Είναι μέρες τώρα που θέλω να γράψω για τα καθέκαστα στο Β΄ Γκρουπ, αλλά άντε. Σήμερα έχουμε πρωταθλητή Κύπρου μετά από ένα συναρπαστικό πρωτάθλημα στο πάνω γκρουπ και θα κάτσω ν' ασχοληθώ με την παρωδία; Άστε που το θέμα εξαντλήθηκε μετά τα αστρονομικά σκορ. Ας κάτσουν οι ιθύνοντες να βρουν λύσεις για αλλαγές. Όχι βέβαια μπαλώματα και βολέματα, ως συνήθως. Θα τα παρακολουθούμε, όμως. Ας πάμε σε κάτι πιο “ωραίο”, που είναι θέμα παγκόσμιας κλίμακας εδώ και χρόνια. Φαινόμενο Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Έχει πιάσει πάτο. Κυριολεκτικά. Συμβαίνουν αδιανότητα πράγματα. Δεν είναι απλώς μία κακή σεζόν και λες θα περάσει, επειδή π.χ. προέκυψε απίστευτος αριθμός τραυματισμών. Είναι όλα λάθος. Και την ίδια στιγμή έχει γίνει τέτοιο μπουρδούκλωμα, που κανένας δεν είναι σίγουρος ποια είναι τελικά η λύση. Ακόμη και μετά τα απανωτά ρεζιλίκια. Μιλούμε για το απόλυτο «φρενοκομείο».

Ας μην πάμε πίσω στις εποχές Μόγιες, Φαν Χάαλ, Μουρίνιο, Σόλσκιερ, Ράγκνιγκ. Έγιναν και εκεί πολλές κακές επιλογές. Σε όλα τα επίπεδα και πολλά πράγματα, ήρθαν ως φυσιολογική εξέλιξη να βρουν την εποχή Τεν Χάαγκ. Φοβερή εποχή. Έγινε πολύς ντόρος για την περσινή χρονιά. Ότι οδήγησε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Τσάμπιονς Λιγκ, ότι κατέκτησε το Λιγκ Καπ. Αν ένα κυπελλάκι (αυτό είναι το Λιγκ Καπ) είναι σούπερ επιτυχία για τη Γιουνάιτεντ μετά από 7 χρόνια, τι να πει κανείς; Εντάξει, πέστε δύο καλές κουβέντες, αλλά όχι και ένα κάρο εγκώμια. Α, ναι, πήγε και τελικό κυπέλλου. Έχασε, όμως. Στο Γιουρόπα Λιγκ πήγε ημιτελικό και τον σκούπισε η μέτρια εκείνη την εποχή Σεβίλη. Κανένας δεν έκατσε να αναλύσει ότι η Γιουνάιτεντ τερμάτισε μεν 3η, αλλά είχε μόλις 15 γκολ διαφορά υπέρ στον συντελεστή τερμάτων (η Σίτι είχε 61, η 4η Νιούκασλ 35), ότι σκόραρε μόλις 58 γκολ (8η καλύτερη επίθεση). Ότι πόνταρε πολύ στον Ράσφορντ, ότι έγινε ομάδα της αντεπίθεσης και του ταμπουρώματος, ότι είχε ανησυχητικά στατιστικά στις τελικές προσπάθειες των αντιπάλων, αν και αυτό δεν αποτυπώθηκε σε γκολ. Αλλά δεκτό, ξεκίνησε καλά, είχε βάση να πάει παραπάνω στην τρέχουσα χρονιά.

Ότι να 'ναι

Αρχίζει ο μεταγραφικός σχεδιασμός και το πλάνο προγραμματισμού. Και μπορεί οι Γκλέιζερς να μην είναι χουβαρντάδες, αλλά λεφτά έδωσαν. Ας δούμε δύο παραδείγματα. Ο Τεν Χάαγκ (αφού δεν υπάρχει πραγματικός Υπεύθυνος μετεγγραφών) θέλει Μάουντ. Πληρώνει αδρά και παίρνει έναν παίκτη που το συμβόλαιό του λήγει σε ένα χρόνο και σε μία θέση που έχει τον Φερνάντεζ και τον Έρικσεν. Ξοδεύει δηλαδή το κονδύλι του στη μεσαία γραμμή, σε θέση που έχει επιλογή και ψάχνει για δανεικό «κόφτη». Ήταν τυχερός που του βγήκε ο Μαϊνόο. Αλλά, πόσα να σου κάνει ένας 18χρονος; Ξέρει πως ο Μαλάσια θα λείψει πιθανότατα όλη τη σεζόν και πως ο Σο έχει συχνά θέματα τραυματισμών. Αλλά δίνει δανεικούς δύο παίκτες που θα τους έδιναν λύσεις στο αριστερό άκρο της άμυνας. Στην αρχή της σεζόν βάζει στον πάγο τον Σάντσο και τον Δεκέμβριο τον στέλνει δανεικό. Ξέρει πως ο Ράσφορντ (λόγω των συνεχόμενων τραυματισμών Μαρσιάλ) θα χρειαστεί να μετακινηθεί κάποιες φορές κορυφή και δίνει δανεικό τον Πελίστρι. Α, η ομάδα προχώρησε σε πενταετή ανανέωση του συμβολαίου του δεξιού αμυντικού Νταλότ. Ο οποίος φέτος φέρει ξεκάθαρη ευθύνη σε 9 τέρματα που δέχτηκε η ομάδα, συν τις γκάφες που δεν στοίχισαν.

Άβυσσος

Φέτος, λοιπόν, για να πάμε στα αγωνιστικά: Της πέφτει όμιλος λουκούμι στο Τσάμπιονς Λιγκ. Καταφέρνει να μείνει τέταρτη πίσω από Γαλατάσαραϊ και Κοπεγχάγη. Τις οποίες κέρδιζε, αλλά βρήκε τρόπο να χάσει το προβάδισμα λόγω χαώδους αμυντικής συμπεριφοράς. Στο Λιγκ Καπ τρώει μία ωραία τριάρα από τη Νιουκάσλ. Στο Κύπελλο, αποκλείει τη Λίβερπουλ (ίσως η μόνη της μεγάλη μέρα στη σεζόν), κερδίζει 3-0 την Κόβεντρι της Τσάμπιονσιπ (Β΄Κατηγορία) στον ημιτελικό και περνά τελικά στα πέναλτι, αφού στην παράταση δέχτηκε γκολ που ακυρώθηκε ως οφσάιντ για ένα... νύχι. Πιθανότατα θα τερματίσει 8η στο πρωτάθλημα, αφού έχει κάνει ρεκόρ σε ήττες, αρνητικό ρεκόρ σε τέρματα κατά (δέχτηκε και περισσότερα απ' όσα πέτυχε), είχε κάποια εφιαλτικά βράδια, έγινε μετρ στο αν δέχεται τέρματα στο τέλος. Η τεχνική ανάλυση λέει πως είναι ομάδα χωρίς αγωνιστικά μοτίβα επίθεσης και αδυναμία δημιουργίας. Πώς θα σκοράρει ο Χόιλουντ, όταν βρίσκει μία φάση κάθε δύο ματς; Μία ομάδα, με ακαταλαβίστικο τρόπο πρέσινγκ και ανορθοδοξη άμυνα, ακόμη και όταν μαζεύεται. Το γεγονός πως πέρα από τα γκολ, οι ομάδες, ακόμη και οι πιο αδύναμες, κάνουν πάρτι στα πέριξ και εντός (σε επαφές με την μπάλα και ευκαιρίες) της περιοχής της Γιουνάιτεντ είναι ενδεικτικό. Σαφώς και έχει κάνει σοβαρά λάθη ο Ονανά. Αλλά έχει χρειαστεί να επέμβει όσο κανείς άλλος τερματοφύλακας. Αλήθεια, πόσο συγκεντρωμένος μπορεί να είναι, όταν σε κάθε αγώνα μόλις η αντίπαλη ομάδα περνά το κέντρο, αμέσως στέκεται στις μύτες των ποδιών του;

Ως... νάρκισσος

Και, όμως, ο Τεν Χάαγκ λέει πως για όλα φταίνε οι πολλοί τραυματισμοί. Επιμένει πως είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να οδηγήσει τη Γιουνάιτεντ. Ότι εκεί στο «Ολντ Τράφορντ» έχει ξεκινήσει μία οικοδόμηση ομάδας. Θεωρεί την πρόκριση επί της Κόβεντρι ως επιτυχία. Και όμως στο στάδιο, αντί οι οπαδοί να τον γιουχαΐζουν άγρια, απλώς παρακολουθούν. Άντε ν' ακούσεις κάποια «μπου» χλιαρά, όσα τα χειροκροτήματα, αφού υπάρχουν και τέτοια. Έχουν χάσει τον μπούσουλα οι μόνιμοι θαμώνες στο «Ολντ Τράφορντ». Υπάρχει κόσμος που ακόμη τον στηρίζει και θεωρεί πως δεν φέρει καμία ευθύνη. Πως πρέπει να μείνει. Η τάση της Διοίκησης είναι, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, να τον κρατήσει, αν κερδίσει το κύπελλο. Αν, δηλαδή, σπάσει ο «κόκκινος» διάβολος το πόδι του και κερδίσει τη Σίτι. Θα αλλάξει κάτι; Θα γίνει καλύτερος; Θα γίνουν πιο καλοί οι παίκτες, οι περισσότεροι εκ των οποίων είτε είναι μέτριοι (και δεν πρόκειται να τους αγοράσει κανένας όπως υπολογίζει ο σύλλογος), είτε μπούχτισαν είτε αλωνίζουν σε ένα περιβάλλον του «κάνε ό,τι θέλεις»... Ο Σερ Ράτκλιφ άλλαξε όλα τα πρόσωπα στις ποδοσφαιρικές διοικητικές θέσεις. Μένει η πιο σημαντική απόφαση, αυτή εντός γηπέδου. Έχει πάρει την απόφαση; Θα κρατήσει τον Τεν Χάαγκ; Θα τον διώξει μετά τον τελικό; Θα σταματήσει όλην αυτήν την άνευ σταματημού κατρακύλα;

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ