Τα ματς που δεν σε αφήνουν να πλήξεις

Εγραφα και τον Μάρτιο, όταν ξαναβρέθηκαν αντίπαλοι σε πάγκους ο Κένι Νταλγκλίς με τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον, πως από μόνο του το γεγονός αυτό βοηθάει για να υπάρχει αλατοπίπερο στην αιώνια κόντρα. Μάλιστα, με τις ομάδες να είναι με διαφορά έξι πόντων στη βαθμολογία μεταξύ τους, είναι σημαντικό για τη Λίβερπουλ να μη χάσει επαφή με την κορυφή, αλλά και για τη Γιουνάιτεντ, που έδειξε σημάδια κούρασης μετά το άκρως εντυπωσιακό ξεκίνημά της, να ανακάμψει αγωνιστικά, γιατί βαθμολογικά δεν έχει πρόβλημα.

Εκείνο που δεν πρέπει κανείς να λησμονεί είναι πως σε κόντρες αυτού του επιπέδου δεν έπαιξε ρόλο η αγωνιστική κατάσταση. Οποιος προσπαθεί να προσεγγίσει ματς της Λίβερπουλ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με αγωνιστικά κριτήρια κινδυνεύει να αποτύχει παταγωδώς, ακριβώς γιατί ποτέ δεν έπαιξε ρόλο η φόρμα σε αυτά τα ματς, ούτε φυσικά η βαθμολογική θέση. Φάνηκε και σε εκείνο το ματς του Μαρτίου, όταν η Λίβερπουλ νίκησε 3-1 τη Γιουνάιτεντ, με το σκορ μάλιστα να είναι 3-0 μέχρι τις καθυστερήσεις, οπότε μείωσε ο «Τσιτσαρίτο» Ερνάντεζ. Ο Κάουτ μπορεί να σημείωσε χατ τρικ, αλλά ο Λουίς Σουάρες ήταν ο άνθρωπος του αγώνα και η εικόνα εκείνη τη μέρα της Λίβερπουλ έδωσε πόντους στον Νταλγκλίς για να ανανεωθεί η σύμβασή του και να μείνει στον πάγκο ως κανονικός και όχι ως υπηρεσιακός τεχνικός.

Η αντιπαλότητα των δύο τεράστιων συλλόγων είναι «αιώνια», σε αντίθεση με την όποια φόρμα, που είναι πάντα παροδική. Μην ξεχνάτε πως η Γιουνάιτεντ στη δεκαετία του '70 και του '80 (όταν η Λίβερπουλ σάρωνε τους τίτλους και τα ευρωπαϊκά Κύπελλα) μπορεί να έχανε από την Κόβεντρι, τη Σουόνσι, τη Λέστερ και τη Γουότφορντ στο «Ολντ Τράφορντ», αλλά κόντρα στους «ρεντς» μεταμορφωνόταν! Μάλιστα, από τον Απρίλιο του 1982 έως τον Μάρτη του 1990 η Λίβερπουλ κατάφερε να νικήσει μόλις δύο φορές τη Γιουνάιτεντ, είτε στο «Ανφιλντ» είτε εκτός έδρας, αν και σε αυτό το διάστημα κατέκτησε έξι πρωταθλήματα! Και η Γιουνάιτεντ, παρά την αναμφισβήτητη υπεροχή της την τελευταία
δεκαπενταετία, είδε τη Λίβερπουλ να την κερδίζει τρεις φορές στο «Θέατρο των Ονείρων» με ισάριθμα γκολ του Μέρφι, συν το επιβλητικό 4-1 το 2009, αν και είχε βρεθεί πίσω στο σκορ. Προσθέστε το διάστημα της τριετίας 2000-2003, κατά το οποίο η Λίβερπουλ νίκησε σε όλες τις διοργανώσεις έξι φορές σε επτά ματς πριν συντριβεί τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς με 4-0 για να μπερδευτείτε οριστικά. Προβλέψεις σε τέτοια ματς είναι ανούσιες. Το μόνο που πιστεύω σίγουρα είναι πως θα έχουμε γκολ, αφού στα ματς ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες ομάδες του αγγλικού ποδοσφαίρου το πιο σπάνιο αποτέλεσμα είναι το 0-0. Το συναντάμε μόνο δύο φορές τον Σεπτέμβρη του 2005 και τον Δεκέμβριο του '89 και μόνο στο «Ανφιλντ».

Η αναμέτρηση των Μανκούνιανς με τους Μερσεϊσάιντερς συγκλονίζει ακόμη και στη χειρότερή τους μέρα! Στο τελευταίο ματς που είχαν βρεθεί αντίπαλοι ο Φέργκιουσον με τον Νταλγκλίς, πριν αποχωρήσει τον Φλεβάρη του 1991 ο Κένι από το «Ανφιλντ», η Λίβερπουλ είχε διαλύσει τη Γιουνάιτεντ με 4-0, κάτι που επανέλαβε πριν από λίγους μήνες με άλλο σκορ, ωστόσο η εικόνα των πρωταθλητών φέτος δεν αφήνει περιθώρια για τέτοιες σκέψεις. Κατά καιρούς υπήρξαν επικά ματς όπως το 3-3 του 1988 (όταν η Λίβερπουλ προηγήθηκε 3-1) και του 1994 (όταν η Γιουνάιτεντ είχε προηγηθεί 0-3 στο εικοσάλεπτο), όπως και το 3-2 με το οποίο το 1999 πέρασε νικηφόρα η Γιουνάιτεντ. Υπάρχουν κάποια ντέρμπι στον πλανήτη που έχουν τη δυνατότητα να καθηλώνουν και σίγουρα ένα από αυτά, μαζί με το Μπαρτσελόνα - Ρεάλ, είναι το συγκεκριμένο.

Και οι δύο ομάδες θέλουν, ανεξαρτήτως αν διακυβεύεται κάτι από το παιχνίδι, τη νίκη σε τέτοια ματς, αφού οι οπαδοί λατρεύουν να κερδίζουν την ομάδα που... μισούν όσο καμία άλλη! Ο,τι και να γίνει, αποκλείεται να πλήξουμε το μεσημέρι, γιατί και μόνο ο χαρακτήρας των δύο προπονητών, που έχουν ξεκάθαρες ποδοσφαιρικές απόψεις, θα βοηθήσει να δούμε ανοιχτό παιχνίδι.

Ωρα για ισοπαλία

Αυτό το ντέρμπι είναι μάλλον... αψυχολόγητο. Είναι τόσες πολλές οι διακοπές του πρωταθλήματος, λόγω Εθνικής και των ομάδων «α» και «β», που μας έχουν δημιουργήσει συγκεχυμένη εικόνα για τους δυο αντιπάλους. Κι αν για τον Ολυμπιακό είναι γνωστή από πέρυσι η ποιότητα του ρόστερ του, για την ΑΕΚ οι τόσες πολλές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα αφήνουν τα πάντα ανοικτά. Θεωρητικά οι «ερυθρόλευκοι» έχουν ένα μικρό προβάδισμα, αλλά για το σημερινό ματς στο ΟΑΚΑ νομίζω πως ήρθε η ώρα για ισοπαλία, που θα είναι και η πρώτη σε παιχνίδι πρωταθλήματος έπειτα από 4 χρόνια ανάμεσα στους δύο αντιπάλους.