Στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ έγιναν τα σωστά. Κέρδισε η ομάδα που έπρεπε να κερδίσει, γιατί ...δεν γινόταν να χάσει. Για να χάσεις, πρέπει να παίζει κι ο αντίπαλος. Αλλά πώς να παίξει ο αντίπαλος χωρίς μπάλα;
Εσείς έχετε παίξει ποτέ μπάλα χωρίς μπάλα; Και μην αρχίσετε να θυμάστε την παιδική ηλικία, τα σχολικά χρόνια, τότε που δεν μας άφηναν να παίζουμε μπάλα στο σχολείο και παραγεμίζαμε μπουκαλάκια με χαρτιά για κοροϊδεύουμε τους δασκάλους και τον εαυτό μας και εν τέλει να σκίζουμε, όχι δίχτυα, αλλά τα παπούτσια μας.
Εδώ αναφερόμαστε σε μπάλα με ...μπάλα. Κι άμα δεν μπορείς να βρεις την μπάλα, μπάλα δεν μπορείς να παίξεις.
Κι εδώ, μια θερμή παράκληση: όποιος από τη Γιουνάιτεντ βρει την μπάλα του τελικού, να τη φέρει πίσω...
Χάσανε το τόπι οι άνθρωποι. Και δεν πρόκειται για μια οποιαδήποτε ομάδα, δεν μιλάμε για τον Πανβουρβανιακό και τη Ζάγανη. Πρόκειται για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική μπράντα στον κόσμο, μαγαζί γωνία, με τα μπικικίνια να τρέχουν, με ποδοσφαιρική κουλτούρα, με τον ίδιο προπονητή 25 χρόνια, με παίκτες - σημαίες και με αστέρια παγκοσμίου διαμετρήματος...
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr