Για τους «Citizens» και τον Ισπανό τεχνικό της, που μεσοβδόμαδα είχε ανανεώσει, για μία ακόμη σεζόν την παραμονή του στο, γαλάζιο, Μάντσεστερ ήταν η 5η συνεχόμενη ήττα, σε όλες τις διοργανώσεις, μετά το Carabao Cup, πάλι από την Τότεναμ, τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας, για το Champions League, τις Μπόρνμουθ, Μπράιτον για το πρωτάθλημα.

 Ήταν επίσης η πρώτη ήττα της Σίτι μες στο «Etihad», ύστερα από 52 συνεχόμενα παιχνίδια: από τον Νοέμβριο του ’22, με τη Μπρέντφορντ. Η πλέον βαριά, εντός έδρας μετά το 1-5 από την Άρσεναλ το 2003, στο τότε ακόμη «Main Road». Η πρώτη, από το μακρινό 1956 και την Τσέλσι, κάτοχος του τίτλου που χάνει πέντε συνεχόμενους αγώνες, σε όλες τις διοργανώσεις. Η πρώτη φορά, από τον Απρίλιο του 2006, με τότε προπονητή τον Στιούαρτ Πιρς που η Σίτι γνωρίζει πέντε συνεχόμενες ήττες και επίσης η πρώτη, από τον Μάρτιο του ’16, επί ημερών Μανουέλ Πελεγκρίνι που χάνει τρία συνεχόμενα παιχνίδια στο πρωτάθλημα. Ενώ όσον αφορά στον Πεπ Γκουαρντιόλα, ήταν η δεύτερη βαρύτερη ήττα καριέρας μετά το 2014 και το 0-4 από τη Ρεάλ Μαδρίτης, τότε όμως ως τεχνικός της Μπάγερν Μονάχου.

 Όλα τους αρνητικά ρεκόρ, που έπεσαν μέσα σ’ ένα 90λεπτο, όσα χρειάστηκαν οι Μάντισον (με δύο γκολ, ανήμερα μάλιστα των 28ων γενεθλίων του), Πόρο και Τζόνσον για να τρυπήσουν μία εύθραυστη άμυνα, που με τους Ουόκερ, Στόουνς, Γκβαρντιόλ και Ακάντζι δεν προσφέρει πλέον καμία ασπίδα προστασίας στον Έντερσον.

 Αυτές ακριβώς τις αδυναμίες εκμεταλλεύτηκε ο Ποστέκογλου που, με τους Μάντισον, Σον, Σολάνκε και Κουλουσέφσκι επιτέθηκε κατά κύματα βραχυκυκλώνοντας τους αργούς αμυντικούς, παράλληλα προσέχοντας, με τους Σαρ, Μπισούμα, αλλά και τον αλάνθαστο Βικάριο, που απέκρουε τα πάντα, ακόμη και τα… οφ-σάιντ, τις όποιες τυχόν, αντεπιθέσεις των υποτονικών, Χάλαντ, Γκιουντογκάν, Σαβίνιο, Σίλβα ή Φόντεν, έτη φωτός μακριά από τον τίτλο του κορυφαίου ποδοσφαιριστή της περυσινής Premier.

 Η ειρωνεία της τύχης είναι, ότι ο αγώνας για τη Σίτι είχε ξεκινήσει με τις καλύτερες προϋποθέσεις σ’ ένα κλίμα πανηγυρικό, τόσο γα την ανανέωση του Γκουαρντιόλα, όσο για την απονομή της «Χρυσής Μπάλας» στον, τραυματία Ρόντρι. Ήδη όμως από το 52’, τη στιγμή που ο Πόρο πετύχαινε το 0-3, αφενός το «Etihad» άρχισε σταδιακά ν’ αδειάζει. Αφετέρου, οι ταξιδιώτες από το Λονδίνο, οπαδοί της Τόττεναμ φώναζαν ρυθμικά «Γκουαρντιόλα, πρόσεχε γιατί αύριο βλέπουμε να σε απολύουν».

 Απίστευτο, και όμως αληθινό να ειπωθεί κάτι τέτοιο για τον άνθρωπο που κατέκτησε τις τέσσερις τελευταίες, και μάλιστα συνεχόμενες Premier League ή τις έξι, από τις τελευταίες εφτά. Όπως απίστευτη είναι και η πορεία του «δικού» μας, Άγγελου Ποστέκογλου. Γεννημένου του ’65 στη Νέα Φιλαδέλφεια, μετανάστη από τα πέντε του στη Μελβούρνη, ανέκαθεν όμως δηλωμένου οπαδού, τόσο της ΑΕΚ, όσο της… Λίβερπουλ.

 Ενός «ξεροκέφαλου» πρώην παίκτη του, σκληρού Αυστραλιανού ράγκμπι (Australian Rules), αλλά και πρώην υπαλλήλου σε τράπεζα, που έκανε πράξη το πάθος του για την, κανονική μπάλα κατακτώντας, ως προπονητής ένα Κύπελλο Ασίας με την εθνική Αυστραλίας, τοπικά πρωταθλήματα με Σάουθ Μέλμπουρν και Μπρισμπέιν, Ιαπωνίας με την Γιοκοχάμα, treble με τη Σέλτικ στη Σκωτία, αφού όμως πρώτα είχε απολυθεί από την Παναχαϊκή με 16 νίκες, 9 ισοπαλίες, 8 μόλις ήττες σε συνολικά 33 παιχνίδια, από τις 12 Μαρτίου, έως τις 22 Δεκεμβρίου του ’08. Και που σήμερα, μετά το θριαμβευτικό και αφοπλιστικό 0-4 έκανε τη Μεγάλη Βρετανία να παραμιλάει για τον άνθρωπο που ξεφτίλισε τον Γκουαρντιόλα, και μάλιστα για 2η φορά σε διάστημα δύο εβδομάδων…