Με την παρουσία της στο «Ρενάτο Νταλ’ Άρα», πριν το Μπολόνια- Ρόμα και παρέα με τα τρία, από τα πέντε τους παιδιά, η χήρα του Μιχάιλοβιτς, Αριάννα θέλησε να στείλει ένα σαφές μήνυμα προς όλους, όσους λασπολόγησαν σε βάρος της διοίκησης των Rossoblu’ αποκαλώντας «ανήθικη και άκαρδη» την, αναπόφευκτη, τον προπερασμένο Οκτώβριο απόφαση της ομάδας ν’ αντικαταστήσει τον Σίνιζα με τον Τιάγκο Μότα.

 «Ευχαριστώ από καρδιάς τη Μπολόνια και τον κόσμο της. Το γεγονός ότι πέρασε τους τελευταίους τρεις μήνες της ζωής του, με την οικογένειά του ήταν το μεγαλύτερο δώρο που μπορούσαν να μας κάνουν. Αντίθετα, έχουμε σοβαρό παράπονο από μία παλιά του ομάδα, με την οποία κατέκτησε τίτλους και ήταν πολύ δεμένος και που δυστυχώς τον ξέχασε».       

 Ιδιαίτερα φορτισμένη, λοιπόν η ατμόσφαιρα το Σαββατοκύριακο, σε κάθε ιταλικό γήπεδο όπου τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του μεγάλου Σέρβου ποδοσφαιριστή και προπονητή Μιχάιλοβιτς που έφυγε από τη ζωή στις 16 Δεκεμβρίου του ’22, στα 53 του, χτυπημένου από λευχαιμία. Δεν έλειψαν, αν και ζητήθηκε αμέσως συγγνώμη και κάποια απρόοπτα. Όπως στη γιγαντοοθόνη του Ούντινε, όπου εμφανίστηκε η φωτογραφία του (ολοζώντανου), παλιού παίκτη της Τορίνο, Παολίνο Πούλιτσι, αλλά η συγκίνηση κορυφώθηκε σε Μπολόνια και μετά στη Ρώμη, πριν το Λάτσιο- Ίντερ οι δύο από τις ομάδες όπου κατέκτησε, ως παίκτης τους περισσότερους τίτλους.

Όσον αφορά στην υποτιθέμενη «ανηθικότητα» με την οποία κατηγορήθηκε η Μπολόνια γιατί απέλυσε έναν, βαριά άρρωστο άνθρωπο ήταν, αν μη τι άλλο, άδικη, άστοχη, έως εντελώς άτοπη γιατί συνέβη ακριβώς το αντίθετο.

 Η ομάδα τον στήριξε όσο κανένας άλλος, από το καλοκαίρι του ’19, μόλις δηλαδή αρρώστησε όχι μόνο εξοπλίζοντάς του, επί ενάμιση χρόνο το δωμάτιο του νοσοκομείου «Σαντ’ Όρσολα», με κάθε τεχνολογικό εύρημα έτσι ώστε να είναι συνεχώς σ’ επαφή με τους παίκτες, αλλά επιπλέον ανανεώνοντάς του το συμβόλαιο.

 Σε όλο το διάστημα της νοσηλείας του, την ομάδα προπονούσε ή ακολουθούσε στα γήπεδα, αποκλειστικά και μόνο το επιτελείο του, ο βοηθός του Τανίγκα και  ο «τακτικός» του Ντι Λέο και η συμβολή του Μιχάιλοβιτς περιοριζόταν σε κάποιες εντολές, εξ’ αποστάσεως κυρίως ως προς τις αλλαγές ή το χρονικό τους περιθώριο.

 

 Αυτό επαναλήφθηκε έως τα μέσα του προπερασμένου Οκτωβρίου, όταν οι θεράποντες ιατροί ανακοίνωσαν στην οικογένεια και τη διοίκηση πως οι μήνες ζωής που του απέμειναν δεν θα ήταν περισσότεροι από τρεις. Αναγκαστικά σκεπτόμενη ως επιχείρηση και βλέποντας ότι η σεζόν, η 4η συνεχόμενη επί Σίνιζα είχε ξεκινήσει στραβά, με τρεις μόλις βαθμούς σε πέντε αγώνες, δυστυχώς πάρθηκε η επίπονη απόφαση αντικατάστασής του με τον Τιάγκο Μότα και αφού πρώτα αποζημίωσε αδρά τους πάντες, τον Μιχάιλοβιτς και το επιτελείο του. «Ήταν η πιο δύσκολη απόφαση της ζωής μου, έλεγε τότε ο πρόεδρος και ιδιοκτήτης της ομάδας, Ιταλό- Καναδός Τζόι Σαπούτο. Από ανθρώπινης πλευράς κάναμε, τόσο οι ιατροί, όσο εμείς ό,τι περνούσε από το χέρι μας και το πλέον σωστό ήταν να περάσει όσο χρόνο του απέμενε με την οικογένειά του».

 Από κει και πέρα, τα πράγματα είναι λίγο, πολύ γνωστά. Με τον Ιταλό- Βραζιλιάνο προπονητή στον πάγκο της η Μπολόνια άγγιξε πέρυσι την έξοδό της στο Conference, ενώ φέτος ύστερα από 16 αγωνιστικές βρίσκεται απρόσμενα στην 4άδα Champions League κάνοντας όνειρα για ευρωπαϊκή παρουσία 20 χρόνια μετά τα ημιτελικά του τότε Κυπέλλου Uefa που είχαν χαθεί, στις λεπτομέρειες από τη (μετέπειτα ηττημένη, στον τελικό από την Πάρμα), Μαρσέιγ.

 Λείπουν όμως ακόμη 22 παιχνίδια, πολλά μπορεί, και το πιθανότερο είναι ν’ αλλάξουν, γι’ αυτό καλό θα ήταν η Μπολόνια να παραμείνει με τα πόδια στη γη και να φτάσει το γρηγορότερο στους 40 βαθμούς που χρειάζονται για να εξασφαλίσει μία ομάδα την παραμονή της. Εάν όμως γίνουν η υπέρβαση και το απρόσμενο, δεν θα οφείλεται μόνο στον Μότα και τους (περιζήτητους πλέον) παίκτες του, αλλά και στην καθοδήγηση, από κει ψηλά ενός ανθρώπου, που πήρε, αλλά και έδωσε πολλά, στην πόλη και τον κόσμο της.  

 
 

Σίνιζα Μιχάιλοβιτς Μπολόνια Serie A