.σ Ομορφος Ορίζοντας) έγινε η καταραμένη πόλη. Και ο Ζούλιο Σέζαρ ίσως κάποτε να νιώσει την ανάγκη να κάψει τα δοκάρια του Μινεϊράο, σαν άλλος Μπαρμπόσα.

Πολλοί αναρωτήθηκαν μήπως τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά εάν δεν έλειπε από κείνον τον αγώνα ο Νεϊμάρ, εάν δεν έλειπε ο Τιάγκο Σίλβα. Εάν η τύχη δεν έπαιζε άσχημα παιχνίδια, εάν ο Σούνιγα δεν ορμούσε με το γόνατό του τον σπόνδυλο του άσου της Μπάρτσα. Όμως με τα αν δεν γράφεται ιστορία.

3. Ο Νάβας και όλοι οι άλλοι

Αναμφισβήτητα το Μουντιάλ που μόλις ολοκληρώθηκε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το τουρνουά των τερματοφυλάκων. Κορυφαίος όλων; Σύμφωνα με την FIFA ο Νόιερ. Εμείς πάλι στεκόμαστε στον Κέιλορ Νάβας της Κόστα Ρίκα. Τις επιδόσεις του γνώρισαν από πρώτο χέρι μεγάλοι και λιγότερο μεγάλοι σε αυτό το τουρνουά. Θύμα του υπήρξε και η Εθνική ομάδα -στις 29 Ιουνίου, στον αγώνα της Κόστα Ρίκα με την Ελλάδα, ψηφίσθηκε ως ο MVP του αγώνα. Απέκρουσε το τελευταίο πέναλτι του πρώην συμπαίκτη του, στην Λεβάντε, Φάνη Γκέκα, χαρίζοντας στην ομάδα του την πρόκριση στα προημιτελικά της διοργάνωσης για πρώτη φορά στην ιστορία της. Πραγματικό τείχος.

4. Ο Μασεράνο και το τάκλιν-ομορφιά

Η ποδοσφαιρική ιστορία γράφεται κυρίως με γκολ και αποκρούσεις. Σπάνια ένα τάκλιν θα μείνει αξέχαστο. Οταν όμως ανήκει στον Μασεράνο, τότε ναι μπορεί. Μιλάμε για την αναμέτρηση ανάμεσα στην Αργεντινή και την Ολλανδία -λίγο πριν από τη λήξη της κανονικής διάρκειας του ημιτελικού όταν ο αμυντικός της «μπιανκοσελέστε» είδε τον Άριεν Ρόμπεν να μπαίνει μόνος του στη μεγάλη περιοχή και να είναι έτοιμος να «εκτελέσει» τον Ρομέρο, όρμησε πάνω του. Ενα τάκλιν αυτοθυσίας και σπάνιας έμπνευσης. Με υπερένταση και υπερέκταση του ποδιού έκοψε το δρόμο στον Ολλανδό και έσωσε την Αργεντινή από σίγουρη παραβίαση. Ηγέτης δίχως αμφιβολία.

5. Το δάγκωμα, ο Λουίς και η «αυστηρή» FIFA

Λουίς Σουάρες: Ενα όνομα, μια ιστορία με δαγκωνιές, μια τιμωρία - μαμούθ. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας μία από τις ομάδες που ξεχώρισαν ήταν η Ουρουγουάη. Είχε, βλέπετε, στις τάξεις της τον μεγάλο Λουίς Σουάρες, εκ των κορυφαίων ποδοσφαιριστών αυτή τη στιγμή στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Και πολλοί πίστεψαν πως με έναν τέτοιο παίκτη στην επίθεση σε ενα όμιλο με απρόβλεπτη εξέλιξη, θα μπορούσε να πάει μακριά. Δεν υπολόγισαν, όμως, την μανία του «βαμπίρ». Ο Λουίς Σουάρες χτύπησε ξανά. Ένα χρόνο μετά τη δαγκωνιά στον Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς, ο Ουρουγουανός δάγκωσε και τον Τζόρτζιο Κιελίνι στον αγώνα Ιταλία - Ουρουγουάη. Η ΦΙΦΑ εμφανίστηκε αμείλικτη. Με τιμωρία - μαμούθ (εννέα παιχνίδια στο Μουντιάλ και τέσσερις μήνες αποκλεισμό) τον πέταξε εκτός διοργάνωσης. Η Ουρουγουάη επέστρεψε σπίτι της και ο Σουάρες είχε τον χρόνο να διαπραγματευτεί την μεταγραφή του στην Μπαρτσελόνα.

6. Ο ύμνος της Βραζιλίας α καπέλα

Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο παιχνίδι. Από την έναρξη του Μουντιάλ μέχρι τον «τελικό της παρηγοριάς». Τα γήπεδα στα οποία αγωνίστηκε η Βραζιλία, έζησαν μια μοναδική στιγμή: Ηταν η στιγμή του Εθνικού ύμνου της χώρας. Εκείνη η στιγμή που η μουσική σταματούσε να παίζει και τα στόματα χιλιάδων ανθρώπων συνέχιζαν να τραγουδούν. Συνέβη σε ατμόσφαιρα πανηγυρική, συνέβη όμως και μετά τον αποκλεισμό της «Σελεσάο».

7. Σωκράτη εσύ, σούπερ σταρ

Η πορεία της Εθνικής ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας φυσικά και έχει την δική της θέση στα σημεία που κρατήσαμε από την διοργάνωση. Για πρώτη φορά στην ιστορία της πέρασε στους 16 και αποκλείστηκε στα πέναλτι από την Κόστα Ρίκα σε ένα παιχνίδι που προσέφερε αξέχαστες στιγμές. Συμβαίνει πάντοτε να σπάνε οι καρδιές όταν βρίσκεσαι πίσω στο σκορ σε νοκ άουτ αγώνα και ισοφαρίζεις σε 1-1 στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων. Το γκολ του Σωκράτη Παπασταθόπουλου δεν θα ξεχαστεί ποτέ κι από κανέναν. Ούτε όμως και το χαμένο πέναλτι του Φάνη Γκέκα. Ας είναι.

8. Η έμπνευση Φαν Χάαλ είχε όνομα

«Τον τερματοφύλακα δεν τον αλλάζεις». Κάποιος το είπε αλλά ο Φαν Χάαλ δε λογαριάζει τι λένε τα στερεότυπα του ποδοσφαίρου. Η απίστευτη κίνηση - έμπνευση του προπονητή της Ολλανδίας να κάνει αλλαγή γκολκίπερ στο τελευταίο λεπτό της παράτασης στον αγώνα με την Κόστα Ρίκα έκανε πολλούς να αναφωνήσουν «μα τι κάνει;». Ο ίδιος γνώριζε καλά. Ο Κρουλ πέρασε στον αγώνα αντί του Σίλεσεν κάθε άλλο παρά ψαρωμένος. Αντιθέτως, προσπάθησε με νοήματα και «κουβεντούλες» να ψαρώσει τους αντιπάλους του και τα κατάφερε. Ρουίς και Ουμάνια έχασαν τα πέναλτι και η «σταχτοπούτα» Κόστα Ρίκα αποκλείστηκε από τα ημιτελικά. Πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί ο Φαν Χάαλ δεν έκανε το ίδιο και στο παιχνίδι με την Αργεντινή, το οποίο επίσης οδηγήθηκε στα πέναλτι. «Αν είχα αλλαγές, θα το έκανα» απάντησε. Τον πιστεύουμε. Ο Σίλενσεν δεν έχει αποκρούσει ποτέ πέναλτι, μετράει 17 εκτελέσεις-17 γκολ!

9. Τι είδε ο Γιαπωνέζος, τι σκέφτηκε ο Ελληνας

Λάθη έγιναν στο τουρνουά. Εντός και εκτός γηπέδου. Κρατάμε τα πιο ανώδυνα. Για παράδειγμα το τατουάζ του Φάνη Γκέκα που όπως έσπευσε να μας ενημερώσει ο Γιαπωνέζος: «Ηθελε να γράψει ‘ψυχρός εκτελεστής’ αλλά έγραψε ‘κατα συρροή δολοφόνος’». Λάθη έγιναν και σε επίπεδο διαδικτυακής συμπεριφοράς. Ναι για εκείνα τα σχόλια των Ελληναράδων κατά της Σοφία Βεργκάνα, λέμε. Τόλμησε, βλέπετε, να ευχηθεί στην Εθνική της ομάδα, «καλή επιτυχία». Μέγα ατόπημα.

10. Viva Argentina

Αργεντινή. Γιατί ο λαός της είναι από τους πιο παθιασμένους του πλανήτη, γιατί αγωνίστηκε ενάντια σε στρατιωτικά και οικονομικά καθεστώτα, γιατί μας αρέσει το τάγκο, γιατί γέννησε τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, γιατί το ποδόσφαιρο της έβγαλε έναν Μπατιστούτα, έναν Κέμπες κι έναν Μέσι –έστω και «λαβωμένο» μετά τον κυριακάτικο τελικό. Γιατί η Αργεντινή ακόμη και στα δύσκολα παλεύει με αξιοπρέπεια.

10+1. Φαβέλες

Κυριακή μεσημέρι. Γήπεδο Μαρακανά. Ρίο Ντε Ζανέιρο. Την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη η εντυπωσιακή τελετή λήξης του Μουντιάλ, έξω από τον ναό του ποδοσφαίρου διαδηλωτές συγκρούονται με τις αστυνομικές δυνάμεις που έχουν δημιουργήσει ένα τείχος ασφαλείας για την διεξαγωγή του μεγάλου τελικού. Για ακόμη μια φορά άγρια καταστολή, τραυματισμοί, χρήση χημικών. Τι ακριβώς συνέβη, λοιπόν, στην Βραζιλία και ο λαός που αγαπάει το ποδόσφαιρο περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον έφτασε να διαμαρτύρεται εναντίον του; Οι διαδηλωτές διαμαρτύρονταν για τα ποσά που επενδύθηκαν για τη διοργάνωση του Μουντιάλ εις βάρος της βελτίωσης των δημόσιων υπηρεσιών, της εκπαίδευσης και της υγείας. Στους παραπάνω λόγους προστέθηκε και η βία από πλευράς αστυνομίας, το «καθάρισμα» των φαβέλων. Αυτό ακριβώς το σκηνικό υπήρχε σε όλη τη διάρκεια του Μουντιάλ έξω από τα γήπεδα. «Αγαπάμε το ποδόσφαιρο, μισούμε την FIFA», το σύνθημα που βγήκε από πέρσι στους δρόμους της Βραζιλίας και απλώθηκε σε όλο τον πλανήτη. Η αμφισβήτηση που ίσως κάποτε να γεννήσει κάτι καλό. Προς το παρόν καλείται να την διαχειριστεί η κυβέρνηση της Ρούσεφ αλλά κυρίως ο λαός της Βραζιλίας. Δεν υπάρχει πλέον καιρός για σάμπα.

ΠΗΓΗ: vice.com

MUNDIAL 2014