Η σημασία της "Κόκκινης Παπαρούνας" στις αγγλικές φανέλες

 Πρόκειται για μία στιλιζαρισμένη παπαρούνα, «Poppy» στ’ αγγλικά, σύμβολο του «Remembrance Day», της ημέρας μνήμης όλων των πεσόντων, και όλων των πολέμων του Ηνωμένου Βασίλειου στις χώρες, αποικίες ή πρώην της βρετανικής Κοινοπολιτείας. Ένα σύμβολο, που θα βρίσκεται υποχρεωτικά κολλημένο στις φανέλες μέχρι και την 11η Νοεμβρίου γιατί εκείνη την ημέρα του μακρινού 1918, με το Σύμφωνο του Κομπιέν είχε υπογραφεί η οριστική εκεχειρία με τους Βέλγους.

 Ο συμβολισμός της παπαρούνας οφείλεται σε μία ιδέα του Καναδού στρατιώτη, Τζον ΜακΚρέι, που μετά εξελίχθηκε και σε ομώνυμο, διάσιμο ποίημα του, το οποίο, δυστυχώς εμπνεύστηκε το 1915 παρατηρώντας τα δεκάδες πτώματα από τις μάχες των Φλάνδρων, καλυμμένα με τα συγκεκριμένα, κόκκινα λουλούδια.  

 Στην Premier League ο συμβολισμός του, αλλά και η «Ημέρα Μνήμης» άρχισαν να τιμώνται, κάθε χρόνο, σε κάθε γήπεδο, και από την κάθε ομάδα από το 2007, απόλυτα λογικό όμως να υπήρξαν και περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που αρνήθηκαν, κατηγορηματικά να το κολλήσουν στις φανέλες τους.

 Ο πρώτος, ας «πούμε»… αποστάτης υπήρξε ο πρώην Σέρβος αμυντικός μέσος των Τσέλσι και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Νεμάνια Μάτιτς γιατί εκείνο το σύμβολο, ξεκαθαρίζοντας πως σεβόταν απόλυτα τη βρετανική Ιστορία, για κάποιο λόγο του θύμιζε σε υπερβολικό βαθμό τους βομβαρδισμούς που είχε βιώσει πιτσιρικάς στην πόλη του Σάμπατς.

 Ενώ ο δεύτερος υπήρξε ο Ιρλανδός ποδοσφαιριστής της Στόουκ Σίτι, και σήμερα της Ρέξαμ, Τζέιμς ΜακΛιν που για εκείνη του την άρνηση, αναγκάστηκε επί σχεδόν δύο μήνες να κυκλοφορεί με αστυνομική συνοδεία φοβούμενος για τη ζωή του.

 Επιχειρηματολογώντας, και με το δίκιο του για την απόφασή του, ο ΜακΛιν είχε ζητήσει από τους Άγγλους να σεβαστούν το γεγονός ότι ήταν γέννημα θρέμμα του Ντέρι. Μίας πόλης που, δυστυχώς έμεινε στην Ιστορία το ‘72 ως σκηνικό του «Bloody Sunday», μίας από τις πλέον βίαιες και μαύρες στιγμές των Βόρειο Ιρλανδικών διαφωνιών που εξελίχθηκε σε τραγωδία όταν ο βρετανικός στρατός άνοιξε πυρ και σκότωσε επί τόπου 13, άοπλους διαδηλωτές, συν έναν ακόμη που υπέκυψε στα τραύματά του τρεις μήνες αργότερα.