Άλλωστε υπάρχει το εκτός έδρας ματς με τη Νιούκασλ για τους «πολίτες». Ή η περίπτωση να φορτώσει με γκολ Σουόνσι και Σάντερλαντ η Γιουνάιτεντ και να καλύψει την συνολική διαφορά τερμάτων. Όλα συμβαίνουν.
Αυτό που μάλλον ενόχλησε τους οπαδούς των «μπέμπηδων», ήταν η συνολική εικόνα στα 97 λεπτά (47 και 50) του αγώνα. Ήταν ένας τελικός, όπου η «κόκκινη» πλευρά της πόλης, εμφανίστηκε στον αγωνιστικό χώρο, μακριά από τις απαιτήσεις ενός τέτοιου παιχνιδιού. Η Σίτυ έπαιξε το παιχνίδι της. Σφιχτή άμυνα. Προσπάθειες ατομικές κυρίως, χάρις στην εξαιρετική ποιότητα του ρόστερ. Και επιλογή να χτυπήσει στα στημένα, όπως δηλαδή μπήκε και το γκολ του Κομπανί.
Οι φιλοξενούμενοι όμως; Ο Φέργκιουσον πόνταρε στην εμπειρία: Σκόουλς, Γκιγγς, Παρκ, Νάνι. Πείρα μεγάλων αγώνων, άσχετη με την ηλικία σε κάποιους. Και άφησε στον πάγκο την φρεσκάδα: Ουέλμπεκ, Βαλέντσια, Γιανγκ. Όταν τους έριξε στο ματς, ήταν αργά. Διότι είχε μπει στην δύσκολη θέση να κυνηγάει στο σκορ. Και ο Μαντσίνι απλά έπρεπε να πατήσει στο δυνατό στοιχείο του, την άμυνα. Βούτυρο στο ψωμί του αλενατόρε. Αν είχαν προηγηθεί οι φιλοξενούμενοι, τότε η ανατροπή που θα έπρεπε να γίνει από την Σίτυ, θα ήταν ακόμη πιο δύσκολη. Διότι κόντρα σε οργανωμένη άμυνα, δεν έχει δείξει όλη την χρονιά, ότι έχει εύκολες λύσεις.
Πώς όμως να γυρίσει το ματς η Γιουνάιτεντ; Χωρίς τα «φρέσκα πόδια» στο γήπεδο; Όταν μπήκαν, οι άλλοι είχαν «σκάσει». Και η ψυχολογία είχε γείρει στην μπλε πλευρά. Δεν ήταν απορίας άξιον λοιπόν, ότι ο τελικός απολογισμός σε δημιουργία ήταν κάτω από την βάση για τους φιλοξενούμενους. Ο Φέργκιουσον κατάλαβε μάλλον νωρίτερα το λάθος του. Εξ ου και ο εκνευρισμός του, στην «κοκορομαχία» με τον Μαντσίνι. Έβλεπε αυτό που ερχόταν.
Ακόμη και οι τεράστιοι προπονητές, όπως ο Σκωτσέζος, κάνουν λάθη. Και αυτή την φορά, μοιάζει να το πληρώνει με την απώλεια του τίτλου. Αν και στην Πρέμιερ κάθετι είναι πιθανό. Ακόμη και δύο αγωνιστικές πριν το τέλος.
Πηγή: pamesports.gr