Ίσως για αυτο εδω και σχεδον δυο εβδομάδες ο Σκωτσέζος πρώην τεχνικός της Γιουναιτεντ ειχε πει ξεκάθαρα πως για αυτόν η Λεστερ όχι μονο θα παρει τον τίτλο αλλα θα τον εχει εξασφαλίσει τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος! Αν μη τι αλλο αν υπαρχει ενας άνθρωπος που ξέρει να αναγνωρίζει ποσο σημαντικές ειναι αυτες οι νίκες του ενος γκολ αυτος σίγουρα ειναι ο Φεργκι!

Η Λεστερ εχει παρει 14 νίκες στη τρέχουσα σεζον με ενα γκολ διαφορα και παρότι ατην αρχή του πρωταθληματος εκανε... Ροντέο τα παιχνίδια της κερδίζοντας 3-2 απο 0-2 και με 2-1 περνώντας ο καιρός ειδικα απο τα Χριστουγεννα και έπειτα ξεκίνησε να κρατα το μηδέν στην αμυνα! Ετσι η αντίδραση της μετα την ήττα στο πέμπτο λεπτό των καθυστερήσεων απο την Αρσεναλ, στις 14 Φεβρουαρίου, απέδειξε πως αυτη η ομάδα ειναι φτιαγμένη απο ατσάλι! Πεντε νίκες με 1-0 και μια ισοπαλία με 2-2 κοντρα στη Γουεστ Μπρομ πιθανοτατα στο καλύτερο απο πλευράς εμφάνισης παιχνιδι που εκανε, πιστοποίησαν πως δεν ειναι τυχαίο αυτο που συμβαίνει! Γιατι διαχρονικά τα πολλα γκολ και η φουλ επίθεση φέρνουν φίλους σε μια ομάδα αλλα οι τίτλοι φιλτράρονται μεσα απο μια γερή αμυνα, οπως έλεγε ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομα του με την εξάπλωση ρου κατενάτσιο ο περιβόητος Ελενιο Ερερα πριν σχεδον μισό αιώνα!

Αυτο στο δεύτερο μισό του πρωταθληματος το μετέτρεψε σε τέχνη η Λεστερ που να μην ξεχνάμε πως ακριβώς ενα χρόνο πριν, τον πρωτο Σαββατοκύριακο του Απρίλη ηταν ακομη στη τελευταία θεση της βαθμολογίας! Μετα εκανε το αδιανόητο με επτά νίκες σε εννιά ματς και σώθηκε και φετος με μολις τρεις ήττες ειναι επικεφαλής και απέχει μολις τεσσερις νίκες μακριά απο το πιο απίθανο πρωτάθλημα στην ιστορια της αγγλικής Λιγκας!

Η βελτίωση της αμυντικής λειτουργίας ξεκάθαρα ειναι αυτο που εχει δώσει στην ομάδα του Ρανιερι την αυτοπεποίθηση και σε αυτο το κυνηγητό, απο τον Γεναρη και μετα, την δυναμική για να αντέξει στην πίεση! Σε αυτο το διάστημα συνεχίστηκε η σημαντική συμβολή του Μαχρεζ (που για μενα ειναι σχεδον βέβαιο πως θα αναδειχτεί σε παίκτη της χρονιάς) αλλα και του Βαρντι που μπορει να μην σκοράρει οπως στην αρχή αλλα κανει πολλη δουλειά! Ωστόσο η διαφορα ειναι η εξαιρετικη παρουσία του Καντέ που εχει κανει τα περισσότερα κλεψίματα μεχρι τωρα αλλα και του Ντρινκγουοτερ που τετοια εποχή περσι ηταν αναπληρωματικός του (άτυχου φετος) Ματ Τζειμς και τωρα ειναι πια διεθνής! Οπως φυσικα της αμυντικής τετράδας που ενας προς ενας μεμονωμένα δεν θα "γέμιζαν" το μάτι αλλα ως σύνολο αποτελούν ενα απο τα τεραστια ατου! Ο Σίμπσον και ο Φουξ στα άκρα με τον αρχηγό Μοργκαν και τον απίθανο Χουτ στο κέντρο της άμυνας εχουν ανεβάσει τοσο πολυ την απόδοσης τους που με την βοήθεια του τρομερά βελτιωμένου απο τον Δεκέμβρη και μετα Κασπερ Σμάιχελ μπορουν και "κλειδώνουν" τα αποτελέσματα!

Το 1962-63 η Λεστερ ηταν στην κορυφή με εξι ματς να απομένουν και ταυτόχρονα ειχε προκριθεί στον τελικο του Κυπέλλου οπου ηταν φαβορί απέναντι στην μέτρια εκεινη τη σεζον Μαντσεστερ Γιουναιτεντ που βρισκόταν στην 13η θεση! Σε εκεινο το σημείο έπαθε μπλακ αουτ και με τεσσερις σερι ήττες έχασε το μομεντουμ με αποτέλεσμα ο τίτλος να παει στην Εβερτον! Το πικρό ποτήρι το ήπιαν μεχρι τον πάτο οι οπαδοί της αφου ηρθε και η ήττα απο τη Γιουναιτεντ με 3-1 στον τελικο του FA cup μενοντας με άδεια χέρια!
Μονο που αυτη τη φορά 53 χρονια αργοτερα το τραινο ειναι γερά πανω στις ράγες και πολυ δύσκολα πια μπορει να εκτροχιαστεί! Θα ειναι ο πιο απίθανος και ο πιο απρόβλεπτος τίτλος στην ιστορια του αγγλικού πρωταθληματος με διαφορα απο οποιαδήποτε άλλη ιστορια είδαμε να εκτυλίσσεται στο παρελθόν! Η Μπκακμπερν το 1995 προερχόταν απο τη δεύτερη θεση της περασμένης σεζον και ειχε τον πιο ακριβοπληρωμένο προπονητή στο πρόσωπο του Κένι Νταλγκλίς και τους δυο πιο ακριβούς φορ στη Βρετανία, τον Άλαν Σίρερ και τον Κρίς Σατον! Η Νότιγχαμ που λένε καποιοι, μπορει να πήρε το πρωτάθλημα το 1978 προερχόμενη απο τη Δευτερη κατηγορία ωστόσο ειχε τον Μπραιαν Κλάφ στον πάγκο και μερικούς παίκτες οπως τον γκολκιπερ Πιτερ Σιλτον ή τον φορ Τονι Γουντκοκ που ηταν περιζήτητοι και επισης ποδοσφαιριστές που ειχαν παρει τίτλο με τη Ντέρμπι Κάουντι (Μαγκοβερν, Ο ´Χεαρ και Γκεμιλ) και τη Λιβερπουλ ( Λάρι Λόιντ). Μονη ομοιότητα μπορει να βρεθεί με την Ιπσουιτς που ξάφνιασε τους πάντες το 1962 ανεβαίνοντας απο τη δεύτερη κατηγορία και πηρε τον τίτλο αλλα μιλάμε για μια άλλη εποχή και φυσικα δεν υπήρχαν οι σημερινές οικονομικές διάφορες ανάμεσα στις ομάδες κορυφής και της ουρας! Για αυτο και η Λεστερ αιχμαλώτισε όλες τις αισθήσεις των ανθρώπων που γουστάρουν να βλέπουν ποδόσφαιρο και πιστεύουν ακομη και στην εποχή των εκατομυρίων και των ξένων ιδιοκτητών πως παραμενει ενα παιχνιδι χωρις λογική και όρια!

Φυσικα οι πιο πολλοί γελάσαμε οταν ακούσαμε πως ο Ρανιερι πήγε στη Λεστερ το καλοκαιρι και σχεδον ολοι έλεγαν πως θα ειναι η πρώτη υποψήφια για υποβιβασμό! Προσωπικά ακομη και τα Χριστουγεννα και ας ηταν πρώτη πίστευα ( και το έλεγα διαρκως) πως μπορούσε να παλέψει για την τετράδα αλλα πως αποκλειοταν να παρει το πρωτάθλημα!

Ωστόσο οταν την ειδα να κερδίζει τη Τοτεναμ εκτός έδρας και κυρίως να διαλύει τη Σιτι στο Etihad άρχισα να πιστεύω πως ειχε τις δυνατότητες αλλα ολα θα κρίνονταν απο το αν θα κρατούσε την ψυχραιμία της οταν θα άρχιζαν τα δύσκολα στα τελευταία δεκα ματς! Την απάντηση μας την έδωσαν μεσα στο γηπεδο με αυτα τα επαναλαμβανόμενα 1-0 που αποδεικνύουν πως τελικά τίποτε δεν ηταν τυχαίο όλη τη σεζον! Και πιο ωραια διαφήμιση για το πιο δύσκολο πρωτάθλημα του πλανήτη ουτε με παραγγελία δεν θα μπορούσε να γίνει!

Πηγή: england365.gr