Πλάκα, πλάκα, από το ’92, από τότε δηλαδή που η First Division άλλαξε ονομασία το αγγλικό πρωτάθλημα το κατέκτησαν ένας Σκοτσέζος (Φέργκιουσον), ένας Γάλλος (Βενγκέρ), ένας Πορτογάλος (Μουρίνιο), τέσσερις Ιταλοί (Μαντσίνι, Αντσελόττι, Κόντε, Σάρι), ένας Χιλιανός (Πελεγκρίνι), ένας Γερμανός (Κλοπ) κι όπως όλα δείχνουν ένας Ολλανδός (Σλοτ). Ουδέποτε όμως Άγγλος: αλλά θα γίνει κι αυτό. Αργά ή γρήγορα εκείνος θα είναι ο πρώτος που θα σπάσει την «κατάρα» και θα στεφθεί πρωταθλητής.
Τώρα, από πού ακριβώς πηγάζουν αυτές η βεβαιότητα και αισιοδοξία, κανείς δεν το γνωρίζει. Είναι καθαρά θέμα ενστίκτου, όσφρησης, ταλέντου κάποιων ανθρώπων να διαβάζουν το μέλλον και να διαβλέπουν συγκεκριμένες πορείες και καταστάσεις. Εδώ υπάρχουν ειδικοί που δοκιμάζουν μία ρόγα σταφυλιού και σου λένε με ακρίβεια τι κρασί θα βγάλει. Άλλοι που βλέπουν πως παίζει ένας 8χρονος και ήδη ξέρουν ότι θα γίνει ο επόμενος Μαραντόνα. Ένστικτο και όσφρηση. Έτσι ήταν πάντα, προφανώς η ανθρώπινη φύση.
Για παράδειγμα, στην Καταλονία ήξεραν ήδη ότι ο Γκουαρντιόλα σκεφτόταν ποδοσφαιρικά, πολύ πιο γρήγορα απ’ όταν ο ίδιος αγωνιζόταν. Στην Τοσκάνα, κυκλοφορούσε η φήμη ενός τραπεζικού υπαλλήλου, ονόματι Μαουρίτσιο Σάρι που τα Σαββατοκύριακα έκανε τους ερασιτέχνες πιτσιρικάδες του να παίζουν ένα ποδόσφαιρο από άλλον πλανήτη. Ενώ κάποτε, ο Άγιαξ ρώτησε τον στρατιωτικό Ρίνους Μίχελς, που είχε σταματήσει τη μπάλα λόγω σοβαρού τραυματισμού στη μέση, μήπως ενδιαφερόταν ν’ αναλάβει την ομάδα και μετά είδαμε όλοι τα αποτελέσματα.
Κάπως παρόμοια είναι και η περίπτωση του Κρις Ντέιβις. Από τότε που οι γιατροί, μόλις στα 19 του, του έκοψαν λόγω σοβαρού τραυματισμού το ποδόσφαιρο, στη 2η ομάδα της Ρέντινγκ και από τότε που τον συμβούλεψαν ν’ ασχοληθεί με ό,τιδήποτε άλλο διάβαζε μέρα νύχτα την Τέχνη της προπονητικής, της τακτικής, αλλά και της ανάλυσης αγώνων.
Αρχικά πήγε στη Νέα Ζηλανδία, μετά επέστρεψε στην Αγγλία κα «φοίτησε» επί 13 χρόνια δίπλα από τον Μπρένταν Ρότζερς, στη Σουόνσι, στη Λίβερπουλ, στη Σέλτικ και τη Λέστερ. Πριν δύο χρόνια τον κάλεσε ο Ποστέκογλου στην Τόττεναμ και πέρυσι, τη στιγμή που η Άστον Βίλλα έβγαινε στο Champions League και η άλλη ομάδα της πόλης έπεφτε στην 3η κατηγορία, τον κάλεσε η Μπέρμινγκαμ για ν’ ανοίξουν μαζί έναν νέο κύκλο.
Μόνο ένα χρόνο χωρίζουν τις δύο ιστορικές ομάδες της πόλης: η Άστον Βίλλα ιδρύθηκε το 1874, πριν από 151 χρόνια, η Μπέρμινγκαμ το 1875. Στο palmares τους δεν υπάρχει καμία απολύτως σύγκριση. Η Βίλα έχει κατακτήσει 7 πρωταθλήματα, 7 κύπελλα, 5 Λιγκ- Καπ, 1 Τσάριτι Σιλντ, 1 Κύπελλο Πρωταθλητριών, 1 ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και 1 Ιντερτότο. Ενώ η Μπέρμινγκαμ μόνο 2 Λιγκ- Καπ. Και τότε πως πείστηκε ο Ντέιβις ν’ αναλάβει την τεχνική ηγεσία μίας διαλυμένης ομάδας που την περυσινή σεζόν άλλαξε έξι προπονητές, ανάμεσά τους και τον Ουέιν Ρούνεϊ, κι ενώ είχε προτάσεις και από ομάδες της Championship;
Για όλα ευθύνεται ο Τομ Μπρέιντι, θρύλος του Αμέρικαν Φούτμπολ, εδώ και κάποιους μήνες μέτοχος τους αγγλικού συλλόγου. Εκείνος τον επέλεξε και του πρότεινε τη θέση, του παρείχε ένα budget 15εκ. λιρών -μία πολυτέλεια για την κατηγορία- του έδωσε τον πλήρη έλεγχο και το ελεύθερο να ξαναχτίσει την ομάδα με όσους και όποιον ήθελε.
Ο Ντέιβις δέχτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη, αξιοποίησε στο έπακρο τους λεγόμενους «δυσαρεστημένους», δηλαδή εκείνους που για τους χ.ψ. λόγους είχαν τεθεί εκτός ομάδας και στην πρώτη του εμπειρία ως πρώτος προπονητής οδήγησε τη Μπέρμινγκαμ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της League One, της 3ης κατηγορίας του αγγλικού ποδοσφαίρου, πέντε αγωνιστικές πριν τη λήξη του.
Αυτή τη στιγμή έχει 95 βαθμούς και στοχεύει ολοταχώς στην κατάρριψη του ρεκόρ της Γουλβς που, το 2014 είχε κερδίσει την άνοδο με 103. Κρίμα μόνο που, χθες στο Ουέμπλεϊ η Πιτέρμπορο της χάλασε το όνειρο της κατάκτησης του «νταμπλ» κερδίζοντάς την 2-0 στον τελικό του «Vertu Trophy», του αντίστοιχου της 3ης κατηγορίας. Εκνευρισμένος ο Ντέιβις ρωτούσε, με το δίκιο του, τους παίκτες του το πώς ήταν δυνατόν να χάσουμε από μία ομάδα που βρίσκεται 47 ολόκληρους βαθμούς πιο κάτω.
Μετά ηρέμησε. Του θύμισαν ότι η χρονιά του ήταν έτσι κι αλλιώς, περισσότερο από πετυχημένη. Ότι την επόμενη σεζόν θα προσπαθήσει να κατακτήσει και την Championship και στα επόμενα δύο, με τρία χρόνια, γιατί όχι (;) και την Premier League. Και ως πεφωτισμένος ή επιλεγμένος από ανώτερες δυνάμεις έχει ένα σοβαρότατο κίνητρο για να γίνει ο πρώτος Άγγλος που θα στεφθεί ποτέ πρωταθλητής.