Η λογική δεν μπορεί να πει όχι στην πώληση του Βιεϊρίνια

Tις τελευταίες ημέρες παρατηρώ από απόσταση τις αντιδράσεις και τη στάση των φίλων του ΠΑΟΚ, όπως και της διοίκησης, απέναντι στο «πώληση Βιεϊρίνια στην Μπλάκμπερν» ενδεχόμενο.

Διαβάζω στα ρεπορτάζ ότι η αγγλική ομάδα είναι διατεθειμένη να προσφέρει στον ΠΑΟΚ περί τα 4,5 εκατ. ευρώ, αλλά η διοίκηση δεν θα πάρει στα σοβαρά αυτή την πρόταση, ακόμη και αν φτάσει, διότι, λέει, η παραχώρησή του θα προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων.

Είναι μια κουβέντα το τι πιστεύει και αντιλαμβάνεται ο ΠΑΟΚ για τον Βιεϊρίνια, που σε 5 μήνες κλείνει τα 26 του χρόνια. Είναι μια ολόκληρη συζήτηση δηλαδή το τι κάνει ο ΠΑΟΚ από την ώρα που ο δωροθέτης Φερνάντο Σάντος, ο οποίος έκανε στον ΠΑΟΚ το δώρο να φέρει και να εξελίξει τον συμπατριώτη του μεσοεπιθετικό, αποχώρησε από την Τούμπα. Στην πραγματικότητα ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να κάνει τίποτα για να εξελίξει στη συνέχεια τον Βιεϊρίνια. Πώς να το κάνει από τη στιγμή που αναγκάστηκε να αλλάξει τρεις προπονητές σε διάστημα μιας αγωνιστικής σεζόν. Είναι κανόνας, δηλαδή ικανή και αναγκαία συνθήκη για την εξέλιξη ενός ποδοσφαιριστή η σταθερή και για καιρό συνεργασία με έναν προπονητή. Ο ΠΑΟΚ αναγκάστηκε να γίνει παραβάτης του κανόνα. Για την οικονομία της κουβέντας, όμως, ας προχωρήσουμε παρακάτω.

Αν ο ΠΑΟΚ έχει την εντύπωση ότι η φετινή θα είναι μια σεζόν κατά της οποίας τη διάρκεια ο Βιεϊρίνια θα εξελιχθεί με τον Μπόλονι αλλά και θα μπει στη βιτρίνα του Europa League, τότε καλά κάνει να πάρει το ρίσκο να τον κρατήσει εδώ για ακόμη μια χρονιά. Το ρίσκο που θα αναλάβει, όμως, είναι μεγάλο. Αφενός επειδή δεν έχει ακόμη πάρει υπογραφή του Βιεϊρίνια σε νέο συμβόλαιο και, αφετέρου, διότι αν η σεζόν δεν κυλήσει καλά, η πορεία θα έχει αρνητική επίδραση στην υπεραξία που έχει σήμερα, στα 25 μισό του, ο Πορτογάλος.

Αν δεν έχει την παραπάνω εντύπωση ο ΠΑΟΚ για τον Βιεϊρίνια και δει το φαξ της Μπλάκμπερν να φτάνει στο γραφείο του, πρέπει να τον πουλήσει. Και να αλλάξει εποχή. Να μπει σε αυτή που ζει σήμερα το ποδόσφαιρο, δηλαδή σε αυτή που αρνούνται να μπουν οι ελληνικές ομάδες. Ισχυρίζομαι το ίδιο για τον Ολυμπιακό και τον Τοροσίδη, για τον Παναθηναϊκό και τον Λέτο ή τον Νίνη, για την ΑΕΚ και τον Μανωλά. Κάποτε οι ελληνικές ομάδες πρέπει να αντιληφθούν ότι μόνο αυτή η μέθοδος δημιουργεί προοπτική για τα κλαμπ του μεγέθους των ελληνικών. Καλλιέργεια ποδοσφαιριστών, εξέλιξη, ανέλιξη, πώληση τη στιγμή που η υπεραξία κάνει limit up. Η ελληνική αγορά δεν θα αποκτήσει ποτέ το βάρος της ιταλικής, της πορτογαλικής, της γαλλικής. Δεν θα μπορέσει ποτέ να πουλήσει ακριβά σε Αγγλία, Ισπανία, Γερμανία. Ναι, αν φορούσε τη φανέλα μιας πορτογαλικής ομάδας ο ίδιος Βιεϊρίνια θα κόστιζε πάνω από 7 εκατ. ευρώ. Θα ήταν τέτοια η τιμή του. Διότι την τιμή την ορίζει η αγορά, όχι η επιθυμία του πωλητή. Και η ελληνική αγορά δεν θα μπορέσει ποτέ να φτιάξει τόσο ακριβή βιτρίνα για να πουλά ακριβά.

Με τους ποδοσφαιριστές και τα χιλιόμετρά τους δεν συμβαίνει αυτό που ισχύει στα αυτοκίνητα. Δεν σημαίνει δηλαδή ότι όσο περισσότερα χιλιόμετρα κάνει ο παίκτης τόσο πέφτει η αξία του. Μέχρι τα 25-26 ισχύει το αντίθετο. Συνήθως η υπεραξία ανεβαίνει, δεν πέφτει. Ολα αυτά όμως μόνο μέχρι αυτή την ηλικία. Μετά τους πιάνει και τους ποδοσφαιριστές το σύνδρομο του αυτοκινήτου. Η τιμή επηρεάζεται από την παλαιότητα. Διότι η ακμή, με εξαίρεση τη θέση του τερματοφύλακα, έρχεται μέχρι τα 25-26. Μετά, συνήθως, αρχίζει η παρακμή. Κι ο ΠΑΟΚ αυτό το κεφάλαιο, τον Βιεϊρίνια, τουλάχιστον αυτή την εποχή δεν αντέχει να το δει να παρακμάζει.

Τον ήθελες τον ΟΦΗ στη Super League, για πες τώρα πώς θα παραμείνει στην κατηγορία;
Ναι, τον ήθελα, για τις θυσίες και τους κόπους των Ομιλιτών, που πραγματικά στερήθηκαν τα υλικά αγαθά τους προκειμένου να βοηθήσουν τον Ομιλο να επιστρέψει εκεί που του πρέπει. Και ναι, συμφωνώ, είναι μια πολύ δύσκολη δουλειά αυτή που έχει μπροστά του ο ΟΦΗ. Διότι οι ποδοσφαιριστές που είχε στο ρόστερ του δεν προλαβαίνουν να καθίσουν, να ξεκουραστούν πολύ κι ενώ το σώμα διατάσσει να κάνουν διακοπές για τουλάχιστον 25 ημέρες. Στη θέση του ΟΦΗ θα κρατούσα ασυζητητί τον Νίκο Αναστόπουλο, όχι μόνο επειδή είναι ο προπονητής της ανόδου, αλλά και επειδή μόνο εκείνος ξέρει πόσο έχει κουραστεί καθένας εκ των ποδοσφαιριστών και τι είδους διαχείριση θέλει ο καθένας ξεχωριστά προκειμένου να μη μείνει από λάδια στη διάρκεια μιας τόσο απαιτητικής σεζόν όσο είναι αυτή που έχει μπροστά του ο ΟΦΗ. Και μέσα στο πλαίσιο των οικονομικών δυνατοτήτων ο σύλλογος πρέπει να ψάξει ποδοσφαιριστές που συνδυάζουν εμπειρία και πνευμόνια και φυσικά δεν κουβαλούν την κόπωση μιας αντίστοιχης διαδικασίας, δηλαδή ούτε παίκτες των ομάδων που συμμετείχαν στα play off της Football league ούτε και ποδοσφαιριστές που είχαν υποχρεώσεις τούτο το καλοκαίρι.

Για τον ΟΦΗ τα δύσκολα είναι μπροστά. Διότι το μέγεθος και η ιστορία του επιβάλλουν να μην κινδυνέψει να γίνει ασανσέρ. Πρέπει οπωσδήποτε να μείνει στην κατηγορία του, στη Super League. Και δεν είναι αρκετά ούτε το όνομα ούτε ο ενθουσιασμός του κόσμου για να του εξασφαλίσουν την παραμονή.

ΠΗΓΗ: sday.gr